شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
El Sayed I, Liu Q, Wee I, Hine P. Antibiotics for treating scrub typhus. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1990-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1990-fa.html
El Sayed I* 
, Liu Q , Wee I , Hine P
, Liu Q , Wee I , Hine P
پیشینه
خراش تیفوس (scrub typhus)، که یک علت مهم تب حاد در آسیا به شمار می‌آید، در اثر Orientia tsutsugamushi، یک باکتری اجباری داخل سلولی ایجاد می‌شود. درحال حاضر، آنتی‌بیوتیک‌هایی شامل تتراسیکلین‌ها، کلرامفنیکل، ماکرولیدها و ریفامپیسین برای درمان خراش تیفوس تجویز می‌شوند.
اهداف
ارزیابی و مقایسه اثرات رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی مختلف برای درمان خراش تیفوسی.
روش های جستجو
ما بانک‌های اطلاعاتی زیر را تا 8 ژانویه 2018 جست‌وجو کردیم: پایگاه ثبت کارآزمایی‌های تخصصی گروه بیماری‌های عفونت در کاکرین؛ CENTRAL، در کتابخانه کاکرین (2018، شماره 1)؛ MEDLINE؛ Embase؛ LILACS و metaRegister کارآزمایی‌های کنترل‌شده (mRCT). ما فهرست منابع را بررسی کرده و با نویسندگان مقالات برای دریافت داده‌های اضافی تماس گرفتیم. ما هیچ محدودیت زبانی یا زمانی قائل نشدیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی وکنترل‌شده یا شبه-RCTs که به مقایسه رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی در افراد با تشخیص خراش تیفوسی براساس علایم بالینی و تست‌های سازگار آزمایشگاهی (به جز تست Weil‐Felix) پرداخته بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
برای این به‌روزرسانی، دو نویسنده مرور همه اطلاعات را دوباره استخراج کرده و قطعیت شواهد را ارزیابی کردند. ما داده‌ها را برای محاسبه خطر نسبی (RR) برای پیامدهای دوتایی زمانی که مناسب بود، متاآنالیز کردیم و در جای دیگر داده‌های جدول‌بندی شده را برای تسهیل تجزیه‌و‌تحلیل روایی انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 6 RCT و یک شبهRCT رابا 548 شرکت‌کننده وارد کردیم؛ آنها در منطقه آسیا-اقیانوسیه انجام شده بودند: کره (3 کارآزمایی)، مالزی (1 کارآزمایی) و تایلند (3 کارآزمایی). فقط یک کارآزمایی کودکان کمتر از 15سال را وارد کرده بودند (N = 57). ما 5 کارآزمایی را در معرض خطر بالای سوگیری عملکرد و تشخیص قرار دادیم، زیرا کورسازی کافی انجام نشده بود. کارآزمایی‌هااز نظر دوز مداخلات و مقادیر پیامدها ناهمگن بودند. در طول کارآزمایی‌ها، میزان شکست درمانی کم بود.
دو کارآزمایی داکسی‌سیکلین را با تتراسیکلین مقایسه کرد. از نظر شکست درمانی، تفاوت بین این دو آنتیبیوتیک نامشخص است (شواهد با قطعیت بسیار پائین). داکسی‌سیکلین در مقایسه با تتراسیکلین ممکن است تفاوت اندک یا بدون تفاوت در برطرف کردن تب طی 48 ساعت داشته باشد (خطر نسبی (RR): 1.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.44؛ 55 شرکت‌کننده؛ یک کارآزمایی؛ شواهد با قطیعت پائین) و در زمان فرونشستن تب (116 شرکت‌کننده؛ یک کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین). ما نتوانستیم داده‌ها را برای دیگر پیامدها استخراج کنیم.
3 کارآزمایی داکسی‌سیکلین رابا ماکرولیدها مقایسه کرد. برای اغلب پیامدها، از جمله شکست درمانی، برطرف شدن تب طی 48 ساعت و زمان فرونشستن تب و عوارض جانبی جدی، ما مطمئن نیستیم که نتایج مطالعه تفاوتی را بین این دو آنتیبیوتیک نشان می‌دهد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سیکلین ممکن است تفاوت کم یا بدون تفاوت در نسبت بیمارانی ایجاد کند که تب آنها طی 5 روز برطرف شد (RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.10؛ 185 شرکت‌کننده؛ دو کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین). دیگر کارآزمایی آزیترومایسین را با داکسی‌سیکلین یا کلرامفنیکل را در کودکان مقایسه کرد اما نتوانستیم داده‌ها را برای داکسی‌سیکلین/ کلرامفنیکل تفکیک کنیم.
یک کارآزمایی، داکسی‌سیکلین را با ریفامپیسین مقایسه کرد. برای همه پیامدها، ما مطمئن نبودیم که نتایج مطالعه تفاوتی را بین این دو آنتیبیوتیک نشان می‌دهد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). نکته این‌که، این کارآزمایی، پس از آن‌که 3 بیمار از 8 بیمار دریافت‌کننده ترکیب داکسی‌سیکلین و ریفامپیسین دچار شکست درمانی شد، از پروتکل خارج شد.
در طول کارآزمایی‌ها، عوارض جانبی خفیف گوارشی در درمان با داکسی‌سیکلین در مقایسه با دیگر داروها بیش‌تر دیده شد.
دو کارآزمایی داکسی‌سیکلین را با تتراسیکلین مقایسه کرد. از نظر شکست درمانی، تفاوت بین این دو آنتیبیوتیک نامشخص است (شواهد با قطعیت بسیار پائین). داکسی‌سیکلین در مقایسه با تتراسیکلین ممکن است تفاوت اندک یا بدون تفاوت در برطرف کردن تب طی 48 ساعت داشته باشد (خطر نسبی (RR): 1.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 تا 1.44؛ 55 شرکت‌کننده؛ یک کارآزمایی؛ شواهد با قطیعت پائین) و در زمان فرونشستن تب (116 شرکت‌کننده؛ یک کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین). ما نتوانستیم داده‌ها را برای دیگر پیامدها استخراج کنیم.
3 کارآزمایی داکسی‌سیکلین رابا ماکرولیدها مقایسه کرد. برای اغلب پیامدها، از جمله شکست درمانی، برطرف شدن تب طی 48 ساعت و زمان فرونشستن تب و عوارض جانبی جدی، ما مطمئن نیستیم که نتایج مطالعه تفاوتی را بین این دو آنتیبیوتیک نشان می‌دهد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سیکلین ممکن است تفاوت کم یا بدون تفاوت در نسبت بیمارانی ایجاد کند که تب آنها طی 5 روز برطرف شد (RR: 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.99 تا 1.10؛ 185 شرکت‌کننده؛ دو کارآزمایی؛ شواهد با قطعیت پائین). دیگر کارآزمایی آزیترومایسین را با داکسی‌سیکلین یا کلرامفنیکل را در کودکان مقایسه کرد اما نتوانستیم داده‌ها را برای داکسی‌سیکلین/ کلرامفنیکل تفکیک کنیم.
یک کارآزمایی، داکسی‌سیکلین را با ریفامپیسین مقایسه کرد. برای همه پیامدها، ما مطمئن نبودیم که نتایج مطالعه تفاوتی را بین این دو آنتیبیوتیک نشان می‌دهد (شواهد با قطعیت بسیار پائین). نکته این‌که، این کارآزمایی، پس از آن‌که 3 بیمار از 8 بیمار دریافت‌کننده ترکیب داکسی‌سیکلین و ریفامپیسین دچار شکست درمانی شد، از پروتکل خارج شد.
در طول کارآزمایی‌ها، عوارض جانبی خفیف گوارشی در درمان با داکسی‌سیکلین در مقایسه با دیگر داروها بیش‌تر دیده شد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
تتراسیکلین، داکسی‌سیکلین، آزیترومایسین و ریفامپیسین گزینه‌های درمانی اثربخشی برای خارش تیفوس هستند و شکست درمانی با آنها اندک است. کلرامفنیکل نیز یک گزینه درمانی است اما ما نمی‌توانیم آن را در میان مقایسه‌های مستقیم در این مرور وارد کنیم.
اغلب شواهد موجود قطعیت پائین یا بسیار پائین داشتند. برای پیامدهای خاص، بعضی شواهد با قطعیت پائین پیشنهاد می‌کنند که تفاوت کم یا عدم تفاوت بین تتراسیکلین، داکسی‌سیکلین و آزیترومایسین به عنوان گزینه‌های درمانی وجود دارد. با توجه به شواهد با قطعیت بسیار پائین برای ریفامپیسین و خطر مقاومت در توبرکلوز تشخیص داده نشده، پزشکان نباید این را به عنوان یک روش درمانی خط اول در نظر بگیرند. پزشکان می‌توانند ریفامپیسین را به عنوان یک روش درمانی خط دوم پس از رد سل فعال بررسی کنند.
تحقیقات بیش‌تر باید شامل کارآزمایی‌های اضافی با قدرت کافی در مورد داکسی‌سایکلین در مقایسه با آزیترومایسین یا دیگر ماکرولیدها، کارآزمایی‌های دیگر آنتی‌بیوتیک‌های کاندید از جمله ریفامپیسین و کارآزمایی‌های درمان‌ها برای خراش تیفوس باشد. محققان باید تکنیک‌های تشخیصی و گزارش‌گیری پیامدهای بالینی را برای مقایسه‌های قوی استانداردسازی کنند.
اغلب شواهد موجود قطعیت پائین یا بسیار پائین داشتند. برای پیامدهای خاص، بعضی شواهد با قطعیت پائین پیشنهاد می‌کنند که تفاوت کم یا عدم تفاوت بین تتراسیکلین، داکسی‌سیکلین و آزیترومایسین به عنوان گزینه‌های درمانی وجود دارد. با توجه به شواهد با قطعیت بسیار پائین برای ریفامپیسین و خطر مقاومت در توبرکلوز تشخیص داده نشده، پزشکان نباید این را به عنوان یک روش درمانی خط اول در نظر بگیرند. پزشکان می‌توانند ریفامپیسین را به عنوان یک روش درمانی خط دوم پس از رد سل فعال بررسی کنند.
تحقیقات بیش‌تر باید شامل کارآزمایی‌های اضافی با قدرت کافی در مورد داکسی‌سایکلین در مقایسه با آزیترومایسین یا دیگر ماکرولیدها، کارآزمایی‌های دیگر آنتی‌بیوتیک‌های کاندید از جمله ریفامپیسین و کارآزمایی‌های درمان‌ها برای خراش تیفوس باشد. محققان باید تکنیک‌های تشخیصی و گزارش‌گیری پیامدهای بالینی را برای مقایسه‌های قوی استانداردسازی کنند.
خلاصه به زبان ساده
آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان خراش تیفوس
هدف این مرور چیست؟
هدف از این مرور کاکرین این است که ببینیم آیا برخی از آنتی‌بیوتیک‌های خاص در درمان خراش تیفوس موثرتر هستند یا خیر. ما تمام مطالعات مربوطه را برای پاسخ دادن به این سوال جمع‌آوری و تجزیه‌و‌تحلیل کردیم و شامل هفت مطالعه شد.
پیام‌های کلیدی
تتراسیکلین، داکسی‌سایکلین، آزیترومایسین و ریفامپیسین، آنتی‌بیوتیک‌های موثر برای درمان خراش تیفوس هستند که منجر به شکست‌های درمانی کمی می‌شوند. برای پیامدهای خاص، برخی شواهد با قطعیت پائین نشان می‌دهد ممکن است تفاوت بین تتراسیکلین، داکسی‌سایکلین و آزیترومایسین کم بوده یا تفاوتی نداشته باشند. کارکنان بهداشتی باید از ریفامپیسین به عنوان درمان خط اول استفاده نکنند. محققان باید روش تشخیص و ارزیابی خراش تیفوس را استاندارد کنند.
چه چیزی در این مرور مطالعه شد؟
خراش تیفوس یک علت مهم تب در آسیا است. ما افراد مبتلا به خراش تیفوس را که توسط متخصصین بهداشت تشخیص داده شده و با آزمایش‌های آزمایشگاهی تایید شده‌اند، مورد بررسی قرار دادیم. ما درمان‌های مختلف آنتی‌بیوتیکی را مقایسه کردیم. ما بررسی کردیم آیا انتخاب آنتیبیوتیک تفاوتی را در تعداد افرادی که دچار شکست درمانی می‌شوند، ایجاد می‌کند و ما نسبت‌هایی را که تب آنها طی 48 ساعت برطرف شد، تعیین کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
ما هفت مطالعات مرتبط را پیدا کردیم. فقط یک مطالعه شامل کودکان زیر 15 سال بود.
ما مطمئن نیستیم که آیا داکسی‌سایکلین در مقایسه با تتراسایکلین در شکست درمان موثر است، زیرا اطمینان از شواهد بسیار کم است. مطالعات به برطرف شدن تب طی 5 روز نگاه کردند. داکسی‌سیکلین در مقایسه با تتراسایکلین ممکن است تفاوت کم یا بدون تفاوت نسبت بیمارانی ایجاد کند که تب آنها طی 48 ساعت برطرف شد و در زمان فرونشستن تب آنها. مطالعات به‌طور رسمی عوارض جانبی جدی را گزارش ندادند.
ما مطمئن نیستیم که آیا ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سیکلین، شکست درمانی، برطرف شدن تب طی 5 روز، زمان تا فرونشستن تب یا عوارض جانبی جدی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، زیرا اطمینان از شواهد بسیار پایین است. ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سایکلین ممکن است در نسبت بیماران با کاهش تب طی پنج روز تفاوت کمی گذاشته یا اصلا تفاوتی ایجاد نکرده باشد.
ما مطمئن نیستیم که آیا ریفامپیسین در مقایسه با داکسی‌سایکلین در شکست درمانی، نسبت بیماران با رفع تب طی 48 ساعت یا زمان تا فرونشستن تب تاثیرگذار باشد، چراکه اطمینان از شواهد بسیار پایین است. مطالعات تکی که این مقایسه را انجام داد، به برطرف شدن تب طی 5 روز نگاهی نکرد و عوارض جانبی جدی را به‌طور رسمی گزارش نکردند.
این مرور چگونه به‌روز شده است؟
ما مطالعاتی را جست‌وجو کردیم که تا 8 ژانویه 2018 منتشر شده بودند.
هدف از این مرور کاکرین این است که ببینیم آیا برخی از آنتی‌بیوتیک‌های خاص در درمان خراش تیفوس موثرتر هستند یا خیر. ما تمام مطالعات مربوطه را برای پاسخ دادن به این سوال جمع‌آوری و تجزیه‌و‌تحلیل کردیم و شامل هفت مطالعه شد.
پیام‌های کلیدی
تتراسیکلین، داکسی‌سایکلین، آزیترومایسین و ریفامپیسین، آنتی‌بیوتیک‌های موثر برای درمان خراش تیفوس هستند که منجر به شکست‌های درمانی کمی می‌شوند. برای پیامدهای خاص، برخی شواهد با قطعیت پائین نشان می‌دهد ممکن است تفاوت بین تتراسیکلین، داکسی‌سایکلین و آزیترومایسین کم بوده یا تفاوتی نداشته باشند. کارکنان بهداشتی باید از ریفامپیسین به عنوان درمان خط اول استفاده نکنند. محققان باید روش تشخیص و ارزیابی خراش تیفوس را استاندارد کنند.
چه چیزی در این مرور مطالعه شد؟
خراش تیفوس یک علت مهم تب در آسیا است. ما افراد مبتلا به خراش تیفوس را که توسط متخصصین بهداشت تشخیص داده شده و با آزمایش‌های آزمایشگاهی تایید شده‌اند، مورد بررسی قرار دادیم. ما درمان‌های مختلف آنتی‌بیوتیکی را مقایسه کردیم. ما بررسی کردیم آیا انتخاب آنتیبیوتیک تفاوتی را در تعداد افرادی که دچار شکست درمانی می‌شوند، ایجاد می‌کند و ما نسبت‌هایی را که تب آنها طی 48 ساعت برطرف شد، تعیین کردیم.
نتایج اصلی این مرور چه هستند؟
ما هفت مطالعات مرتبط را پیدا کردیم. فقط یک مطالعه شامل کودکان زیر 15 سال بود.
ما مطمئن نیستیم که آیا داکسی‌سایکلین در مقایسه با تتراسایکلین در شکست درمان موثر است، زیرا اطمینان از شواهد بسیار کم است. مطالعات به برطرف شدن تب طی 5 روز نگاه کردند. داکسی‌سیکلین در مقایسه با تتراسایکلین ممکن است تفاوت کم یا بدون تفاوت نسبت بیمارانی ایجاد کند که تب آنها طی 48 ساعت برطرف شد و در زمان فرونشستن تب آنها. مطالعات به‌طور رسمی عوارض جانبی جدی را گزارش ندادند.
ما مطمئن نیستیم که آیا ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سیکلین، شکست درمانی، برطرف شدن تب طی 5 روز، زمان تا فرونشستن تب یا عوارض جانبی جدی را تحت تاثیر قرار می‌دهد، زیرا اطمینان از شواهد بسیار پایین است. ماکرولیدها در مقایسه با داکسی‌سایکلین ممکن است در نسبت بیماران با کاهش تب طی پنج روز تفاوت کمی گذاشته یا اصلا تفاوتی ایجاد نکرده باشد.
ما مطمئن نیستیم که آیا ریفامپیسین در مقایسه با داکسی‌سایکلین در شکست درمانی، نسبت بیماران با رفع تب طی 48 ساعت یا زمان تا فرونشستن تب تاثیرگذار باشد، چراکه اطمینان از شواهد بسیار پایین است. مطالعات تکی که این مقایسه را انجام داد، به برطرف شدن تب طی 5 روز نگاهی نکرد و عوارض جانبی جدی را به‌طور رسمی گزارش نکردند.
این مرور چگونه به‌روز شده است؟
ما مطالعاتی را جست‌وجو کردیم که تا 8 ژانویه 2018 منتشر شده بودند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Infectious Diseases Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/10/18 | انتشار: 1397/7/2
