پیشینه
اسید نیکوتینیک (Nicotinic Acid) (نیاسین (Niacin)) برای کاهش کلسترول LDL و تریگلیسیریدها، و افزایش سطوح HDL کلسترول شناخته شده است. شواهدی از منافع با مونوتراپی نیاسین یا اضافه کردن آن به درمانهای مبتنی بر استاتین (Statin‐Based Therapy) بحثبرانگیز است.
اهداف
ارزیابی اثربخشی نیاسیندرمانی در برابر دارونما، که به صورت مونوتراپی یا اضافه کردن به درمان مبتنی بر استاتین در افراد مبتلا یا در معرض خطر بیماری قلبیعروقی (CVD) تجویز میشود، بر مرگومیر، عوارض CVD و اثرات جانبی.
روش های جستجو
2 نویسنده مرور بهطور مستقل از هم و در دو نسخه، رکوردها و متون کامل بالقوه مناسب را که از طریق جستوجوهای الکترونیکی در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ Web of Science؛ دو مرکز ثبت کارآزمایی و فهرست منابع مقالات مرتبط شناسایی شدند (آخرین جستوجو در آگوست 2016)، غربالگری کردند.
معیارهای انتخاب
ما تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) را انتخاب کردیم که به مقایسه مونوتراپی نیاسین با دارونما / مراقبت معمول یا نیاسین در ترکیب با سایر اجزا در مقابل سایر اجزا بهتنهایی پرداختند. ماRCT هایی را در نظر گرفتیم که در آنها نیاسین به مدت حداقل شش ماه تجویز شد، یک پیامد بالینی را گزارش کردند، و شامل بزرگسالان با یا بدون CVD پایدار بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم و در دو نسخه، برای استخراج ویژگیهای کارآزماییها، آیتمهای خطر سوگیری (bias)، و دادههای پیامدها از فرمهای پیش-مقدماتی (pre‐piloted) استفاده کردند. اختلافنظرها از طریق اجماع یا داوری شخص سوم حل شد. ما متاآنالیزهای اثرات تصادفی، تجزیهوتحلیل حساسیت مبتنی بر خطر سوگیری و فرضیات مختلف را برای دادههای گمشده انجام دادیم و از تجزیهوتحلیلهای متارگرسیون برای بررسی ارتباطات بالقوه بین اثرات درمان و طول مدت درمان، نسبت شرکتکنندگان مبتلا به بیماریهای قلبیعروقی پایدار و نسبت شرکتکنندگان دریافت کننده درمان زمینهای با استاتین استفاده شد. ما از سیستم GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما 23 RCT را که بین سالهای 1968 تا 2015 منتشر شدند و در کل شامل 39195 شرکتکننده بودند انتخاب کردیم. میانگین سنی از 33 تا 71 سال متغیربود. میانه طول درمان 11.5 ماه بود و میانه دوز تجویزی نیاسین 2 گرم در روز بود. نسبت شرکتکنندگان با سابقه انفارکتوس میوکارد از 0% (4 کارآزمایی) تا 100% (2 کارآزمایی، میانه نسبت 48%) بود؛ نسبت شرکتکنندگان دریافت کننده استاتین از 0% (4 کارآزمایی) تا 100% بود (12 کارآزمایی؛ میانه نسبت 100%)
با استفاده از موارد موجود، نیاسین مورتالیتی کلی (خطر نسبی (RR): 1.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.97 تا 1.12؛ 35543 شرکتکننده؛ 12 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با کیفیت بالا)، مرگومیر قلبیعروقی (RR: 1.02؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.93 تا 1.12؛ 32966 شرکتکننده؛ 5 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با کیفیت متوسط)، مرگومیر غیرقلبیعروقی (RR: 1.12؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.98 تا 1.28؛ 32966 شرکتکننده؛ 5 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با کیفیت بالا)، تعداد انفارکتوسهای میوکارد کشنده یا غیرکشنده (RR: 0.93؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.87 تا 1.00؛ 34829 شرکتکننده؛ 9 مطالعه؛ 0% = I2؛ شواهد با کیفیت متوسط)، تعداد استروکهای کشنده یا غیرکشنده (RR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.22؛ 33661 شرکتکننده؛ 7 مطالعه؛ 42% = I2؛ شواهد با کیفیت پایین) را کاهش نداد. شرکتکنندگان تصادفیسازیشده برای دریافت نیاسین نسبت به شرکتکنندگان تصادفیسازیشده برای گروه کنترل، بیشتر احتمال داشت که به دلیل اثرات جانبی درمان را متوقف کنند (RR: 2.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.70 تا 2.77؛ 33539 شرکتکننده؛ 17 مطالعه؛ 77% = I2؛ شواهد با کیفیت متوسط). نتایج مربوط به تجزیهوتحلیل حساسیت با استفاده از فرضیههای مختلف برای دادههای از دست رفته قوی بودند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد با کیفیت متوسط تا بالا نشان میدهد که نیاسین، مورتالیتی، مورتالیتی به علت قلبیعروقی، مرگومیر به علت غیرقلبیعروقی، تعداد انفارکتوسهای کشنده یا غیرکشنده میوکارد و تعداد استروکهای کشنده یا غیرکشنده را کاهش نمیدهد اما با اثرات جانبی همراه است. منافع نیاسینتراپی/ درمان با نیاسین در پیشگیری از بیماریهای قلبیعروقی بعید است.
خلاصه به زبان ساده
نیاسین برای افراد با یا بدون بیماری قلبیعروقی پایدار
سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به اثرات نیاسین را برای پیشگیری از مرگ و بیماریهای قلبیعروقی مورد بررسی قرار دادیم.
پیشینه
حمله قلبی و استروک شایعترین علل مرگ، بیماری، ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی در کشورهای صنعتی هستند.
نیاسین (اسید نیکوتینیک، ویتامین B3) یک گزینه امیدوار کننده برای پیشگیری از بیماری قلبیعروقی بود زیرا کلسترول خون را که یکی از عوامل اصلی خطرساز است، کاهش میدهد. بنابراین فرض بر این است که درمان طولانیمدت با نیاسین، خطر حمله قلبی و استروک را کاهش میدهد. ما بررسی کردیم که آیا مطالعات بالینی میتوانند منافع مصرف نیاسین را نشان دهند.
ویژگیهای مطالعه
ما 23 مطالعه را شامل 39195 شرکتکننده انتخاب کردیم که نیاسین را با دارونما مقایسه کردند. شواهد تا آگوست 2016 موجود است. اکثر شرکتکنندگان انتخاب شده بهطور متوسط 65 ساله بودند و قبلا دچار انفارکتوس میوکارد شده بودند. شرکتکنندگان، نیاسین یا دارونما را به مدت شش ماه و پنج سال دریافت کردند. 17 مورد از 23 مطالعه بهطور کامل یا بهطور جزئی توسط تولید کننده دارو که به دلایل تجاری به نتایج مطالعات علاقمند بودند، از نظر مالی حمایت شدند.
نتایج اصلی
نیاسین تعداد مرگومیر، حمله قلبی یا استروک را کاهش نداد. به دلیل اثرات جانبی، مصرف نیاسین در بسیاری از افراد (18%) باید متوقف شود. نتایج به دست آمده بین شرکتکنندگانی که قبل از مصرف نیاسین دچار حمله قلبی شده بودند یا نشده بودند، تفاوت نداشت. نتایج بین شرکتکنندگانی که استاتین (داروی دیگری که از حمله قلبی و استروک پیشگیری میکند) مصرف کرده یا نکرده بودند تفاوت نداشت. کیفیت کلی شواهد متوسط تا بالا بود.
بهطور خلاصه، ما هیچ شواهدی را درباره منافع درمان با نیاسین نیافتیم.