پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Brian Reichow, Kara Hume, Erin E Barton, Brian A Boyd. Early intensive behavioral intervention (EIBI) for young children with autism spectrum disorders (ASD). 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1899-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1899-fa.html
پیشینه
افزایش شیوع اختلالات طیف اوتیسم (ASD ؛autism spectrum disorders) نیاز به درمان‌های رفتاری مبتنی بر شواهد را برای درک تاثیر علائم بر عملکرد کودکان افزایش می‌دهد. در حال حاضر، هیچ درمان روانشناختی‌دارویی علاج‌بخشی که به‌طور موثری تمام علائم را درمان کند، وجود ندارد. مداخله اولیه شدید رفتاری (EIBI ؛early intensive behavioral intervention) درمانی مبتنی بر اصول کاربردی تحلیل‌های رفتاری است. ارائه این درمان برای چند سال با شدت 20 تا 40 ساعت در هفته، یکی از درمان‌های بسیار خوب تکامل‌یافته برای ASD است. این مرور به‌روزرسانی یک مطالعه مروری کاکرین است که در سال 2012 چاپ شده است.
اهداف
انجام مرور به‌طور سیستماتیک برای بررسی شواهد اثربخشی EIBI در افزایش مهارت‌ها و رفتارهای عملکردی، کاهش شدت اوتیسم و ارتقاء هوش و مهارت‌های ارتباطی برای کودکان جوان مبتلا به ASD
روش های جستجو
ما در پایگاه‌های اطلاعاتی CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و 12 پایگاه داده‌ای الکترونیکی دیگر و 2 مرکز ثبت کارآزمایی در آگوست 2017 جست‌وجو کردیم. هم‌چنین منابع را بررسی و با نویسندگان مطالعه برای شناسایی مطالعات بیش‌تر ارتباط برقرار کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCTs ؛randomised controlled trails)، شبه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده و کارآزمایی‌های بالینی کنترل‌شده‌ای (CCTs) که در آن‌ها EIBI با عدم درمان یا با درمان معمول برای کنترل وضعیت مقایسه شدند. شرکت‌کنندگان باید در زمان شروع درمان و قرار گرفتن در وضعیت اولیه شروع درمان کم‌تر از 6 سال سن داشته باشند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از رویه‌های روش‌شناسی استاندارد موردانتظار کاکرین استفاده کردیم.
نتایج 5 مطالعه را با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random‐effects model) متاآنالیز، با میزان اثر اختلاف میانگین (MD) برای پیامدهای ارزیابی شده با مقیاس‌های یکسان، و اختلاف میانگین استاندارد شده (SMD) اندازه اثر (Hedges' g) را با اصلاح اندازه کوچک برای پیامدهای اندازه‌گیری شده با مقیاس‌های متفاوت ترکیب کردیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) رتبه‌بندی کردیم.
نتایج 5 مطالعه را با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random‐effects model) متاآنالیز، با میزان اثر اختلاف میانگین (MD) برای پیامدهای ارزیابی شده با مقیاس‌های یکسان، و اختلاف میانگین استاندارد شده (SMD) اندازه اثر (Hedges' g) را با اصلاح اندازه کوچک برای پیامدهای اندازه‌گیری شده با مقیاس‌های متفاوت ترکیب کردیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) رتبه‌بندی کردیم.
نتایج اصلی
ما 4 مطالعه (1 RCT و 4 CCT) را با مجموع 219 کودک وارد کردیم: 116 کودک در گروه‌های EIBI و 103 کودک در گروه‌های خدمات آموزشی ویژه عمومی. سن کودکان بین 30.2 ماه و 42.5 ماه بود. 3 تا از 5 مطالعه در ایالات متحده امریکا و 2 مطالعه در انگلستان، با دوره درمان 24 ماه تا 36 ماه انجام شده بود. تمام مطالعات از گروه درمان به عنوان گروه مقایسه معمول استفاده کردند.
پیامدهای اولیه
ما شواهدی را با کیفیت پایین در دوره پس از درمان یافتیم که درمان با EIBI در مقایسه با درمان معمول، رفتار انطباقی را بهبود می‌بخشد (MD: 9.58 (با استفاده از مقیاس رفتار انطباقی Vineland یا VABS ترکیبی ارزیابی شد؛ میانگین اصلی = 100؛ SD اصلی = 15)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.57 تا 13.60؛ P < 0.001؛ 5 مطالعه؛ 202 شرکت‌کننده). ما شواهدی را در دوره پس از درمان نیافتیم که EIBI شدت علائم اوتیسم را کاهش می‌دهد (SMD: 0.34-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79- تا 0.11؛ P = 0.14؛ 2 مطالعه؛ 81 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
هیچ موردی از عوارض جانبی در مطالعات دیده نشد.
پیامدهای ثانویه
ما شواهدی را با کیفیت پایین در دوره پس از درمان یافتیم که درمان EIBI در مقایسه با درمان معمول، IQ را (MD: 15.44 (با استفاده از آزمون‌های IQ استاندارد شده ارزیابی شد؛ مقیاس 0 تا 100؛ SD اصلی= 15)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.29 تا 21.59؛ P < 0.001؛ 5 مطالعه؛ 202 شرکت‌کننده) و مهارت‌های زبانی رسا (SMD: 0.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.12 تا 0.90؛ P = 0.01؛ 4 مطالعه؛ 165 شرکت‌کننده) و مهارت‌های زبانی پذیرا (SMD: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 0.87؛ P = 0.001؛ 4 مطالعه؛ 164 شرکت‌کننده) را بهبود می‌بخشد. ما شواهدی را در دوره پس از درمان نیافتیم که EIBI مشکل رفتاری را بهبود می‌بخشد (SMD: 0.58-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.24- تا 0.07، P = 0.08؛ 2 مطالعه؛ 67 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
پیامدهای اولیه
ما شواهدی را با کیفیت پایین در دوره پس از درمان یافتیم که درمان با EIBI در مقایسه با درمان معمول، رفتار انطباقی را بهبود می‌بخشد (MD: 9.58 (با استفاده از مقیاس رفتار انطباقی Vineland یا VABS ترکیبی ارزیابی شد؛ میانگین اصلی = 100؛ SD اصلی = 15)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.57 تا 13.60؛ P < 0.001؛ 5 مطالعه؛ 202 شرکت‌کننده). ما شواهدی را در دوره پس از درمان نیافتیم که EIBI شدت علائم اوتیسم را کاهش می‌دهد (SMD: 0.34-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79- تا 0.11؛ P = 0.14؛ 2 مطالعه؛ 81 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
هیچ موردی از عوارض جانبی در مطالعات دیده نشد.
پیامدهای ثانویه
ما شواهدی را با کیفیت پایین در دوره پس از درمان یافتیم که درمان EIBI در مقایسه با درمان معمول، IQ را (MD: 15.44 (با استفاده از آزمون‌های IQ استاندارد شده ارزیابی شد؛ مقیاس 0 تا 100؛ SD اصلی= 15)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.29 تا 21.59؛ P < 0.001؛ 5 مطالعه؛ 202 شرکت‌کننده) و مهارت‌های زبانی رسا (SMD: 0.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.12 تا 0.90؛ P = 0.01؛ 4 مطالعه؛ 165 شرکت‌کننده) و مهارت‌های زبانی پذیرا (SMD: 0.55؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.23 تا 0.87؛ P = 0.001؛ 4 مطالعه؛ 164 شرکت‌کننده) را بهبود می‌بخشد. ما شواهدی را در دوره پس از درمان نیافتیم که EIBI مشکل رفتاری را بهبود می‌بخشد (SMD: 0.58-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.24- تا 0.07، P = 0.08؛ 2 مطالعه؛ 67 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد ضعیفی وجود دارد که ممکن است EIBI درمان رفتاری موثری برای برخی از کودکان مبتلا به ASD داشته باشد؛ قدرت شواهد در این مطالعه مروری به این علت که غالبا مطالعات کوچکی را که طراحی بهینه نداشتند در بر گرفته، محدود است. به دلیل دربرگرفتن مطالعات غیرتصادفی‌سازی شده، خطر سوگیری بالاست و ما کیفیت کلی شواهد را با استفاده از درجه‌بندی توصیه‌ها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE ) پایین یا خیلی پایین رتبه‌بندی کردیم، به این معنی که تحقیقات بیش‌تر با احتمال زیاد تاثیر مهمی بر اطمینان ما به تخمین تاثیر و احتمال تغییر تخمین دارند.
اینکه ارائه دهندگان EIBI از شواهد موجود آگاه باشند و از گایدلاین‌های بالینی تصمیم‌گیری، استفاده کنند، بسیار اهمیت دارد، از جمله بررسی ورودی‌های خانواده و تصویر تجربه بالینی قبلی، وقتی که توصیه‌هایی برای کاربران EIBI انجام می‌شود. مطالعات بیش‌تری با استفاده از طرح‌های پژوهشی دقیق مورد نیاز است تا نتیجه‌گیری‌های قوی‌تری در مورد اثرات EIBI بر کودکان مبتلا به ASD انجام شود.
اینکه ارائه دهندگان EIBI از شواهد موجود آگاه باشند و از گایدلاین‌های بالینی تصمیم‌گیری، استفاده کنند، بسیار اهمیت دارد، از جمله بررسی ورودی‌های خانواده و تصویر تجربه بالینی قبلی، وقتی که توصیه‌هایی برای کاربران EIBI انجام می‌شود. مطالعات بیش‌تری با استفاده از طرح‌های پژوهشی دقیق مورد نیاز است تا نتیجه‌گیری‌های قوی‌تری در مورد اثرات EIBI بر کودکان مبتلا به ASD انجام شود.
خلاصه به زبان ساده
مداخله اولیه شدید رفتاری (EIBI) برای افزایش مهارت‌ها و رفتارهای عملکردی درکودکان جوان مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم (ASD)
هدف این مطالعه مروری چیست؟
هدف این مطالعه مروری پاسخ به این سوال بود که آیا مداخله اولیه شدید رفتاری (EIBI) می‌تواند مهارت‌ها و رفتارهای عملکردی را بهبود، شدت اوتیسم را کاهش و هوش و مهارت‌های ارتباطی کودکان جوان (کم‌تر از 6 سال) مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم را که ASD نامیده می‌شود، ارتقاء دهد یا خیر؟ محققان کاکرین برای پاسخ به این سوال تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و تجزیه‌وتحلیل کردند و 5 مطالعه مرتبط را پیدا کردند.
پیام‌های کلیدی
شواهد به نفع استفاده از EIBI برای برخی از کودکان مبتلا به ASD بود. با وجود این، نتایج باید با احتیاط تفسیر شود، با توجه به اینکه کیفیت شواهد ضعیف است؛ فقط تعداد کمی از کودکان مورد مطالعه قرار گرفتند، و فقط 1 مطالعه مناسب طراحی شده بود که در آن کودکان به‌طور تصادفی به گروه‌های درمانی اختصاص داده شده بودند.
در مطالعه مروری چه چیزی مطالعه شد؟
ما EIBI، که معمولا برای درمان کودکان جوان مبتلا به ASD استفاده می‌شد، را آزمایش، و اثرات EIBI بر رفتار سازشی (رفتارهایی که استقلال و توانایی سازگاری به محیط را افزایش می‌دهند)؛ شدت علائم اوتیسم؛ هوش؛ مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زبانی و ارتباطی را جست‌وجو کردیم.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چیست؟
ما 5 مطالعه مرتبط را بازیابی کردیم، که بین 24 و 36 ماه طول کشید. از 5 مطالعه، 3 تا در ایالات متحده امریکا و 2 تا در انگلستان انجام شده بودند. فقط 1 مطالعه به‌صورت تصادفی کودکان را به گروه درمان یا مقایسه اختصاص داده بود، که به عنوان «استاندارد طلایی» (gold standard) برای جست‌وجو در نظر گرفته‌شد. 4 مطالعه دیگر از ترجیح والدین برای اختصاص کودکان به گروه‌ها استفاده شده‌بود. در مجموع 219 کودک در 5 مطالعه قرار گرفتند؛ 116 کودک در گروه‌های EIBI و 103 کودک در گروه‌های خدمات آموزشی ویژه، عمومی (generic) قرار گرفتند. وقتی که درمان آغاز شد، تمام کودکان کم‌تر از 6 سال سن داشتند؛ سن آن‌ها بین 30.2 و 42.5 ماه بود. این مطالعات EIBI را با خدمات آموزشی ویژه، عمومی برای کودکان مبتلا به ASD در مدارس مقایسه کردند.
نویسندگان مطالعه مروری نتایج تمام 5 مطالعه را آزمایش و مقایسه کردند. آن‌ها شواهد ضعیفی یافتند که کودکانی که درمان EIBI دریافت می‌کنند، بعد از تقریبا 2 سال از درمان در مقیاس‌های رفتار سازشی، آزمون‌های هوش، زبان بیان (صحبت کردن زبان) و زبان پذیرنده (receptive) (توانایی درک آنچه گفته می‌شود)، بهتر از کودکان در گروه‌های مقایسه عمل می‌کنند. اختلافی در شدت علائم اوتیسم یا رفتار مشکل کودک دیده نشد. هیچ مطالعه‌ای عوارض جانبی ناشی از درمان را گزارش نکرد (از بین رفتن(deterioration) رفتار سازشی یا شدت علائم اوتیسم).
این مرور تا چه وقت به‌روزرسانی می‌شود؟
نویسندگان مطالعه مروری مطالعاتی را جست‌وجو کردند که تا آگوست 2017 منتشر شده بودند.
هدف این مطالعه مروری پاسخ به این سوال بود که آیا مداخله اولیه شدید رفتاری (EIBI) می‌تواند مهارت‌ها و رفتارهای عملکردی را بهبود، شدت اوتیسم را کاهش و هوش و مهارت‌های ارتباطی کودکان جوان (کم‌تر از 6 سال) مبتلا به اختلالات طیف اوتیسم را که ASD نامیده می‌شود، ارتقاء دهد یا خیر؟ محققان کاکرین برای پاسخ به این سوال تمام مطالعات مرتبط را گردآوری و تجزیه‌وتحلیل کردند و 5 مطالعه مرتبط را پیدا کردند.
پیام‌های کلیدی
شواهد به نفع استفاده از EIBI برای برخی از کودکان مبتلا به ASD بود. با وجود این، نتایج باید با احتیاط تفسیر شود، با توجه به اینکه کیفیت شواهد ضعیف است؛ فقط تعداد کمی از کودکان مورد مطالعه قرار گرفتند، و فقط 1 مطالعه مناسب طراحی شده بود که در آن کودکان به‌طور تصادفی به گروه‌های درمانی اختصاص داده شده بودند.
در مطالعه مروری چه چیزی مطالعه شد؟
ما EIBI، که معمولا برای درمان کودکان جوان مبتلا به ASD استفاده می‌شد، را آزمایش، و اثرات EIBI بر رفتار سازشی (رفتارهایی که استقلال و توانایی سازگاری به محیط را افزایش می‌دهند)؛ شدت علائم اوتیسم؛ هوش؛ مهارت‌های اجتماعی و مهارت‌های زبانی و ارتباطی را جست‌وجو کردیم.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چیست؟
ما 5 مطالعه مرتبط را بازیابی کردیم، که بین 24 و 36 ماه طول کشید. از 5 مطالعه، 3 تا در ایالات متحده امریکا و 2 تا در انگلستان انجام شده بودند. فقط 1 مطالعه به‌صورت تصادفی کودکان را به گروه درمان یا مقایسه اختصاص داده بود، که به عنوان «استاندارد طلایی» (gold standard) برای جست‌وجو در نظر گرفته‌شد. 4 مطالعه دیگر از ترجیح والدین برای اختصاص کودکان به گروه‌ها استفاده شده‌بود. در مجموع 219 کودک در 5 مطالعه قرار گرفتند؛ 116 کودک در گروه‌های EIBI و 103 کودک در گروه‌های خدمات آموزشی ویژه، عمومی (generic) قرار گرفتند. وقتی که درمان آغاز شد، تمام کودکان کم‌تر از 6 سال سن داشتند؛ سن آن‌ها بین 30.2 و 42.5 ماه بود. این مطالعات EIBI را با خدمات آموزشی ویژه، عمومی برای کودکان مبتلا به ASD در مدارس مقایسه کردند.
نویسندگان مطالعه مروری نتایج تمام 5 مطالعه را آزمایش و مقایسه کردند. آن‌ها شواهد ضعیفی یافتند که کودکانی که درمان EIBI دریافت می‌کنند، بعد از تقریبا 2 سال از درمان در مقیاس‌های رفتار سازشی، آزمون‌های هوش، زبان بیان (صحبت کردن زبان) و زبان پذیرنده (receptive) (توانایی درک آنچه گفته می‌شود)، بهتر از کودکان در گروه‌های مقایسه عمل می‌کنند. اختلافی در شدت علائم اوتیسم یا رفتار مشکل کودک دیده نشد. هیچ مطالعه‌ای عوارض جانبی ناشی از درمان را گزارش نکرد (از بین رفتن(deterioration) رفتار سازشی یا شدت علائم اوتیسم).
این مرور تا چه وقت به‌روزرسانی می‌شود؟
نویسندگان مطالعه مروری مطالعاتی را جست‌وجو کردند که تا آگوست 2017 منتشر شده بودند.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Developmental, Psychosocial and Learning Problems Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/5/10 | انتشار: 1397/2/19
