پیشینه
میزان ایمنسازی برای کودکان و بزرگسالان در حال افزایش است اما سطح پوشش آن به اهداف مطلوب نرسیده است. در نتیجه، بیماریهای قابلپیشگیری با واکسن هنوز هم رخ میدهند. در عصری که افزایش پیچیدگی برنامههای ایمنسازی، افزایش انتظارات در مورد عملکرد مراقبتهای اولیه و تقاضاهای زیاد برای ارائهدهندگان مراقبتهای اولیه در حال افزایش است، مهم است که مداخلات را که در محیطهای مراقبتهای اولیه برای افزایش میزان ایمنسازی کار میکنند، درک کرده و ترویج دهیم. یک موضوع مشترک در سراسر برنامههای ایمنسازی در بسیاری از کشورها شامل چالش اجرای رویکرد مبتنی بر جمعیت و شناسایی همه گیرندگان واجد شرایط است، به عنوان مثال کودکانی که باید واکسن سرخک دریافت کنند. بااینحال، این موضوع بهتدریج از طریق دردسترس بودن ثبتنامهای ایمنسازی و پروندههای بهداشتی الکترونیکی مورد توجه قرار میگیرد. دومین موضوع مشترک، تشخیص بهترین استراتژیها برای ارتقای میزان واکسیناسیون بالا است. سه نوع استراتژی مورد مطالعه قرار گرفته است: (1) مداخلات بیمار-محور، مانند یادآوری یا فراخوانی بیمار، (2) مداخلات ارائهدهنده و (3) مداخلات سیستم، نظیر قوانین مدرسه. یکی از برجستهترین استراتژیهای مداخله و شاید بهترین مطالعات، دربرگیرنده سیستمهای یادآوری یا فراخوان بیمار است. این بهروزرسانی از مروری است که قبلا منتشر شده است.
اهداف
تعیین و مقایسه اثربخشی انواع مختلف مداخلات برای یادآوری و فراخوانی بیمار جهت بهبود دریافت ایمنسازی.
روش های جستجو
ما تا ژانویه 2017؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture را جستوجو کردیم. ما همچنین منابع منتشر نشده و پایگاههای ثبت کارآزماییها را تا ژانویه 2017 جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازیشده، مطالعات کنترلشده قبل و بعد، و سریهای زمانی متوقف شدهای را انتخاب کردیم که به بررسی مداخلات یادآوری و فراخوانی بیماران نیازمند به ایمنسازی در کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی پرداخته باشند که در هر محیطی ایمنسازیها را دریافت میکنند. ما گروههای کنترل بدون مداخله، و فعالیتهای عملی استاندارد را انتخاب کردیم که شامل یادآوری یا فراخوانی ایمنسازی بیمار، فعالیتهای مبتنی بر رسانه با اهدف ارتقاء ایمنسازی یا کمپینهای آگاهی مبتنی بر عمل ساده نمیشد. ما دریافت هرگونه ایمنسازی را به عنوان معیارهای پیامد واجد شرایط انتخاب کردیم، به جز ایمنسازی مخصوص سفر. ما بیمارانی را که در مدت مطالعه بستری بودند، از مطالعه خارج کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما از روشهای استاندارد متدولوژی مورد نظر کاکرین و گروه عملکرد موثر و سازماندهی مراقبت در کاکرین (EPOC)، استفاده کردیم. ما نتایج را برای مطالعات فردی به عنوان مقادیر نسبی با استفاده از خطر نسبی (RR) و تفاوتهای خطر (RD) برای کارآزماییهای تصادفیسازیشده و تغییرات مطلق را به صورت درصد برای مطالعات قبل و بعد از کنترل ارائه کردیم. ما نتایج تلفیقی را برای کارآزماییهای تصادفیسازیشده با استفاده از مدل اثرات - تصادفی، ارائه کردیم.
نتایج اصلی
75 مطالعه انتخاب شدند که شامل کودکان، نوجوانان و بزرگسالان سرپایی، جامعه-محور، مراقبتهای اولیه و سایر محیطها در 10 کشور بود.
مداخلات یادآوری یا فراخوانی بیمار، از جمله تلفن و تماسهای تلفنی خودکار، نامهها، کارتپستالها، پیامهای متنی، ترکیبی از پست یا تلفن، یا ترکیبی از یادآوری بیمار یا فراخوانی یاریرسان، احتمالاً نسبت شرکتکنندگانی را که ایمنسازی دریافت میکنند (RR: 1.28؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.23 تا 1.35؛ RD: %8) براساس اطمینان از شواهد متوسط مربوط به 55 مطالعه با 138,625 شرکتکننده بهبود میدهد.
سه نوع یادآوری تکروشی دریافت ایمنسازی را بر اساس اطمینان از شواهد بالا بهبود میدهد: استفاده از کارتپستالها (RR: 1.18؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.08 تا 1.30؛ هشت مطالعه؛ 27,734 شرکتکننده)، پیامهای متنی ( RR: 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.15 تا 1.44؛ شش مطالعه؛ 7772 شرکتکننده)، و شمارهگیری خودکار (RR: 1.17؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.03 تا 1.32؛ پنج مطالعه؛ 11,947 شرکتکننده). دو نوع یادآوری تکروشی احتمالا دریافت ایمنسازی را براساس اطمینان از شواهد با کیفیت متوسط بهبود میدهد: استفاده از تماسهای تلفنی (RR: 1.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.20 تا 2.54؛ هفت مطالعه؛ 9120 شرکتکننده) و فرستادن نامه به بیماران ( RR: 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.21 تا 1.38؛ 27 مطالعه؛ 81,100 شرکتکننده).
بر اساس اطمینان از شواهد با کیفیت بالا، یادآوریها بهبود واکسیناسیون را در دوران کودکی (RR: 1.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.15 تا 1.29؛ RD: %8؛ 23 مطالعه؛ 31,099 شرکتکننده) و واکسیناسیون نوجوانان (RR: 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.17 تا 1.42؛ RD: %7؛ 10 مطالعه؛ 30,868 شرکتکننده) را بهبود میبخشد. یادآوریها احتمالا دریافت واکسیناسیون را برای آنفلوآنزای دوران کودکی (RR: 1.51؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.14 تا 1.99؛ RD: %22؛ پنج مطالعه؛ 9265 شرکتکننده) و آنفلوآنزای بزرگسالان (RR: 1.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.17 تا 1.43؛ RD: %9؛ 15 مطالعه؛ 59,328 شرکتکننده) بهبود میدهد. آنها ممکن است دریافت واکسیناسیون پنوموکوک (pneumococcus) بزرگسالان، کزاز (tetanus)، هپاتیت B و سایر واکسنهای غیرآنفلوآنزا را براساس اطمینان از شواهد با کیفیت پایین بهبود بخشند، گرچه فاصله اطمینان شامل تأثیری از این مداخلات نمیشود (RR: 2.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.91 تا 4.78؛ چهار مطالعه؛ 8065 شرکتکننده).
نتیجهگیریهای نویسندگان
سیستمهای فراخوان و یادآوری بیمار در شرایط مراقبتهای اولیه احتمالا در بهبود نسبت جمعیت هدف که واکسیناسیون دریافت میکنند موثر خواهد بود.
خلاصه به زبان ساده
آیا استراتژیهایی که واکسنزدن را به مردم یادآوری میکنند تعداد افرادی را که واکسیناسیون دریافت میکنند، افزایش میدهند؟
هدف این مطالعه مروری
هدف این مرور تعیین این است که آیا استراتژیهایی که دریافت واکسیناسیون را به مردم یادآوری میکنند، تعداد افرادی را که واکسیناسیون دریافت میکنند افزایش میدهد یا خیر. این یک بهروزرسانی از یک مطالعه مروری کاکرین (Cochrane Review) است که قبلا منتشر شده است.
پیامهای کلیدی
یادآوری به مردم برای واکسیناسیون آنها باعث افزایش میزان واکسیناسیون در میان جمعیتهای مختلف میشود.
آنچه مطالعه شد
واکسیناسیون برای پیشگیری از ابتلا به تعدادی از بیماریها استفاده میشود اما تنوع وسیعی در پوشش واکسیناسیون در سراسر مناطق و کشورها وجود دارد. این امر میتواند منجر به بروز بیماریهایی شود که در اثر واکسنها قابل پیشگیری هستند و تاثیر زیادی بر افراد و جوامع دارند. اطلاعرسانی در مورد زمان واکسیناسیون بعدی به افراد یا مطلع کردن آنها از اینکه یک واکسیناسیون را از دست دادهاند ممکن است به افزایش پوشش و کاهش اثر و تاثیر بیماری قابل پیشگیری از طریق واکسن کمک کند. ما 75 مطالعه را مرور کردیم تا بررسی کنیم آیا یادآوری به مردم برای واکسینه شدن تاثیر داشته یا خیر. مطالعاتی که ما به بررسی آن پرداختیم از مکانهای مختلفی نظیر مناطق روستایی، مدارس، مطبهای خصوصی و بخشهای بهداشت دولتی بود. بیشتر مطالعات در ایالات متحده انجام شد. مطالعات تعدادی از گروههای مختلف را انتخاب کرد: نوزادان و کودکان، نوجوانان، بزرگسالانی که نیاز به واکسیناسیون روتین داشتند و همچنین بزرگسالانی که نیاز به واکسن آنفلوآنزا دارند. در اغلب مطالعات، یادآوریها به صورت تماس تلفنی فردی، تماس تلفنی خودکار، نامهها یا کارتپستالها صورت گرفت. در چند مطالعه اخیر، از پیامهای متنی استفاده شد.
نتایج اصلی این مطالعه مروری
بررسی ما نشان داد که یادآوری به افراد برای واکسیناسیون احتمالا تعداد افرادی را که واکسیناسیون دریافت میکنند بهطور میانگین 8 درصد افزایش میدهد، اگرچه در نتایج مطالعات تفاوت وجود داشت. یادآوری به افراد با تلفن و تماسهای خودکار، فرستادن نامه یا کارتپستال، یا ارسال پیام متنی، میزان دریافت واکسیناسیون را افزایش داد. ترکیب یادآوریها نیز موثر بود. یادآوری به افراد از طریق تلفن، از سایر انواع یادآوریها موثرتر بود. افزایش واکسیناسیون در بین کودکان، نوجوانان و بزرگسالان مشاهده شد.
این مرور تا چه تاریخی بهروزرسانی شده است؟
ما مطالعاتی را که تا ژانویه 2017 منتشر شدند را مرور کردیم.