جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Gilgamesh Eamer, Amir Taheri, Sidian S Chen, Quinn Daviduck, Thane Chambers, Xinzhe Shi et al . Comprehensive geriatric assessment for older people admitted to a surgical service. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1826-fa.html
پیشینه
افراد سالمند در معرض خطر عوارض پس از جراحی قرار دارند. روش‌های جدید برای فراهم آوردن مراقبت از افراد سالمند که دوره نقاهت جراحی را می‌گذرانند، ممکن است عوارض مربوط به جراحی را کاهش دهد. نشان داده شده که ارزیابی جامع سالمندان (CGA) برخی پیامدها را برای بیماران تحت درمان بهبود می‌بخشد، از جمله این‌که آن‌ها قادر به ادامه زندگی در خانه هستند و برای داشتن تأثیرات مثبت روی بیماران جراحی‌شده پیشنهاد شده است. CGA یک همکاری متقابل و چندرشته‌ای است که توانایی‌های عملکردی، روحی روانی، پزشکی و محدودیت‌های یک فرد مسن را با هدف ایجاد طرح درمان و پیگیری طولانی‌مدت ارزیابی می‌کند.
اهداف
تعیین اثربخشی مداخلات CGA در مقایسه با مراقبت‌های استاندارد بر پیامدهای پس از عمل در افراد سالخورده که در بیمارستان برای مراقبت‌های جراحی پذیرفته شدند.
روش های جستجو
ما در 13 ژانویه 2017؛ CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ PsycINFO؛ (CINAHL) Cochrane Central Register of Controlled Trails و دو پایگاه ثبت کارآزمایی‌های بالینی را جست‌وجو کردیم. ما هم‌چنین منابع علمی منتشرنشده را برای یافتن استنادات بیش‌تر جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی‌شده در افراد 65 سال و بالاتر که تحت عمل جراحی قرارگرفته و به مقایسه CGA با مراقبت‌های معمول جراحی پرداخته و هر یک از پیامدهای اولیه (مورتالیتی و ترخیص با افزایش سطح میزان مراقبت) یا ثانویه (مدت اقامت در بیمارستان، پذیرش مجدد، هزینه کلی و عوارض پس از عمل) را گزارش کرده بودند. ما مطالعات را، در صورتی‌که شرکت‌کنندگان CGA را به طور کامل دریافت نکردند، تحت عمل جراحی قرار نگرفته بودند یا این‌که شرکت‌کنندگان در مطالعات سن کم‌تر از 65 سال داشتند یا از محیطی غیر از مراقبت‌های حاد بیمارستانی انتخاب شده بودند، وارد این مرور نکردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور به طور مستقل غربالگری، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی، داده‌ها را استخراج و اطمینان را از شواهد از روی مقالات شناسایی شده ارزیابی کردند. ما اثرات درمان دوتایی را به عنوان خطر نسبی (RR) با 95% فاصله اطمینان (CI) و پیامدهای پیوسته را با عنوان میانگین تفاوت (MD) بیان کردیم.
نتایج اصلی
ما هشت کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده، 7 کارآزمایی با حضور افراد بهبود ‌یافته از شکستگی لگن (N = 1583) و یک کارآزمایی جراحی انتخابی انکولوژی (N = 260) را که در آمریکای شمالی و اروپا انجام گرفته بود، انتخاب کردیم. در دو کارآزمایی CGA پیش از عمل و برای بقیه پس از عمل انجام شده بود. شش کارآزمایی، تصادفی‌سازی کافی را انجام داده بودند، پنج مورد خطر سوگیری عملکرد (performance bias) پایینی داشتند و چهار کارآزمایی در معرض خطر سوگیری تشخیص (detection bias) قرار داشتند. کورسازی شرکت‌کنندگان امکان‌پذیر نبود. همه هشت کارآزمایی، میزان فرسایش (attrition) پایین بود و هفت مورد تمام پیامدهای پیش‌بینی‌شده را گزارش دادند.
CGA احتمالا مرگ‌ومیر را در افراد مسن با شکستگی لگن کاهش می‌دهد (RR: 0.85؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.68 تا 1.05؛ 5 کارآزمایی؛ 1316 شرکت‌کننده؛ I2 = 0%؛ اطمینان از شواهد متوسط). مداخله، ترخیص را با افزایش میزان مراقبت کاهش می‌دهد (RR: 0.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 تا 0.92؛ 5 کارآزمایی؛ 941 شرکت‌کننده؛ I2 = %0؛ اطمینان از شواهد بالا).
طول مدت اقامت بسیار ناهمگون بود و میانگین تفاوت بین شرکت‌کنندگان اختصاص داده شده به گروه‌های مداخله و کنترل بین 12.8- و 8.3 روز بود. CGA احتمالا در طول مدت اقامت تاثیر کمی می‌گذارد (4 کارآزمایی؛ 841 شرکت‌کننده‌؛ اطمینان از شواهد متوسط). مداخله احتمالا در میزان پذیرش مجدد موجب تفاوت کم شده یا هیچ تفاوتی نمی‌گذارد (RR: 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.76 تا 1.32؛ 3 کارآزمایی؛ 741 شرکت‌کننده؛ I2 = %37؛ اطمینان از شواهد متوسط).
CGA احتمالا هزینه را کمی کاهش می‌دهد (1 کارآزمایی؛ 397 شرکت‌کننده؛ اطمینان از شواهد متوسط). مداخله احتمالا در عوارض ماژور پس از عمل (2 کارآزمایی؛ 579 شرکت‌کننده؛ اطمینان از شواهد پایین) و میزان دلیریوم (RR: 0.75؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.60 تا 0.94؛ 3 کارآزمایی؛ 705 شرکت‌کننده؛ I2 = %0؛ اطمینان از شواهد پایین) موجب تفاوت کم یا عدم تفاوت می‌شود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه CGA می‌تواند پیامدها را در افراد مبتلا به شکستگی لگن بهبود دهد. مطالعات کافی برای تعیین زمانی که CGA در مواجه با مداخلات جراحی تاثیر بیش‌تری دارد یا اینکه آیا CGA در بیماران جراحی‌شده که در شرایطی غیر از شکستگی‌های لگن قرار دارند تاثیر می‌گذارد یا خیر، وجود ندارد.
خلاصه به زبان ساده
آیا ارزیابی ویژه‌ افراد سالخورده جراحی شده، منجر به بهبود ریکاوری پس از عمل می‌شود؟
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف ما این بود که پی‌ببریم آیا یک ارزیابی، به نام ارزیابی جامع سالمندان (CGA)، روی افراد 65 و بالاتر تا چه میزان وضعیت آن‌ها را پس از عمل بهبود می‌بخشد. CGA شامل چندین متخصص مراقبت‌های سلامت می‌شود و به بیماری‌های پزشکی، کاهش فعالیت‌های فیزیکی و عوامل اجتماعی که سرعت بهبودی را کاهش می‌دهند، اشاره می‌کند.

پیام‌های کلیدی
ما دریافتیم که افراد سالمند مبتلا به شکستگی لگن که CGA را دریافت می‌کنند، احتمال مرگ‌ومیر کم‌تری دارند و به احتمال زیاد به خانه برمی‌گردند. برای تعیین این‌که آیا CGA برای آن‌ها مفید است یا خیر، مطالعات کافی با کیفیت بالا در دیگر گروه‌های بیمار وجود نداشت.

چه چیزی در این مرور مطالعه شد؟
جمعیت جهان در حال پیرتر شدن است؛ افراد بیش‌تر و بیش‌تری در حال حاضر بالای 65 سال هستند و در معرض خطر عوارض پس از جراحی قرار دارند که شامل عفونت، حملات قلبی و حتی مرگ می‌شوند. CGA در این که عوارض را در افراد سالخورده بستری شده کاهش می‌دهد روشن است، اما هیچ مروری وجود ندارد که صرفا به بررسی افراد سالخورده‌ای پرداخته باشد که تحت عمل جراحی قرارگرفته بودند. ما این بررسی را برای پرداختن به این کمبود انجام دادیم. ما افرادی را که هم قبل (2 مطالعه) و هم پس از جراحی (6 مطالعه) CGA دریافت کردند، با افرادی که مراقبت‌های سنتی پس از عمل را از جراح خود دریافت کرده بودند، مقایسه کردیم.

نتایج اصلی این مطالعه مروری چیست؟
ما هشت مطالعه انجام شده را در آمریکای شمالی و اروپا انتخاب کردیم. هفت مطالعه افراد مبتلا به شکستگی لگن (1583) و یک مطالعه افراد مبتلا به سرطان (260) را که بهبود یافته بودند مورد بررسی قرار داد.
ما دریافتیم که افراد مسن که CGA دریافت کرده‌اند، احتمالا خطر مرگ در آن‌ها کم‌تر است و این‌که پس از ترخیص، به احتمال زیاد به همان مکانی که قبل از ورود به بیمارستان زندگی می‌کردند، بازمی‌گردند. افراد سالمندی که مداخله را دریافت کرده‌اند احتمالا روزهای کمتری را در بیمارستان بستری شده‌اند، اگر چه ما از مدت آن مطمئن نیستیم زیرا نتایج حاصل از مطالعات بسیار متفاوت هستند. هر دو گروه از افرادی که مداخله را دریافت کرده‌اند، و کسانی که این کار را نکردند، بار دیگر مجددا در بیمارستان به همان مقدار زمان بستری شدند. این موضوع احتمالا هزینه‌ای کم‌تر برای مراقبت دارد، نسبت به زمانی که افراد سالمند CGA دریافت می‌کنند. با توجه به عوارض پس از جراحی، نتایج مطالعات مختلف بسیار متفاوت بود، بنابراین نمی‌توان مطمئن بود که آیا CGA عوارض بیش‌تری را ایجاد می‌کند یا خیر.

این مرور تا چه تاریخی به‌روز رسانی شده ‌است؟
ما آخرین مطالعات جدید را در تاریخ 13 ژانویه 2018 جست‌وجو کردیم.
(1169 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (81 دریافت)    

پذیرش: 1395/10/24 | انتشار: 1396/11/11