پیشینه
بیماری کاوازاکی (KD) یا سندرم موکوکوتانئوس، عامل اصلی بیماری قلبی اکتسابی در دوران کودکی در کشورهای توسعهیافته است. اختلاف زیادی در مورد چگونگی بهترین روش درمانی کودکان مبتلا به KD وجود دارد و بهویژه کسانی که از درمان اضافی فراتر از ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) استاندارد و آسپرین، مانند اضافه کردن کورتیکواستروئیدها بهرهمند شوند.
اهداف
ارزیابی تاثیر مصرف کورتیکواستروئید بر میزان بروز عوارض شریان کرونر در بیماران مبتلا به KD به عنوان درمان خط اول یا خط دوم. کورتیکواستروئیدها ممکن است بهتنهایی یا در ترکیب با سایر درمانهای پذیرفته شده KD داده شوند. اهداف ثانویه شامل اثر استروئیدها بر مرگومیر، زمان سپری شده نرمال شدن پارامترهای آزمایشگاهی، مدت علائم حاد (مانند تب)، اثر طولانیمدت استفاده از استروئید و ارزیابی ایمنی آنها در KD و اثربخشی آنها در زیرگروههای مرتبط جمعیتی.
روش های جستجو
متخصص اطلاعات گروه عروق در کاکرین، پایگاه ثبت تخصصی گروه عروق در کاکرین (25 نوامبر 2016) و پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، شماره 10، 2016) را در کتابخانه کاکرین (جستوجو در 25 نوامبر 2016) بررسی کرد. پایگاههای ثبت کارآزمایی نیز برای جزئیات مطالعات منتشر نشده جستوجو شدند.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازیشده را برگزیدیم که دربرگیرنده کودکان مبتلا به KD با هر شدتی بود و با کورتیکواستروئیدها درمان شده بودند، از جمله انواع مختلف کورتیکواستروئیدها و دورههای مختلف درمان.
گردآوری و تحلیل دادهها
MJS و GMC مستقل از هم مطالعات را انتخاب، کیفیت شواهد را بررسی و دادهها را استخراج کردند. این روند توسط AJW بازنگری شد.
نتایج اصلی
هفت کارآزمایی با حضور 922 شرکتکننده در این آنالیز وارد شدند. کارآزماییها از 32 تا 242 شرکتکننده داشتند. در آنالیز ترکیبی، کورتیکواستروئیدها بروز بعدی عوارض شریان کرونر را کاهش داد (نسبت شانس (OR): 0.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.18 تا 0.46؛ 907 شرکتکننده؛ 7 مطالعه؛ I² = %55) بدون آنکه عوارض جانبی جدی (هیچ عارضه؛ 737 شرکتکننده) و مرگومیر (هیچ عارضه؛ 915 شرکتکننده) ایجاد کند. علاوهبراین، کورتیکواستروئیدها طول دوره تب (تفاوت میانگین (MD): 1.65- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.31- تا 0.00؛ 210 شرکتکننده؛ 2 مطالعه؛ I² = %88)، زمان لازم برای طبیعی شدن پارامترهای آزمایشگاهی (نرخ سدیمانتاسیون اریتروسیت (ESR) و پروتئین واکنشی C (CRP)) (MD: 2.80- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.38- تا 1.22-؛ 178 شرکتکننده؛ یک مطالعه) و طول مدت بستری در بیمارستان (MD: 1.41- روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.36- تا 0.46-؛ 39 شرکتکننده؛ یک مطالعه) را کاهش دادند. هیچ مطالعهای جزئیات پیامدها را بیش از 24 ماه گزارش نکردند. آنالیز زیرگروهی نشان داد بعضی گروههای بالقوه ممکن است از بیشتر از دیگران از کورتیکواستروئیدها منفعت ببرند؛ بااینحال، انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده مورد نیاز است تا این موضوع پایه کار بالینی شود.
کیفیت شواهد بر اساس سیستم GRADE درجهبندی شد. شواهد برای بروز عوارض جانبی جدی، مرگومیر و زمان لازم تا طبیعی شدن پارامترهای آزمایشگاهی بالا در نظر گرفته شدند. شواهد برای بروز اختلالات عروق کرونر به دلیل ناسازگاری بالقوه در جغرافیای دادهها و مزایای بیمار بر اساس گروهبندی، متوسط بودند. شواهد برای طول مدت علائم بالینی (تب، راش) به علت سابجکتیو بودن اندازهگیریها متوسط بود. شواهد برای طول مدت اقامت در بیمارستان متوسط بود، زیرا فقط یک مطالعه این پیامد را ثبت کرد. این بدان معنی است که ما نسبتا اطمینان داریم که اثر واقعی نزدیک به آن است که در این کار تخمین زده میشود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد با کیفیت معتبر متوسط میدهد که استفاده از استروئید در مرحله حاد KD میتواند با بهبود اختلالات عروق کرونر، طول مدت کوتاهتر بستری در بیمارستان و کاهش مدت زمان علائم بالینی همراه باشد. شواهد با کیفیت بالا نشان میدهد که سطوح نشانگر التهابی کاهش یافته است. در مورد بروز عوارض جانبی ناشی از استروئید، مرگومیر و موربیدیتی طولانیمدت (> 1 سال) کرونری اطلاعات کافی در دسترس نبود. گروههای خاصی از جمله افرادی که در آسیا هستند، افرادی با ریسک بالاتر و افرادی که درمان استروئیدی طولانیتری دریافت میکنند، ممکن است از مصرف استروئید، به خصوص با کاهش میزان مشکلات قلبی، منفعت بیشتر ببرند اما برای پاسخ دادن به این پرسشها، آزمایشهای بیشتری لازم است. شواهد ارائه شده در این مطالعه نشان میدهد که درمان با دوره طولانی استروئیدها باید برای همه کودکان مبتلا به KD تا زمانی که مطالعات بیشتری انجام میشود، مورد توجه قرار گیرد.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از استروئیدها برای درمان بیماری کاوازاکی
سوال مطالعه مروری
ما استفاده از مجموعهای از داروهای شناخته شده را به عنوان استروئیدها در کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی برای کاهش احتمال ابتلا به مشکلات قلبی در آینده و همچنین اثر آنها را بر طول مدت تب، علائم عفونت در خون و تعداد روزها بستری در بیمارستان، مرور کردیم.
پیشینه
در حال حاضر درک محدودی از بیماری کاوازاکی و نحوه مدیریت بهتر آن وجود دارد. این مهم است به عنوان یکی از عواقب درازمدت میتواند قلب را درگیر کرده و طول عمر کودک را کاهش دهد.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا نوامبر 2016 موجود است. کودکان پسر و دختر مبتلا به بیماری کاوازاکی در این بررسی گنجانده شدهاند. ما فقط کارآزماییهای بالینی تصادفیسازی شده را انتخاب کردیم. کارآزماییها استفاده از استروئیدها را در برابر عدم استفاده از استروئیدها مقایسه کرد. این بررسی شامل هفت کارآزمایی و 922 شرکتکننده است.
نتایج اصلی
به نظر میرسد استروئیدها خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را پس از بیماری کاوازاکی کاهش میدهد، بدون اینکه باعث عوارض جانبی شدیدی شود. آنها همچنین طول علائم (تب و بثورات)، طول مدت اقامت در بیمارستان و نشانگرهای خون ناشی از بیماری را کاهش میدهند. گروههای خاص از جمله افرادی که در آسیا هستند، افرادی با ریسک بالاتر و افرادی که درمان استروئیدهای طولانیتری دریافت میکنند، ممکن است از مصرف استروئید، به خصوص با کاهش میزان مشکلات قلبی، بیشتر منفعت ببرند، اما برای پاسخ دادن به این سوالات، انجام کارآزماییهای بیشتری لازم است. برای رسیدن به یک نشانگر دقیقتر از خطر عوارض جانبی جدی و تعیین اینکه آیا در هنگام استفاده از استروئیدها، احتمال کاهش مرگومیر بیشتر است، آزمایشهای بیشتری لازم است. شواهد ارائه شده در این بررسی نشان می دهد که درمان با دوره طولانی استروئیدها باید برای همه کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی مورد بررسی قرار گیرد تا مطالعات بیشتری انجام شود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد بر اساس سیستم GRADE درجهبندی شد. شواهد برای موارد جدی ناگوار، مرگومیر و زمان عادی شدن پارامترهای آزمایشگاهی بالا در نظر گرفته شد. شواهد برای خطر مشکلات قلبی در آینده، طول مدت علائم بالینی (تب، بثورات) و طول مدت اقامت در بیمارستان متوسط در نظر گرفته شدهاند. این بدان معنی است که ما نسبتا اطمینان داریم که اثر واقعی نزدیک به آنچه است که در این کار تخمین زده میشود.