جلد 2018 -                   جلد 2018 - صفحات 0-0 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Camilla Strüm, Jakob S Stefansson, Maria Louise Fabritius, Lars S Rasmussen, Thomas A Schmidt, Janus C Jakobsen. Hospitalisation in short-stay units for adults with internal medicine diseases and conditions. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1815-fa.html
پیشینه
بخش‌های بستری کوتاه‌مدت، واحد‌های بیمارستانی هستند که در آن‌ها مراقبت کوتاه‌مدت برای بیماران انتخاب شده ارائه می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که واحدهای بستری کوتاه‌مدت ممکن است نرخ پذیرش، مدت زمان بستری در بیمارستان، پذیرش مجدد در بیمارستان و هزینه‌های درمان را بدون در نظر گرفتن کیفیت مراقبت کاهش دهد. واحدهای بستری کوتاه‌مدت اغلب توسط یک دسته بیمار هدف، عملکرد هدف و چارچوب زمانی هدف تعریف می‌شوند. فرض بر این است که، واحد‌های بستری کوتاه‌مدت می‌تواند به عنوان قسمتی از هر بخش ایجاد شود، اما این مرور بر واحد‌های بستری کوتاه‌مدت متمرکز است که مراقبت را برای شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری‌ها و امراض داخلی پزشکی فراهم می‌کند.
اهداف
ارزیابی اثرات مفید و مضر بستری در واحد کوتاه‌مدت برای مقایسه با مراقبت معمول در افراد مبتلا به بیماری‌ها و شرایط داخلی پزشکی.
روش های جستجو
ما تا 13 دسامبر 2017 به جست‌وجو در CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ 3 پایگاه اطلاعاتی دیگر و 2 مرکز ثبت کارآزمایی همراه با کنترل منابع و جست‌وجوی استنادها پرداختیم و برای شناسایی مطالعات اضافی با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم. ما هم‌چنین چندین منبع متون خاکستری را جست‌وجو کردیم و برای مطالعات انتخاب‌شده، جست‌وجوی استنادی پیشرو را انجام دادیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده و کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی خوشه‌ای را انتخاب کردیم که به مقایسه بستری شدن در یک بخش کوتاه‌مدت بیمارستان با مراقبت معمول (بستری شدن در بخش معمولی بیمارستان یا سایر خدمات) پرداختند. ما یک بخش بستری کوتاه‌مدت را به عنوان بخشی از بیمارستان تعریف کردیم که در آن مدت زمان بستری در بیمارستان برای بیماران پنج روز یا کم‌تر بود. ما بخش‌های چندگانه و تخصصی کوتاه‌مدت را انتخاب کردیم. شرکت‌کنندگان، بزرگسال پذیرش‌شده در بیمارستان مبتلا به یک بیماری یا شرایط پزشکی داخلی بودند. ما شرکت‌کنندگان را در بخش جراحی، مامایی، روانپزشکی، زنان و اورژانس حذف کردیم. کارآزمایی‌ها بدون در نظر گرفتن وضعیت انتشار، تاریخ و زبان انتخاب شدند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین را مورد استفاده قرار دادیم. دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را استخراج و خطر سوگیری (bias) هر کارآزمایی انتخاب شده را ارزیابی کردند. ما اندازه اثر مداخله را از طریق متاآنالیز‌ برای دو پیامد اولیه، مرگ‌ومیر و عوارض جانبی جدی و یک پیامد ثانویه، پذیرش مجدد در بیمارستان، اندازه‌گیری کردیم: ما پیامدهای مهم زیر را به صورت روایی گزارش کردیم: کیفیت زندگی، فعالیت‌های زندگی روزمره، عوارض جانبی غیرجدی و هزینه‌ها. ما از تفاوت‌های خطر نسبی از 15% برای مرگ‌ومیر و 20% برای عوارض جانبی جدی برای کم‌ترین ملاحظات بالینی مرتبط استفاده کردیم. ما قطعیت شواهد و قدرت توصیه‌های پیامدها را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) رتبه‌بندی کردیم.
نتایج اصلی
ما 19 رکورد را انتخاب کردیم که به گزارش درباره 14 کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده با مجموع 2872 شرکت‌کننده پرداختند. 1 کارآزمایی در حال انجام بود. 13 کارآزمایی، بستری شدن را در بخش کوتاه‌مدت به دلیل 6 شرایط خاص (اختلال نارسایی قلبی حاد (1 کارآزمایی)، آسم (1 کارآزمایی)، فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) (1 کارآزمایی)، درد قفسه سینه (7 کارآزمایی)، سنکوپ (2 کارآزمایی) و حمله ایسکمیک گذرا (1 کارآزمایی)) و 1 کارآزمایی شرکت‌کنندگان مبتلا به بیماری و شرایط داخلی پزشکی مختلف را مورد بررسی قرار دادند. اجزای مداخله در میان کارآزمایی‌ها به دلیل شرایط شرکت‌کنندگان کارآزمایی متفاوت بود. تمام کارآزمایی‌های انتخاب شده در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند.
قطعیت شواهد برای تمام پیامدها بسیار پایین بود. در نتیجه، مشخص نیست که آیا بستری در بخش‌های کوتاه‌مدت در مقایسه با مراقبت معمول، مرگ‌ومیر (خطر نسبی (RR): 0.73؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.47 تا 1.15) 5 کارآزمایی (7 کارآزمایی دیگر بر اساس1299 شرکت‌کننده هیچ موردی را از مرگ در هیچ یک از گروه‌ها گزارش نکردند))؛ عوارض جانبی جدی (RR: 0.95؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.59 تا 1.54؛ 7 کارآزمایی (1 کارآزمایی دیگر با 108 شرکت‌کننده هیچ موردی از عوارض جانبی را در هیچ‌یک از گروه‌ها گزارش نکرد))؛ و پذیرش مجدد در بیمارستان (RR: 0.80؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 1.19؛ 8 کارآزمایی (1 کارآزمایی دیگر با 424 شرکت‌کننده نتایج مربوط به شرکت‌کنندگان را گزارش نکرد)) را کاهش می‌دهد. اطلاعات کافی برای تأیید یا رد این‌که آیا بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت تاثیری بر کیفیت زندگی، فعالیت‌های زندگی روزمره، عوارض جانبی غیرجدی و هزینه‌ها دارد، وجود نداشت.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
به‌طور کلی، کمیت و قطعیت شواهد بسیار پایین بود. در نتیجه، مشخص نیست که آیا اثرات مفید یا مضری برای بستری شدن در بخش بستری کوتاه‌مدت برای بزرگسالان مبتلا به بیماری و شرایط داخلی پزشکی وجود دارد - مطالعات بیش‌تری برای مقایسه اثرات بخش‌های بستری کوتاه‌مدت با مراقبت معمول مورد نیاز هستند. چنین کارآزمایی‌هایی باید با خطر پایین سوگیری و خطرات پایین خطاهای تصادفی انجام شود تا قطعیت کلی شواهد بهبود یابد.
خلاصه به زبان ساده
بستری شدن در بخش‌های کوتاه‌مدت برای بزرگسالان مبتلا به بیماری‌ها و شرایط داخلی پزشکی
هدف این مطالعه مروری چیست؟
یافتن اینکه آیا بستری کوتاه‌مدت در بیمارستان در بخش‌های بستری کوتاه‌مدت پیامدهای بزرگسالان مبتلا به بیماری‌ها و شرایط داخلی پزشکی را در مقایسه با مراقبت معمول بهبود می‌بخشد.

پیام‌های کلیدی
ما در مورد تاثیر بستری در بخش کوتاه‌مدت برای بزرگسالان مبتلا به بیماری‌ها و شرایط داخلی پزشکی در مقایسه با مراقبت معمول مطمئن نیستیم. این شواهد به چندین دلیل مهم نامطمئن بودند؛ از جمله عدم وجود داده کافی، تفاوت بین شرکت‌کنندگان و مداخلات همزمان، و مشکلات مرتبط با روش‌هایی که کارآزمایی‌ها از آن‌ها استفاده می‌کنند که این امر می‌تواند منجر به نتایج غلط شود. ما برای بررسی تاثیر بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت بر بیماران و هزینه‌های فردی، به کارآزمایی‌هایی با کیفیت بسیار بالا نیاز داریم.

چه چیزی در این مطالعه مروری بررسی شد؟
بخش‌های بستری کوتاه‌مدت، واحد‌های بیمارستانی هستند که در آن‌ها مراقبت کوتاه‌مدت برای بیماران انتخاب شده ارائه می‌شود. خدمات آن‌ها اغلب بر اساس نوع بیمار، عملکرد بخش و یک قالب زمانی تعریف می‌شود. مطالعات نشان داده‌اند که بخش‌های بستری کوتاه‌مدت ممکن است تعداد افراد بستری شده را در بیمارستان، طول مدت بستری شدن در بیمارستان، تعداد افرادی که مجبور به بازگشت به بیمارستان می‌شوند (پذیرش مجدد) و هزینه‌ها را، بدون از دست دادن کیفیت مراقبت کاهش دهند، اما پیش‌از انجام مرور حاضر، ارزیابی کاملی از اثرات بستری در بخش کوتاه‌مدت در مقایسه با مراقبت معمول (عمدتا بستری شدن در بخش سنتی بیمارستان) وجود نداشت.
این مرور بر بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت به دلیل بیماری‌ها و شرایط داخلی پزشکی، مانند پنومونی یا درد قفسه سینه متمرکز بود. ما به مقایسه تاثیر بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت با مراقبت معمول از طریق بررسی مرگ‌و‌میر، مشکلات جدی (عوارض جانبی جدی)، کیفیت زندگی، فعالیت‌های زندگی روزمره (مانند مدیریت امور منزل و داروها)، پذیرش مجدد در بیمارستان، عوارض جانبی غیرجدی و هزینه‌ها پرداختیم.

نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
نویسندگان مرور 14 کارآزمایی مرتبط را با مجموع 2872 شرکت‌کننده یافتند. تمام کارآزمایی‌ها به صورت کارآزمایی تصادفی‌سازی شده انجام شدند، یعنی افرادی که در این کارآزمایی‌ها شرکت کردند فقط از طریق شانس به گروه بستری در بخش کوتاه‌مدت یا گروه کنترل که مراقبت معمول دریافت کردند، اختصاص داده شدند. برای بررسی تاثیر یک مداخله، کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی شده به عنوان قابل اطمینان‌ترین طرح کارآزمایی در نظر گرفته شدند.
13 کارآزمایی بستری شدن را در بخش کوتاه‌مدت به دلیل 6 بیماری خاص (آسم، فیبریلاسیون دهلیزی (ضربان قلب نامنظم)، درد قفسه سینه، اختلال (بدتر شدن علائم) نارسایی قلبی، سنکوپ (از دست دادن هوشیاری به دلیل افت فشار خون) و حمله ایسکمیک ‌گذرا (مینی‌استروک)) بررسی کردند و 1 کارآزمایی مشخص نکرد که شرکت‌کنندگان چه شرایطی باید داشته باشند. ما یک کارآزمایی در حال انجام را شناسایی کردیم. اجزای بستری در بخش کوتاه‌مدت در بین کارآزمایی‌ها بسته به شرایط شرکت‌کنندگان کارآزمایی متفاوت بود. تمام کارآزمایی‌های انتخاب شده مشکلاتی در رابطه با روش‌های انجام داشتند که به‌طور بالقوه می‌توانست منجر به به دست آمدن نتایج نادرست شود.
ما مطمئن نبودیم که آیا بین بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت و مراقبت معمول برای کاهش مرگ‌ومیر، عوارض جانبی جدی و پذیرش مجدد در بیمارستان تفاوتی وجود دارد. ما قادر به ترکیب و بررسی نتایج برای سایر پیامدها نبودیم، زیرا کارآزمایی‌ها از روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری استفاده کردند (به عنوان مثال با استفاده از مقیاس‌های مختلف)، یا داده کافی نداشتند، یا نتایج آن‌ها را به گونه‌ای گزارش کردند که به این معناست که ما نتوانستیم از آن‌ها استفاده کنیم.
کارآزمایی‌های فردی اظهار داشتند که بستری شدن در بخش کوتاه‌مدت منجر به کیفیت زندگی بالا، عوارض جانبی غیرجدی کم‌تر و هزینه‌های پایین‌تر شد. بااین‌حال، ما نمی‌توانیم به این شواهد اطمینان داشته باشیم و باید در مورد تفسیر نتایج این کارآزمایی‌ها محتاط باشیم؛ تمام کارآزمایی‌های انتخاب شده در معرض خطر بالای خطاها قرار داشتند، که اعتبار این نتایج را مورد سوال قرار داد و ما نمی‌توانیم این نکته را که نشان می‌دهد این یافته‌ها صرفا به دلیل بازی شانس بوده، حذف کنیم. تایید این یافته‌ها در کارآزمایی‌های بزرگ‌تر، و به خوبی انجام شده مهم است.

این مطالعه مروری تا چه تاریخی به‌روز شده است؟
نویسندگان مرور به دنبال کارآزمایی‌هایی بودند که قبل از 13 دسامبر 2017 منتشر شدند.
(768 مشاهده)
متن کامل [PDF 4 kb]   (69 دریافت)    

پذیرش: 1396/9/22 | انتشار: 1397/5/22