چهارشنبه 8 آذر 1402
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Angela T Morgan, Elizabeth Murray, Frederique J Liégeois. Interventions for childhood apraxia of speech. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1806-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1806-fa.html
پیشینه
آپراکسی گفتاری در دوران کودکی (CAS ؛Childhood apraxia of speech) بر توانایی کودک در تولید دقیق و مداوم صداها و هجاها و بر بیان دقیق کلمات و جملات و ریتم صحیح گفتار تاثیر می‌گذارد. این یک بیماری نادر است که فقط 0.1% از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. در رابطه با اینکه سه ویژگی اصلی زیر دارای اعتبار تشخیصی هستند توافق شده است: (1) تولید خطای متناقض در حروف صامت و صدادار در تولیدات مکرر هجا یا کلمات؛ (2) انتقال‌های شمرده‌شمرده طولانی و ضعیف بین صداها و هجاها؛ و (3) قواعد نامناسب (ASHA 2007).
فرض بر این است که نقص برنامه‌نویسی یا برنامه‌ریزی حرکتی، شرایط را دشوار می‌سازد. این به این معنی است که کودکان می‌دانند چه می‌خواهند بگوین اما در توانایی برنامه یا برنامه‌ریزی حرکات خوب و سریع برای تولید گفتار دقیق مشکل دارند. کودکان مبتلا به CAS ممکن است در یک یا چند زمینه زیر اختلالاتی نیز داشته باشند: عملکرد حرکات دهانی غیرگفتاری، دیزآرتری (dysarthria)، زبان، اختلال تولیدی واج‌شناسی، آگاهی واج‌شناختی یا مهارت‌های زبان‌شناسی و سوادآموزی، یا ترکیبی از این موارد. شواهد با کیفیت بالا از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) در مورد مداخلات برای مدیریت CAS وجود ندارد.
فرض بر این است که نقص برنامه‌نویسی یا برنامه‌ریزی حرکتی، شرایط را دشوار می‌سازد. این به این معنی است که کودکان می‌دانند چه می‌خواهند بگوین اما در توانایی برنامه یا برنامه‌ریزی حرکات خوب و سریع برای تولید گفتار دقیق مشکل دارند. کودکان مبتلا به CAS ممکن است در یک یا چند زمینه زیر اختلالاتی نیز داشته باشند: عملکرد حرکات دهانی غیرگفتاری، دیزآرتری (dysarthria)، زبان، اختلال تولیدی واج‌شناسی، آگاهی واج‌شناختی یا مهارت‌های زبان‌شناسی و سوادآموزی، یا ترکیبی از این موارد. شواهد با کیفیت بالا از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (RCTs ؛randomised controlled trails) در مورد مداخلات برای مدیریت CAS وجود ندارد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی مداخلات مربوط به زبان و گفتار در کودکان و نوجوانان مبتلا به CAS ارائه شده توسط پاتولوژیست‌ها و درمانگران گفتار و زبان.
روش های جستجو
ما CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ 8 پایگاه اطلاعاتی دیگر و 7 مرکز ثبت کارآزمایی را تا اپریل 2017 جست‌وجو کردیم. ما فهرست منابع گزارش‌های انتخاب شده را جست‌وجو کرده و اطلاعات مربوط به کارآزمایی‌های منتشر نشده را از نویسندگان مطالعات منتشر شده و سایر متخصصین و هم‌چنین اطلاعات گروه‌ها در زمینه درمان / پاتولوژی گفتار و زبان و محدودیت‌ها درخواست کردیم.
معیارهای انتخاب
RCTها و شبه RCTهای مربوط به کودکان 3 تا 16 سال مبتلا به CAS تشخیص داده شده توسط پاتولوژیست / درمانگر گفتار و زبان، گروه‌بندی شده بر اساس انواع درمان.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده مرور (FL؛ AM) به‌طور مستقل از هم عناوین و خلاصه‌مقالات شناسایی شده را از طریق جست‌وجو ارزیابی کرده و گزارش‌های متن کامل را از تمام مقالات بالقوه مرتبط دریافت کرده و آن‌ها را از نظر مناسب بودن ارزیابی کردند. همین دو نویسنده داده‌ها را استخراج کرده و ارزیابی‌های «خطر سوگیری» (bias) و سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) را انجام دادند. یک نویسنده مرور (EM) یافته‌های به دست آمده را از مطالعات مشاهده‌ای حذف شده جدول‌بندی کرد (جدول 1).
نتایج اصلی
این مرور فقط یک RCT را انتخاب کرد که از Australian Research Council؛ University of Sydney International Development Fund؛ Douglas and Lola Douglas Scholarship on Child and Adolescent Health؛ Nadia Verrall Memorial Scholarship؛ و a James Kentley Memorial Fellowship حمایت مالی دریافت کرد. این مطالعه 26 کودک 4 تا 12 ساله، مبتلا به CAS خفیف تا متوسط ناشی از علت ناشناخته را به کار گرفت و دو مداخله را مقایسه کرد: Nuffield Dyspraxia Programme‐3 (NDP‐3)؛ و درمان انتقال سریع هجا (ReST ؛Rapid Syllable Transitions Treatment).
کودکان به‌طور تصادفی به یکی از دو درمان تخصیص داده شدند. درمان‌ها به‌طور فشرده در جلسات یک ساعته، چهار روز در هفته به مدت سه هفته، در یک کلینیک دانشگاهی در استرالیا انجام شد. دانشجویان پاتولوژی گفتار، درمان را به زبان انگلیسی ارائه کردند. پیامدها پس از درمان، بلافاصله پس از درمان، یک ماه و چهار ماه پس از درمان ارزیابی شد. مرور ما فقط پیامدهای یک ماه پس از درمان را بررسی کرد.
ما پیامد اصلی مربوط به تمام حوزه‌ها را در معرض خطر پایین سوگیری قضاوت کردیم. با توجه به عدم دقت و اینکه فقط یک RCT شناسایی شد، کیفیت شواهد را از یک سطح به متوسط کاهش دادیم. هر دو درمان NDP-3 و ReST در یک ماه پس از درمان بهبودی نشان دادند. تعدادی از هر مطالعه کوهورت، توسط پاتولوژیست گفتار و زبان یک ماه تا چهار ماه پس از درمان مجددا آغاز شد (NDP‐3: 9/13 شرکت‌کننده؛ ReST: 9/13 شرکت‌کننده). از این رو، نگهداری اثرات درمان تا چهار ماه پس از درمان نتوانست بدون سوگیری احتمالی بالقوه تجزیه‌و‌تحلیل شود و بنابراین این نقطه زمانی برای تجزیه‌و‌تحلیل بیشتر این مرور انتخاب نشد.
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد هم NDP-3 و هم ReST در صورت ارائه به‌صورت فشرده، ممکن است دقت کلمه را در کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا به CAS ، که بر اساس دقت در تولید کلمات درمان شده و درمان نشده، انسجام تولید گفتار و دقت گفتار متصل اندازه‌گیری شد، بهبود ببخشند. این مطالعه ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری نکرد.
کودکان به‌طور تصادفی به یکی از دو درمان تخصیص داده شدند. درمان‌ها به‌طور فشرده در جلسات یک ساعته، چهار روز در هفته به مدت سه هفته، در یک کلینیک دانشگاهی در استرالیا انجام شد. دانشجویان پاتولوژی گفتار، درمان را به زبان انگلیسی ارائه کردند. پیامدها پس از درمان، بلافاصله پس از درمان، یک ماه و چهار ماه پس از درمان ارزیابی شد. مرور ما فقط پیامدهای یک ماه پس از درمان را بررسی کرد.
ما پیامد اصلی مربوط به تمام حوزه‌ها را در معرض خطر پایین سوگیری قضاوت کردیم. با توجه به عدم دقت و اینکه فقط یک RCT شناسایی شد، کیفیت شواهد را از یک سطح به متوسط کاهش دادیم. هر دو درمان NDP-3 و ReST در یک ماه پس از درمان بهبودی نشان دادند. تعدادی از هر مطالعه کوهورت، توسط پاتولوژیست گفتار و زبان یک ماه تا چهار ماه پس از درمان مجددا آغاز شد (NDP‐3: 9/13 شرکت‌کننده؛ ReST: 9/13 شرکت‌کننده). از این رو، نگهداری اثرات درمان تا چهار ماه پس از درمان نتوانست بدون سوگیری احتمالی بالقوه تجزیه‌و‌تحلیل شود و بنابراین این نقطه زمانی برای تجزیه‌و‌تحلیل بیشتر این مرور انتخاب نشد.
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد هم NDP-3 و هم ReST در صورت ارائه به‌صورت فشرده، ممکن است دقت کلمه را در کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا به CAS ، که بر اساس دقت در تولید کلمات درمان شده و درمان نشده، انسجام تولید گفتار و دقت گفتار متصل اندازه‌گیری شد، بهبود ببخشند. این مطالعه ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری نکرد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد هم NDP-3 و هم ReST در صورت ارائه بصورت فشرده، ممکن است دقت کلمه را در کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا بهCAS ، که بر اساس دقت در تولید کلمات درمان شده و درمان نشده، انسجام تولید گفتار و دقت گفتار متصل اندازه‌گیری شد، بهبود ببخشند. این مطالعه ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری نکرد. تجزیه‌و‌تحلیل رسمی برای مقایسه NDP-3 و ReST توسط نویسندگان اصلی مطالعه انجام نشد، بنابراین یک درمان نمی‌تواند نسبت به درمان دیگر قابل اطمینان‌تر باشد. ما هم‌چنین نمی‌توانیم بگوییم که آیا درمان بهتر از عدم درمان یا درمان معمول است. درحال‌حاضر شواهدی برای حمایت از اثربخشی درمان‌های دیگر برای کودکان 4 تا 12 ساله مبتلا به CAS ایدیوپاتیک بدون وجود اختلالات همزمان دیگر وجود ندارد. RCTها با تکرار این مطالعه شواهد پایه را تقویت می‌کنند. به این ترتیب، RCTهای بیش‌تری در مورد مداخلات دیگر، در محدوده‌های سنی دیگر و جمعیت‌های مبتلا به CAS و اختلالات همزمان مورد نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
یک مطالعه به خوبی کنترل شده شواهدی را از اثر دو مداخله در مدیریت آپراکسی گفتار در دوران کودکی (CAS ؛childhood apraxia of speech) نشان می‌دهد.
سوال مطالعه مروری
چه درمان‌هایی به بهبود گفتار و زبان در کودکان و نوجوانان مبتلا به آپراکسی گفتار در دوران کودکی (CAS) کمک می‌کنند.
پیشینه
کودکان مبتلا به CAS تولید مداوم و دقیق صداها و هجاها را برای اینکه بتوانند کلمات و جملات را با وضوح و ریتم درست بیان کنند، دشوار می‌دانند. در نتیجه، درک کودکان مبتلا به CAS ممکن است دشوار باشد و با تاثیرات بالقوه منفی بر موفقیت در مدرسه و برقراری روابط دوستانه با مشکل مواجه شوند. CAS حدود 0.1% از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مرور شواهد تحقیق را برای شناسایی موثرترین درمان برای کودکان مبتلا به CAS گردآوری می‌کند.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا 6 اپریل 2017 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما یک مطالعه را با 26 کودک 4 تا 12 ساله مبتلا به CAS یافتیم. این کودکان مبتلا به CAS خفیف تا شدید بدون علت شناخته شده بودند. کودکان به روش تصادفی (با استفاده از روشی مانند پرتاب سکه) به یکی از دو گروه درمان اختصاص داده شدند: برنامه دیس‌پراکسی مرکز نافیلد، ویرایش سوم (NDP-3 ؛Nuffield Dyspraxia Programme ‐ Third Edition)؛ و درمان انتقال سریع هجا (ReST ؛Rapid Syllable Transition treatment). هر دو درمان به صورت فشرده در جلسات یک ساعته، چهار روز در هفته به مدت سه هفته ارائه شدند. این درمان‌ها توسط دانشجویان پاتولوژی گفتار در یک کلینیک دانشگاهی ارائه شدند. پیامدها قبل از درمان، بلافاصله پس از درمان، در یک ماه و چهار ماه پس از درمان ارزیابی شدند. مرور ما فقط به بررسی پیامدهای یک ماه پس از درمان پرداخت.
منابع تامین مالی مطالعه
این مطالعه انتخاب شده توسط Australian Research Council؛ University of Sydney International Development Fund؛ Douglas & Lola Douglas Scholarship on Child and Adolescent Health؛ Nadia Verrall Memorial Scholarship؛ و a James Kentley Memorial Fellowship حمایت مالی دریافت کرد.
نتایج اصلی
مطالعات بیشتر با تکرار این یافته‌ها شواهد موجود را تقویت خواهند کرد.
این مطالعه شواهد محدودی را ارئه می‌کند که نشان می‌دهد NDP-3 ممکن است دقت تولید موارد درمان شده و دقت گفتار متصل را بهبود ببخشد. شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد NDP-3 تاثیر ناچیزی بر انسجام تولید گفتار و ReST تأثیر ناچیزی بر دقت تولید در کلمات درمان نشده دارد. این مطالعه ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری نکرد.
کیفیت شواهد
این مطالعه انتخاب شده یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده با کمترین خطر سوگیری بود. با توجه به عدم دقت و اینکه فقط یک RCT شناسایی شد، ما کیفیت شواهد را از یک سطح به متوسط کاهش دادیم.
پیشنهادات
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد NDP-3 یا ReST ممکن است برای کودکان مبتلا به CAS با منشا ناشناخته، در محدوده سنی 4 تا 12 سال، بدون رخداد سایر شرایط همزمان، مفید باشد. ما نتوانستیم دریابیم که یکی از این درمان‌ها بهتر از سایر درمان‌ها بود، یا اینکه بهتر از عدم درمان یا درمان معمول بود. درحال‌حاضر شواهد موجود برای درمان‌های دیگر در دسترس نیست.
RCTهای بیشتر - از جمله مطالعاتی که به مقایسه گروه کنترل درمان با عدم درمان پرداختند (لیست انتظار) – شواهد پایه را تقویت خواهند کرد. تحقیقات بیش‌تری در مورد کودکان مبتلا به CAS و سایر اختلالات یا تشخیص‌ها مورد نیاز است.
چه درمان‌هایی به بهبود گفتار و زبان در کودکان و نوجوانان مبتلا به آپراکسی گفتار در دوران کودکی (CAS) کمک می‌کنند.
پیشینه
کودکان مبتلا به CAS تولید مداوم و دقیق صداها و هجاها را برای اینکه بتوانند کلمات و جملات را با وضوح و ریتم درست بیان کنند، دشوار می‌دانند. در نتیجه، درک کودکان مبتلا به CAS ممکن است دشوار باشد و با تاثیرات بالقوه منفی بر موفقیت در مدرسه و برقراری روابط دوستانه با مشکل مواجه شوند. CAS حدود 0.1% از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار می‌دهد. این مرور شواهد تحقیق را برای شناسایی موثرترین درمان برای کودکان مبتلا به CAS گردآوری می‌کند.
زمان انجام پژوهش
شواهد تا 6 اپریل 2017 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما یک مطالعه را با 26 کودک 4 تا 12 ساله مبتلا به CAS یافتیم. این کودکان مبتلا به CAS خفیف تا شدید بدون علت شناخته شده بودند. کودکان به روش تصادفی (با استفاده از روشی مانند پرتاب سکه) به یکی از دو گروه درمان اختصاص داده شدند: برنامه دیس‌پراکسی مرکز نافیلد، ویرایش سوم (NDP-3 ؛Nuffield Dyspraxia Programme ‐ Third Edition)؛ و درمان انتقال سریع هجا (ReST ؛Rapid Syllable Transition treatment). هر دو درمان به صورت فشرده در جلسات یک ساعته، چهار روز در هفته به مدت سه هفته ارائه شدند. این درمان‌ها توسط دانشجویان پاتولوژی گفتار در یک کلینیک دانشگاهی ارائه شدند. پیامدها قبل از درمان، بلافاصله پس از درمان، در یک ماه و چهار ماه پس از درمان ارزیابی شدند. مرور ما فقط به بررسی پیامدهای یک ماه پس از درمان پرداخت.
منابع تامین مالی مطالعه
این مطالعه انتخاب شده توسط Australian Research Council؛ University of Sydney International Development Fund؛ Douglas & Lola Douglas Scholarship on Child and Adolescent Health؛ Nadia Verrall Memorial Scholarship؛ و a James Kentley Memorial Fellowship حمایت مالی دریافت کرد.
نتایج اصلی
مطالعات بیشتر با تکرار این یافته‌ها شواهد موجود را تقویت خواهند کرد.
این مطالعه شواهد محدودی را ارئه می‌کند که نشان می‌دهد NDP-3 ممکن است دقت تولید موارد درمان شده و دقت گفتار متصل را بهبود ببخشد. شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد NDP-3 تاثیر ناچیزی بر انسجام تولید گفتار و ReST تأثیر ناچیزی بر دقت تولید در کلمات درمان نشده دارد. این مطالعه ارتباط عملکردی را اندازه‌گیری نکرد.
کیفیت شواهد
این مطالعه انتخاب شده یک کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل شده با کمترین خطر سوگیری بود. با توجه به عدم دقت و اینکه فقط یک RCT شناسایی شد، ما کیفیت شواهد را از یک سطح به متوسط کاهش دادیم.
پیشنهادات
شواهد محدودی وجود دارد که نشان می‌دهد NDP-3 یا ReST ممکن است برای کودکان مبتلا به CAS با منشا ناشناخته، در محدوده سنی 4 تا 12 سال، بدون رخداد سایر شرایط همزمان، مفید باشد. ما نتوانستیم دریابیم که یکی از این درمان‌ها بهتر از سایر درمان‌ها بود، یا اینکه بهتر از عدم درمان یا درمان معمول بود. درحال‌حاضر شواهد موجود برای درمان‌های دیگر در دسترس نیست.
RCTهای بیشتر - از جمله مطالعاتی که به مقایسه گروه کنترل درمان با عدم درمان پرداختند (لیست انتظار) – شواهد پایه را تقویت خواهند کرد. تحقیقات بیش‌تری در مورد کودکان مبتلا به CAS و سایر اختلالات یا تشخیص‌ها مورد نیاز است.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Developmental, Psychosocial and Learning Problems Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/1/17 | انتشار: 1397/3/9
