پیشینه
بیش از چندین دهه است که هیالورونیداز بهعنوان درمان کمکی محلولهای موضعی آنالژزیک جهت بهبود سرعت شروع بلاکهای چشمی (eye blocks) و برای ارائه بهتر آکینزی و آنالژزی استفاده میشود. با پیشرفت تکنیکهای جراحی چشم، شروع سریع و آکینزی دیگر ضروری نیستند. این فرضیه که اضافه کردن هیالورونیداز به تزریقهای آناستزی موضعی باعث بهبود آنالژزی در بیماری میشود، نیاز به بررسی دارد. هیچ مطالعه مروری جدید و نظاممندی برای ارائه شواهدی مبنی بر اینکه هیالورونیداز واقعاً باعث بهبود بیحسی میشود؛ وجود ندارد.
اهداف
تعیین اینکه آیا اضافه کردن هیالورونیداز به محلولهای موضعی آنالژزیک برای استفاده در آناستزی چشم در بیماران موجب کاهش درد طی عمل میشود و نیز ارزیابی آسیبها، رضایت جراحی و شرکتکنندگان و تأثیر اقتصادی آن.
روش های جستجو
ما در جون 2017 جستوجوهای نظاممند را در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE ،Embase، و چهار پایگاه اطلاعاتی دیگر انجام دادیم. ما ثبت کارآزماییها را در www.ISRCTN.com ،Clinical Trails.gov و www.clinicaltrailsregister.eu برای کارآزماییهای مرتبط جستوجو کردیم. ما محدویتهای زبان را در نظر نگرفتیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) را انتخاب کردیم، کارآزماییهایی که تاثیر هیالورونیداز را بر دردی که بیماران طی جراحی داخل چشم دچار شدند، با استفاده از مقیاس درجهبندی بررسی کرد.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری (HR و KA) بهطور جداگانه دادهها را استخراج کرده و کیفیت روششناسی را با استفاده از روش های استاندارد مورد قبول کاکرین بررسی کردند.
نتایج اصلی
ما هفت کارآزمایی را با 500 شرکتکننده انتخاب کردیم تا تاثیر هیالورونیداز را روی درد ناشی از جراحی بررسی کند. چهار مورد از هفت کارآزمایی با 289 شرکتکننده پیامد اولیه را به شیوهای متضاد گزارش دادند، و ما یافتههای متاآنالیز را بررسی کردیم که نشان دهنده یک ناهمگونی متوسط غیر قابل توضیح بود (I2 = 41%). خطر نسبی (RR) تلفیقی برای این چهار کارآزمایی 0.83 با 95% فاصله اطمینان (CI) از 0.48 تا1.42 متغیر بود. کاهش میزان درد ناشی از جراحی در گروه تحت درمان با هیالورونیداز از نظر آماری معنیدار نبود. درمیان سه کارآزمایی که پیامد اولیه را بهطور پیوسته گزارش دادند، وجود دادههای گمشده انجام یک متاآنالیز را با مشکل روبهرو کرد. برای بررسی بیشتر دادهها، ما انحرافات استاندارد را برای سایر مطالعات از RCT دیگری (Sedghipour 2012) محاسبه کردیم. با این حال، این امر منجر به ناهمگونی قابلتوجهی بین ارزیابی مطالعات (I2 = 76%) شد. فقدان دادههای مرتبط در دو مورد از سه کارآزمایی باقیمانده، باعث شد تا تعیین جهتگیری اثر در یک محیط بالینی با مشکل روبهرو شود.
بهطور کلی، از نظر میزان کاهش درد عمل، تفاوت آماری بین هیالورونیداز و گروه کنترل وجود نداشت. در تمامی هفت کارآزمایی انجام شده خطر سوگیری (bias) پائین بود.
با توجه به GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها)، ما دریافتیم که کیفیت شواهد پائین است؛ از اینرو کارآزماییها را برای پیشگیری از خطر بالای عدم ثبات و عدم دقت کاهش دادیم. بنابراین، بهتر است نتایج با احتیاط تجزیهوتحلیل شود.
در دو کارآزمایی با کیفیت بالا، بین 122 نفر میزان رضایتمندی شرکتکنندگان در گروه هیالورونیداز بهطور معنیداری بیشتر بود. همچنین در دو مورد از سه کارآزمایی با کیفیت بالا با 141 شرکتکننده رضایت جراحی بیشتر بود. با توجه به GRADE، کیفیت شواهد برای رضایت جراحی و شرکتکننده متوسط بود زیرا کیفیت کارآزماییها به دلیل عدم دقت ناشی از حجم کوچک نمونه، کاهش داده شد. خطر سوگیری در این کارآزماییها پایین بود.
در تمامی مطالعات هیچگونه عارضهای به دلیل افزودن هیالورونیداز گزارش نشد. هیچیک از مطالعات در باره هزینه هیالورونیداز در زمینه جراحی چشم گزارشی ارائه ندادند.
نتیجهگیریهای نویسندگان
اثرات اضافه کردن هیالورونیداز به مایع موضعی آناستتیک بر پیامدهای درد در افرادی که تحت عمل جراحی چشم قرار میگیرند به دلیل پائین بودن کیفیت شواهد موجود، نامشخص است. انجام یک RCT با طراحی خوب برای جلوگیری از عدم ثبات و عدم دقت در میان مطالعات و تعیین منفعت استفاده از هیالورونیداز برای بهبود بیحسی در عمل جراحی چشم لازم است. همانطور که در مطالعات با کیفیت متوسط نشان داده شد، رضایت شرکتکننده و عمل جراحی از هیالورونیداز در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود. در تمامی مطالعات هیچگونه عارضهای به علت استفاده از هیالورونیداز وجود نداشت. با توجه به اینکه عارضه فقط به عنوان یک سنجش پیامد در نظر گرفته شد، و در مجموع تعداد شرکتکنندگان کم بود، نمیتوان درباره میزان بروز اثرات مضر هیالورونیداز نتیجهگیری کرد. هیچیک از مطالعات، ارزیابی هزینه محاسبات را با توجه به استفاده از هیالورونیداز در بیحسی موضعی بلاکهای چشم برعهده نگرفت.
خلاصه به زبان ساده
اضافه کردن هیالورونیداز به بی حسیموضعی بلاکهای چشمی برای کاهش درد در عمل جراحی چشم در بزرگسالان.
سوال مطالعه مروری
ما شواهد تاثیرافزودن هیالورونیداز را به محلولهای موضعی آنالژزیک بلوکهای چشمی (داروهای ضعیف تزریقشده به داخل چشم برای مسدود کردن اعصاب) برای کاهش درد و افزایش رضایتمندی جراحی و شرکتکنندگان در عمل جراحی چشم در بزرگسالان مورد مطالعه قرار دادیم. ما همچنین گزارشهای مربوط به عوارض جانبی و هزینه را جستوجو کردیم.
پیشینه
هیالورونیداز یک آنزیم است (پروتئینی که یک واکنش شیمیایی را در بدن تنظیم میکند) که به گسترش بیحسی موضعی از طریق بافت اطراف چشم کمک میکند. در بسیاری از موارد هیالورونیداز بهعنوان یک افزودنی به بیحسی موضعی بلاکهای چشم استفاده میشود تا سرعت شروع بیحسی را افزایش داده یا حرکت چشم را متوقف کند (تحت عنوان آکینزی). با تکنیکهای جدید جراحی چشم، شروع سریعتر و آکینزی دیگر جزء نیازهای ضروری نیستند و اغلب، جراحی میتواند بهتنهایی بدون درد فقط با بیهوشی موضعی (روی سطح چشم) انجام شود. هیالورونیداز با عوارض جانبی کمی همراه است. بنابراین، استفاده از هیالورونیداز که هدف از این مطالعه مروری است باید تایید شود.
تاریخ جستوجو
این مطالعه مروری تا 30 جون 2017 معتبر است.
ویژگیهای مطالعه
ما در این مطالعه مروری هفت کارآزمایی تصادفیسازی و کنترلشده را انتخاب کردیم (مطالعات بالینی که در آن افراد بهطور تصادفی در دو یا چند گروه درمان قرار داده میشوند). این 500 نفر بزرگسال تحت عمل جراحی چشم با بیحسی موضعی قرار گرفتند. ما هر گونه تاثیر جانبی ناشی از اضافه کردن هیالورونیداز را به بیحسی موضعی در دردی که طی عمل جراحی چشم بروز میکند بررسی کردیم. ما همچنین میزان رضایتمندی شرکتکنندگان و جراحی و هرگونه عارضهای را که پس از افزودن هیالورونیداز به محل تزریق گزارش شد بررسی کردیم. هیچیک از مطالعات در مورد هزینهها گزارشی ارایه نکردند.
نتایج اصلی
ما به دلیل اینکه نتایج به روش مشابهی گزارش شدند، از بین هفت کارآزمایی انتخابشده نتایج چهار کارآزمایی (289 شرکتکننده) را روی هم گذاشتیم. آنها دریافتند که اضافه کردن هیالورونیداز درد ناشی از جراحی را بهطور معنیداری کاهش نمیدهد. در بین سه کارآزمایی باقیمانده (211 شرکتکننده) عدم گزارش دادهها در دو آزمایش، گردآوری نتایج را مشکل کرد. نتیجه کلی از بررسی تمامی این کارآزماییها با هم نشان میدهد که استفاده از هیالورونیداز روی درد بلاکهای عصبی چشم کاهش معنیداری نمیگذارد.
ما از دو کارآزمایی با شواهد کیفیت متوسط (122 شرکتکننده) پیبردیم که اضافهکردن هیالورونیداز میزان رضایتمندی شرکتکنندگان را افزایش داده است. سه مطالعه با 141 شرکتکننده رضایت جراحی را بررسی کرد که در دو مطالعه بزرگتر رضایت بیشتری از هیالورونیداز گزارش شد و در یک مطالعه کوچک (با 19 شرکتکننده) تفاوت معنیداری مشاهده نشد. هیچیک از مطالعات انجامشده اثرات مضر هیالورونیداز را گزارش نداد.
کیفیت شواهد
در کارآزماییهایی که درد را در طول عمل جراحی مورد مطالعه قرار دادند خطر سوگیری پائین بود. کیفیت کلی شواهد، به دلیل نوسانات در مقدار کاهش درد، کم بود. ما با تمام نویسندگان کارآزمایی تماس گرفتیم تا اطلاعات بیشتری را در مورد کارآزماییها به دست آوریم، اما دادهها در دسترس نبودند.
مطالعات با کیفیت متوسط رضایت بیشتر جراحی وشرکتکنندگان را از هیالورونیداز گزارش داد.
بیحسی بهتنهایی طیف کاملی را از اثرات مفید هیالورونیداز در نظر نمیگیرد. حال بیماری که تحت عمل جراحی چشم قرار گرفته نیز احتمالا با شروع سریع و کاهش حرکات چشم به دلیل هیالورونیداز بهبود مییابد.