تهویه (ونتیلاسیون) غیر تهاجمی (NIV) با فشار مثبت دومرحله‌ای راه هوایی (BiPAP) معمولا برای درمان بیمارانی استفاده می‌شود که با نارسایی تنفسی هیپرکپنیک حاد (AHRF) ثانویه به حمله حاد بیماری انسدادی مزمن ریه (AECOPD) در بیمارستان بستری می‌شوند.

بررسی اثربخشی NIV همراه با مراقبت‌های معمول در مقایسه با مراقبت‌های معمول شامل عدم استفاده از تهویه مکانیکی به‌تنهایی در بزرگسالان مبتلا به AHRF ناشی از AECOPD. هدف این مرور، به‌روز کردن پایگاه شواهد به‌منظور حمایت از عملکرد بالینی و ارائه توصیه‌هایی برای ارزیابی و تحقیق در آینده است.

ما کارآزمایی‌ها را از طریق جست‌وجوی دستی در مجلات تنفسی و خلاصه نشست‌ها و جست‌وجو در مرکز ثبت تخصصی گروه راه‌های هوایی در کاکرین (CAGR) شناسایی کردیم، که از جست‌وجوهای نظام‌مند در پایگاه‌های کتاب‌شناختی زیر مشتق شده است: پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE، Embase ،Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL)، پایگاه اطلاعات طب مکمل و وابسته (AMED)، و PsycINFO. این به‌روزرسانی مرور اصلی شامل نتایج جست‌وجوی پایگاه‌های داده‌ای تا ژانویه 2017 است.

تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده واجد شرایط برای ورود بودند که به مقایسه مراقبت‌های معمول همراه با NIV (BiPAP) با مراقبت‌های معمول به‌تنهایی در شرایط حاد بیمارستانی برای بیماران مبتلا به AECOPD ناشی از AHRF پرداخته بودند. AHRF با متوسط pH < 7.35 در هنگام بستری و میانگین فشار نسبی دی‌اکسید کربن (PaCO2)> 45mmHg (6 kPa) تعریف شد. پیامدهای اولیه این مرور میزان مرگ‌ومیر حین بستری در بیمارستان و نیاز به لوله‌گذاری (انتوباسیون) تراشه بودند. پیامدهای ثانویه شامل طول مدت بستری در بیمارستان، عدم تحمل درمان، عوارض، تغییرات علائم و تغییرات در گازهای خون شریانی بود.

دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم، با به‌کارگیری معیارهای انتخاب برای تعیین واجد شرایط بودن مطالعات، استخراج داده‌ها و تعیین خطر سوگیری (bias) مطابق دستورالعمل‌های کاکرین پرداختند. نویسندگان برای داده‌هایی که به هر دو صورت بالینی و آماری هموژن بودند؛ متاآنالیز انجام دادند، و داده‌ها را به‌صورت یک نمونه کلی جمع‌آوری شده و با توجه به دو زیرگروه از پیش تعریف‌شده مربوط به شدت حمله (pH هنگام بستری بین 7.35 و 7.30 در مقایسه با پائین‌تر از 7.30) و تنظیمات درمانی NIV (واحد مراقبت‌های ویژه در مقایسه با بخش) مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار دادند. ما نتایج مربوط به مرگ‌ومیر، نیاز به لوله‌گذاری تراشه و طول مدت بستری در بیمارستان را در یک جدول «خلاصه‌ای از یافته‌ها» گزارش کرده و کیفیت آن‌ها را بر اساس معیارهای GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.

در این مرور 17 کارآزمایی تصادفی‌سازی و کنترل‌شده شامل 1264 شرکت‌کننده گنجانده شده است. داده‌های موجود نشان می‌دهد که میانگین سن در هنگام ورود به مطالعه 66.8 سال (محدوده 57.7 تا 70.5 سال) بوده و اکثر شرکت‌کنندگان (65٪) مرد بودند. بیشتر مطالعات (12/17) در معرض خطر سوگیری عملکرد (performance) قرار داشتند و در اکثر آن‌ها (14/17) خطر سوگیری تشخیصی (detection) نامطمئن بود. این خطرات ممکن است به ترتیب تحت تأثیر پیامدهای غیر عینی (subjective) اندازه‌گیری‌شده توسط خود بیمار (مانند دیس‌پنه) و پیامدهای ثانویه مرور قرار گیرند.
استفاده از NIV خطر مرگ‌و‌میر را 46% کاهش داد (خطر نسبی (RR): 0.54؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38 تا 0.76؛ 12 مطالعه؛ تعداد مورد نیاز برای درمان برای حصول یک نتیجه مفید بیشتر (NNTB): 12؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9 تا 23) و خطر نیاز به لوله‌گذاری تراشه را 65٪ کاهش داد (RR: 0.36؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.28 تا 0.46؛ 17 مطالعه؛ NNTB: 5؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5 تا 6). ما کیفیت هر دو پیامد را به دلیل عدم اطمینان در مورد خطر سوگیری برای چندین مطالعه «متوسط» برآورد کردیم. فانل پلات (funnel plot) مربوط به نیاز به لوله‌گذاری داخل تراشه، احتمال برخی از سوگیری‌های انتشاری را مربوط به این پیامد افزایش داد. استفاده از NIV همچنین با کاهش طول مدت بستری در بیمارستان (میانگین تفاوت (MD): 3.39 - روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.93 - تا 0.85 - ؛ 10 مطالعه)، کاهش بروز عوارض (غیر مرتبط با NIV) (RR: 0.26؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.13 تا 0.53؛ 2 مطالعه) و بهبود pH (MD: 0.05؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 0.07؛ 8 مطالعه) و بهبود فشار نسبی اکسیژن (PaO2) (MD: 7.47 میلی‌متر جیوه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.78 تا 14.16 میلی‌متر جیوه؛ 8 مطالعه) در یک ساعت همراه بود. روند بهبودی در PaCO2 مشاهده شد، اما این یافته از نظر آماری معنی‌دار نبود (MD: 4.62 - میلی‌متر جیوه؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 11.05 - میلی‌متر جیوه تا 1.80 میلی‌متر جیوه؛ 8 مطالعه). تجزیه‌و‌تحلیل Post-hoc نشان داد که بخشی از این عدم فایده ناشی از این واقعیت است که داده‌های مربوط به دو مطالعه که در معرض خطر بالایی از سوگیری قرار داشتند، عدم تعادل پایه را برای این پیامد نشان دادند (در گروه NIV بدتر از گروه مراقبت معمول بود). تجزیه‌و‌تحلیل مربوط به حساسیت حاکی از آن بود که حذف این دو مطالعه منجر به اثرات مثبت قابل‌توجه آماری NIV روی PaCO2 می‌شود. عدم تحمل درمان به‌طور قابل ملاحظه‌ای در گروه NIV بیشتر از گروه مراقبت معمول بود (تفاوت خطر (RD): 11.0؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 تا 0.17؛ 6 مطالعه). تجزیه‌و‌تحلیل نتایج نشان دهنده روند غیر قابل‌ توجهی در کاهش دیس‌پنه با NIV در مقایسه با مراقبت‌های معمول بود (میانگین تفاوت استانداردشده (SMD): 0.16 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.34 - تا 0.02؛ 4 مطالعه). تجزیه‌و‌تحلیل زیرگروه‌ها تفاوت معنی‌داری را میان گروه‌ها نشان نداد.

داده‌های حاصل از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده با کیفیت خوب نشان می‌دهد که NIV به‌عنوان مداخله اول در همراهی با مراقبت‌های معمول برای کاهش احتمال مرگ‌ومیر و لوله‌گذاری تراشه در بیماران بستری‌شده با نارسایی تنفسی هیپرکپنیک حاد ثانویه به حمله حاد بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) مفید است. به نظر می‌رسد میزان سودبخشی این پیامدها برای بیماران مبتلا به اسیدوز خفیف (pH: از 7.30 تا 7.35) و اسیدوز شدید (pH < 7.30) و زمانی که NIV در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) یا در بخش تنظیم می‌شود، مشابه است.