شنبه 1 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Kate Hawke, Mieke L van Driel, Benjamin J Buffington, Treasure M McGuire, David King. Homeopathic medicinal products for preventing and treating acute respiratory tract infections in children. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1599-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1599-fa.html
پیشینه
عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی (ARTI) شایع هستند و ممکن است منجر به عوارضی شوند. اکثر کودکان، سالانه بین سه تا شش اپیزود ARTI را تجربه می‌کنند. اگرچه خود این عفونت‌ها محدود هستند، علائم آن می‌تواند ناراحت‌کننده باشد. بسیاری از درمان‌ها برای کنترل علائم و کاهش طول مدت بیماری استفاده می‌شوند. آن‌ها اغلب منافع کمتری دارند و ممکن است منجر به اثرات جانبی شوند. شواهد قطعی مربوط به اثربخشی، نشان دادند که محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی می‌توانند در درمان ARTIها برای کودکان نقش داشته باشد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی در مقایسه با پلاسبو یا درمان متعارف برای جلوگیری و درمان عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی در کودکان.
روش های جستجو
ما CENTRAL (شماره 11، 2017) را که شامل گروه عفونت‌های حاد تنفسی در کاکرین، MEDLINE (از 1946 تا 27 نوامبر 2017)، Embase (از 2010 تا 27 نوامبر 2017)، CINAHL (از 1981 تا 27 نوامبر 2017)، AMED (از 1985 تا 27 دسامبر 2014)، CAMbase (در 29 مارچ 2018 جست‌وجو شد)، کتابخانه هومیوپاتی انگلیس (در 26 جون 2013 جست‌وجو شد-دیگر جست‌وجو نشد) را جست‌وجو کردیم. ما همچنین WHO ICTRP و ثبت کارآزمایی‌های ClinicalTrials.gov (29 مارچ 2018) را جست‌وجو، منابع را کنترل، و برای شناسایی مطالعات اضافی با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم.
معیارهای انتخاب
کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) دوسوکور یا RCTهای خوشه‌ای دوسوکور که به مقایسه محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی با پلاسبوی مشابه یا درمان‌های متعارف خود انتخابی برای پیشگیری یا درمان ARTI در کودکان 0 تا 16 سال پرداختند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
ما از روش‌های استاندارد روش‌شناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما هشت RCT را با 1562 کودک دریافت‌کننده محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی یا یک درمان کنترل (پلاسبو یا درمان متعارف) برای عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی (URTI) انتخاب کردیم. چهار مطالعه درمانی، اثر درمان را بر ریکاوری از URTI مورد بررسی قرار دادند، و چهار مطالعه اثر درمان را بر پیشگیری ازURTI ها یک تا سه ماه پس از درمان مورد بررسی قرار دادند و بقیه سال را پیگیری کردند. دو مطالعه درمانی و دو مطالعه پیشگیرانه شامل درمان فردی هومیوپاتی برای کودکان بودند. مطالعات دیگر از درمان‌های از پیش تعیین‌شده، و غیر فردی استفاده کردند. تمام مطالعات شامل محصولات دارویی هومیوپاتی بسیار رقیق شده بودند.
ما چندین محدودیت کلیدی را در مطالعات انتخاب شده، به‌ویژه تناقض روش‌شناسی و نرخ فرسایش بالا، انجام ندادن تجزیه‌و‌تحلیل به قصد درمان، گزارش‌دهی انتخابی، و انحرافات آشکار از پروتکل یافتیم. ما سه مطالعه را در معرض خطر بالای سوگیری در حداقل یک دامنه ارزیابی کردیم، و بسیاری از آن‌ها در بیشتر حوزه‌ها در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند. سه مطالعه از تولیدکنندگان هومیوپاتی حمایت مالی/بودجه دریافت کردند؛ یک مطالعه دریافت حمایت را از یک سازمان غیر دولتی گزارش کرد؛ دو مطالعه حمایت دولتی دریافت کردند؛ یک مطالعه با یک دانشگاه همکاری کرد؛ یک مطالعه حمایت مالی را گزارش نکرد.
تناقض‌های روش‌شناسی و ناهمگونی بالینی و آماری قابل توجه، از انجام یک متاآنالیز (meta-analysis) کمی قوی جلوگیری کرد. فقط چهار پیامد در بیش از یک مطالعه شایع بود و توانست برای تجزیه‌و‌تحلیل ترکیب شود. نسبت‌های شانس (OR) به‌طور کلی کوچک و دارای فواصل اطمینان (CI) گسترده بودند، و مطالعات انجام شده اثرات متضادی را شناسایی کردند، بنابراین اطمینان اندکی برای اثبات اثربخشی مداخله وجود داشت. تمام مطالعاتی که در معرض خطر پائین سوگیری ارزیابی شدند هیچ منفعتی برای محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی نشان ندادند؛ کارآزمایی‌هایی که در معرض خطر نامشخص و بالای سوگیری قرار داشتند اثرات سودمندی را گزارش نکردند.
ما شواهدی را با کیفیت پائین یافتیم که نشان دادند محصولات دارویی هومیوپاتی غیر فردی تأثیر پیشگیرانه اندکی بر ARTI دارند (OR: 1.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 1.57). ما شواهدی با کیفیت پائین از دو مطالعه پیشگیرانه فردی یافتیم که نشان دادند هومیوپاتی تأثیر کمی بر نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک دارد (369 = N) (OR: 0.79؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 1.76). ما همچنین عوارض جانبی، نرخ بستری شدن در بیمارستان و طول مدت بستری در بیمارستان، روزهای مرخصی از مدرسه (یا کار برای والدین)، و کیفیت زندگی را ارزیابی کردیم، اما نتوانستیم داده‌های مربوط به هر یک از این پیامدهای ثانویه را ترکیب کنیم.
از دو مطالعه فردی ترکیب شده درمانی (N = 155) برای تعیین اثر هومیوپاتی بر نرخ درمان کوتاه‌مدت (OR: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 تا 19.54؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و درمان طولانی‌مدت (OR: 0.99؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 تا 9.67؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) شواهد کافی به دست نیامد. عوارض جانبی متناقض گزارش شده بود؛ با این حال، عوارض جدی گزارش نشد. یک مطالعه افزایش بروز عوارض جانبی غیر شدید را در گروه درمان نشان داد.
ما چندین محدودیت کلیدی را در مطالعات انتخاب شده، به‌ویژه تناقض روش‌شناسی و نرخ فرسایش بالا، انجام ندادن تجزیه‌و‌تحلیل به قصد درمان، گزارش‌دهی انتخابی، و انحرافات آشکار از پروتکل یافتیم. ما سه مطالعه را در معرض خطر بالای سوگیری در حداقل یک دامنه ارزیابی کردیم، و بسیاری از آن‌ها در بیشتر حوزه‌ها در معرض خطر نامشخص سوگیری قرار داشتند. سه مطالعه از تولیدکنندگان هومیوپاتی حمایت مالی/بودجه دریافت کردند؛ یک مطالعه دریافت حمایت را از یک سازمان غیر دولتی گزارش کرد؛ دو مطالعه حمایت دولتی دریافت کردند؛ یک مطالعه با یک دانشگاه همکاری کرد؛ یک مطالعه حمایت مالی را گزارش نکرد.
تناقض‌های روش‌شناسی و ناهمگونی بالینی و آماری قابل توجه، از انجام یک متاآنالیز (meta-analysis) کمی قوی جلوگیری کرد. فقط چهار پیامد در بیش از یک مطالعه شایع بود و توانست برای تجزیه‌و‌تحلیل ترکیب شود. نسبت‌های شانس (OR) به‌طور کلی کوچک و دارای فواصل اطمینان (CI) گسترده بودند، و مطالعات انجام شده اثرات متضادی را شناسایی کردند، بنابراین اطمینان اندکی برای اثبات اثربخشی مداخله وجود داشت. تمام مطالعاتی که در معرض خطر پائین سوگیری ارزیابی شدند هیچ منفعتی برای محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی نشان ندادند؛ کارآزمایی‌هایی که در معرض خطر نامشخص و بالای سوگیری قرار داشتند اثرات سودمندی را گزارش نکردند.
ما شواهدی را با کیفیت پائین یافتیم که نشان دادند محصولات دارویی هومیوپاتی غیر فردی تأثیر پیشگیرانه اندکی بر ARTI دارند (OR: 1.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.83 تا 1.57). ما شواهدی با کیفیت پائین از دو مطالعه پیشگیرانه فردی یافتیم که نشان دادند هومیوپاتی تأثیر کمی بر نیاز به استفاده از آنتی‌بیوتیک دارد (369 = N) (OR: 0.79؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 1.76). ما همچنین عوارض جانبی، نرخ بستری شدن در بیمارستان و طول مدت بستری در بیمارستان، روزهای مرخصی از مدرسه (یا کار برای والدین)، و کیفیت زندگی را ارزیابی کردیم، اما نتوانستیم داده‌های مربوط به هر یک از این پیامدهای ثانویه را ترکیب کنیم.
از دو مطالعه فردی ترکیب شده درمانی (N = 155) برای تعیین اثر هومیوپاتی بر نرخ درمان کوتاه‌مدت (OR: 1.31؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 تا 19.54؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و درمان طولانی‌مدت (OR: 0.99؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.10 تا 9.67؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) شواهد کافی به دست نیامد. عوارض جانبی متناقض گزارش شده بود؛ با این حال، عوارض جدی گزارش نشد. یک مطالعه افزایش بروز عوارض جانبی غیر شدید را در گروه درمان نشان داد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ترکیب دو مطالعه پیشگیرانه و دو مطالعه درمانی هیچ منفعتی را از محصولات دارویی هومیوپاتی در مقایسه با پلاسبو برای عود ARTI یا نرخ درمان در کودکان نشان نداد. ما هیچ شواهدی را برای حمایت از اثربخشی داروهای هومیوپاتی برای ARTIها در کودکان نیافتیم. عوارض جانبی ضعیف گزارش شده بود، بنابراین نمی‌توان در مورد ایمنی نتیجه‌گیری کرد.
خلاصه به زبان ساده
آیا محصولات دارویی هومیوپاتی خوراکی برای جلوگیری و درمان عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی در کودکان موثر و ایمن هستند؟
سوال مطالعه مروری
ما این سوال را بررسی کردیم که آیا داروهای هومیوپاتی خوراکی برای جلوگیری و درمان عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی (ARTIs) در کودکان در مقایسه با یک درمان غیر فعال (پلاسبو) یا سایر داروها موثر و ایمن هستند.
پیشینه
اکثر عفونت‌های تنفسی بدون درمان برطرف می‌شوند، اما گاهی این علائم پس از عفونت اولیه همچنان ادامه می‌یابند. بنابراین هدف درمان، تسکین علائم است. عفونت‌های تنفسی به ویژه سرماخوردگی و آنفلوآنزا معمولا توسط ویروس ایجاد می‌شوند، اما برخی از عفونت‌های ریه و گوش به‌وسیله باکتری ایجاد می‌شوند. ممکن است تشخیص عفونت‌های ویروسی و باکتریایی دشوار باشد، و آن‌ها هم ممکن است همزمان وجود داشته باشند. آنتی‌بیوتیک‌ها، حتی اگر در برابر ویروس‌ها موثر نباشند، اغلب برای عفونت‌های تنفسی تجویز می‌شوند.
کودکان به‌طور متوسط سالانه بین 3 تا 6 بار مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی می‌شوند. اگرچه اکثر آن‌ها خفیف و قابل درمان هستند، گاهی اوقات به درمان بیمارستانی نیاز دارند، و به ندرت منجر به مرگ می‌شوند.
هومیوپاتی ممکن است عفونت‌های تنفسی دارای چند عارضه جانبی را درمان کند؛ اما اثربخشی و ایمنی آن به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است.
ما شواهد به‌دست آمده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (مطالعاتی که در آن افراد به‌صورت تصادفی به دریافت درمان اختصاص داده می‌شوند) را، که بهترین راه برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی درمان‌های دارویی است، بررسی کردیم.
زمان انجام پژوهش
شواهد ما تا 27 نوامبر 2017 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما هشت مطالعه را شامل 1562 کودک انتخاب کردیم که به مقایسه درمان هومیوپاتی خوراکی با دارونما یا درمان استاندارد در پیشگیری یا درمان عفونت‌های تنفسی در کودکان پرداختند. تمام مطالعات، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی (از بینی تا حلق (نای)) را مورد بررسی قرار دادند، اما یک مطالعه گزارش عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی (از حلق تا ریه ها و پلورا (غشای پوشاننده ریه‌ها)) را ترکیب کرد، بنابراین تعداد کودکان مبتلا به عفونت‌های فوقانی و تحتانی مشخص نیست.
منابع تامین مالی مطالعه
سه مطالعه از تولیدکنندگان هومیوپاتی بودجه/حمایت مالی دریافت کردند؛ یک مطالعه دریافت حمایت مالی از یک سازمان غیر دولتی را گزارش کرد؛ دو مطالعه حمایت دولتی دریافت کردند؛ یک مطالعه با یک دانشگاه همکاری کرد؛ و یک مطالعه حمایت مالی را گزارش نکرد.
نتایج اصلی
مطالعات طیف وسیعی از مداخلات مربوط به بیماری‌ها و جمعیت‌های مختلف را با استفاده از معیارهای مختلف پیامد مورد بررسی قرار دادند، بنابراین فقط تعداد کمی برای تجزیه‌و‌تحلیل ترکیب شدند. همه مطالعات با کیفیت متوسط (خطر پائین سوگیری) اثرات سودمند اندکی را برای داروهای هومیوپاتی نشان دادند یا اثری نشان ندادند، چه توسط یک هومیوپات آموزش‌دیده یا یک درمان استاندارد و غیر فردی تجاری موجود، مجزا شده باشند. در جایی که نتایج می‌توانست ترکیب شود، احتمالا بین درمان کوتاه‌مدت یا طولانی‌مدت، یا در پیشگیری از ARTI تفاوت کوچکی وجود داشت یا تفاوتی وجود نداشت.
دو مطالعه با کیفیت پائین (خطر نامشخص یا بالای سوگیری) منفعت کمی برای داروهای هومیوپاتی برای تعداد محدودی از پیامدها نشان دادند. یک مطالعه کاهش شدت بیماری را در گروه هومیوپاتی در برخی از نقاط زمانی نشان داد. مطالعه دیگری کاهش تعداد عفونت‌های تنفسی را در سال‌های بعد در گروه‌های درمان نشان داد، اگر چه بیش از یک چهارم از شرکت‌کنندگان در این نتایج در نظر گرفته نشدند. هیچ تفاوتی بین گروه‌های هومیوپاتی و پلاسبو از نظر زمان کاری از دست رفته والدین، استفاده از آنتی‌بیوتیک، یا اثرات جانبی وجود نداشت. در نتیجه، شواهد قانع کننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد محصولات دارویی هومیوپاتی در درمان ARTI در کودکان موثر هستند. ما در مورد ایمنی این داروها مطمئن نیستیم زیرا داده‌های مربوط به عوارض ضعیف بد گزارش شده بودند.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد بسیاری از پیامدها را متوسط یا پائین ارزیابی کردیم. سه پیامد، شواهد با کیفیت بسیار پائین ارائه کردند زیرا جمعیت و نتایج مطالعه در میان مطالعات بسیار متفاوت بود؛ محدودیت‌های قابل توجهی در طراحی و گزارش دهی مطالعه وجود داشت؛ و اندازه نمونه کوچک بود.
ما این سوال را بررسی کردیم که آیا داروهای هومیوپاتی خوراکی برای جلوگیری و درمان عفونت‌های حاد دستگاه تنفسی (ARTIs) در کودکان در مقایسه با یک درمان غیر فعال (پلاسبو) یا سایر داروها موثر و ایمن هستند.
پیشینه
اکثر عفونت‌های تنفسی بدون درمان برطرف می‌شوند، اما گاهی این علائم پس از عفونت اولیه همچنان ادامه می‌یابند. بنابراین هدف درمان، تسکین علائم است. عفونت‌های تنفسی به ویژه سرماخوردگی و آنفلوآنزا معمولا توسط ویروس ایجاد می‌شوند، اما برخی از عفونت‌های ریه و گوش به‌وسیله باکتری ایجاد می‌شوند. ممکن است تشخیص عفونت‌های ویروسی و باکتریایی دشوار باشد، و آن‌ها هم ممکن است همزمان وجود داشته باشند. آنتی‌بیوتیک‌ها، حتی اگر در برابر ویروس‌ها موثر نباشند، اغلب برای عفونت‌های تنفسی تجویز می‌شوند.
کودکان به‌طور متوسط سالانه بین 3 تا 6 بار مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی می‌شوند. اگرچه اکثر آن‌ها خفیف و قابل درمان هستند، گاهی اوقات به درمان بیمارستانی نیاز دارند، و به ندرت منجر به مرگ می‌شوند.
هومیوپاتی ممکن است عفونت‌های تنفسی دارای چند عارضه جانبی را درمان کند؛ اما اثربخشی و ایمنی آن به خوبی مورد بررسی قرار نگرفته است.
ما شواهد به‌دست آمده از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (مطالعاتی که در آن افراد به‌صورت تصادفی به دریافت درمان اختصاص داده می‌شوند) را، که بهترین راه برای ارزیابی ایمنی و اثربخشی درمان‌های دارویی است، بررسی کردیم.
زمان انجام پژوهش
شواهد ما تا 27 نوامبر 2017 موجود است.
ویژگی‌های مطالعه
ما هشت مطالعه را شامل 1562 کودک انتخاب کردیم که به مقایسه درمان هومیوپاتی خوراکی با دارونما یا درمان استاندارد در پیشگیری یا درمان عفونت‌های تنفسی در کودکان پرداختند. تمام مطالعات، عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی (از بینی تا حلق (نای)) را مورد بررسی قرار دادند، اما یک مطالعه گزارش عفونت‌های دستگاه تنفسی فوقانی و تحتانی (از حلق تا ریه ها و پلورا (غشای پوشاننده ریه‌ها)) را ترکیب کرد، بنابراین تعداد کودکان مبتلا به عفونت‌های فوقانی و تحتانی مشخص نیست.
منابع تامین مالی مطالعه
سه مطالعه از تولیدکنندگان هومیوپاتی بودجه/حمایت مالی دریافت کردند؛ یک مطالعه دریافت حمایت مالی از یک سازمان غیر دولتی را گزارش کرد؛ دو مطالعه حمایت دولتی دریافت کردند؛ یک مطالعه با یک دانشگاه همکاری کرد؛ و یک مطالعه حمایت مالی را گزارش نکرد.
نتایج اصلی
مطالعات طیف وسیعی از مداخلات مربوط به بیماری‌ها و جمعیت‌های مختلف را با استفاده از معیارهای مختلف پیامد مورد بررسی قرار دادند، بنابراین فقط تعداد کمی برای تجزیه‌و‌تحلیل ترکیب شدند. همه مطالعات با کیفیت متوسط (خطر پائین سوگیری) اثرات سودمند اندکی را برای داروهای هومیوپاتی نشان دادند یا اثری نشان ندادند، چه توسط یک هومیوپات آموزش‌دیده یا یک درمان استاندارد و غیر فردی تجاری موجود، مجزا شده باشند. در جایی که نتایج می‌توانست ترکیب شود، احتمالا بین درمان کوتاه‌مدت یا طولانی‌مدت، یا در پیشگیری از ARTI تفاوت کوچکی وجود داشت یا تفاوتی وجود نداشت.
دو مطالعه با کیفیت پائین (خطر نامشخص یا بالای سوگیری) منفعت کمی برای داروهای هومیوپاتی برای تعداد محدودی از پیامدها نشان دادند. یک مطالعه کاهش شدت بیماری را در گروه هومیوپاتی در برخی از نقاط زمانی نشان داد. مطالعه دیگری کاهش تعداد عفونت‌های تنفسی را در سال‌های بعد در گروه‌های درمان نشان داد، اگر چه بیش از یک چهارم از شرکت‌کنندگان در این نتایج در نظر گرفته نشدند. هیچ تفاوتی بین گروه‌های هومیوپاتی و پلاسبو از نظر زمان کاری از دست رفته والدین، استفاده از آنتی‌بیوتیک، یا اثرات جانبی وجود نداشت. در نتیجه، شواهد قانع کننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد محصولات دارویی هومیوپاتی در درمان ARTI در کودکان موثر هستند. ما در مورد ایمنی این داروها مطمئن نیستیم زیرا داده‌های مربوط به عوارض ضعیف بد گزارش شده بودند.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد بسیاری از پیامدها را متوسط یا پائین ارزیابی کردیم. سه پیامد، شواهد با کیفیت بسیار پائین ارائه کردند زیرا جمعیت و نتایج مطالعه در میان مطالعات بسیار متفاوت بود؛ محدودیت‌های قابل توجهی در طراحی و گزارش دهی مطالعه وجود داشت؛ و اندازه نمونه کوچک بود.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Acute Respiratory Infections Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/9/6 | انتشار: 1397/1/20
