پیشینه
سرفه در کودکان باعث نگرانی والدین میشود و علت اصلی ویزیتهای سرپایی است. سرفه میتواند کیفیت زندگی را تحت تاثیر قرار دهد، باعث اضطراب شود، و بر خواب کودکان و والدین آنها تأثیر بگذارد. عسل برای کاهش علائم سرفه استفاده شده است. این یک بهروزرسانی از مطالعات مروری است که قبلا در سالهای 2014، 2012 و 2010 منتشر شدند.
اهداف
ارزیابی اثربخشی عسل برای سرفه حاد در کودکان در شرایط سر پایی.
روش های جستجو
ما CENTRAL (شماره 2، 2018)، را که شامل ثبت تخصصی گروه عفونتهای حاد تنفسی در کاکرین، MEDLINE (از 2014 تا 8 فوریه 2018)، Embase (از 2014 تا 8 فوریه 2018)، CINAHL (از 2014 تا 8 فوریه 2018)، EBSCO (از 2014 تا 8 فوریه 2018)، Web of Science (از 2014 تا 8 فوریه 2018)، و LILACS (از 2014 تا 8 فوریه 2018) بود؛ جستوجو کردیم. ما همچنین ClinicalTrials.gov و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت World Health Organization International Clinical Trial Registry Platform (WHO ICTRP) را در 12 فوریه 2018 جستوجو کردیم. مطالعه مروری 2014 جستوجوهای مقالات AMED و CAB را انتخاب کرد؛ اما به دلیل فقدان دسترسی سازمانی، برای این بهروزرسانی جستوجو نشدند.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده که به مقایسه عسل بهتنهایی، یا در ترکیب با آنتیبیوتیکها، در مقابل عدم درمان، پلاسبو، شربت سرفه با پایه عسل، یا سایر داروهای بدون نیاز به نسخه برای سرفه در کودکان 12 ماه تا 18 سال در درمان سرفه حاد در شرایط سرپایی.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما از روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم.
نتایج اصلی
ما شش کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده را شامل 899 کودک انتخاب کردیم؛ ما سه مطالعه (331 کودک) به این بهروزرسانی اضافه کردیم.
ما دو مطالعه را در معرض خطر بالای سوگیری عملکرد و تشخیص، سه مطالعه را در معرض خطر نامشخص سوگیری فرسایشی (attrition bias)، و سه مطالعه را در معرض خطر نامشخص سایر سوگیریها ارزیابی کردیم.
مطالعات مذکور، عسل را با دکسترومتورفان (dextromethorphan)، دیفنهیدرامین (diphenhydramine)، سالبوتامول (salbutamol)، بروملین (bromelin) (یک آنزیم از خانواده بروملیاسه (Bromeliaceae) (آناناس))، عدم درمان، و پلاسبو مقایسه کردند. پنج مطالعه از مقیاس 7 درجهای لیکرت برای اندازهگیری علائم تسکین سرفه استفاده کرد؛ یک مطالعه مقیاس 5 درجهای نامشخصی را استفاده کرد. در تمام مطالعات، نمره پائین، نشاندهنده تسکین بهتر علائم سرفه بود.
استفاده از مقیاس 7 درجهای لیکرت نشان داد که عسل ممکن است فرکانس سرفه را بهتر از عدم درمان یا پلاسبو کاهش دهد (عدم درمان: میانگین تفاوت (MD): 1.05 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.48 - تا 0.62 - ؛ 0% = I2؛ 2 مطالعه؛ 154 کودک؛ شواهد با اطمینان متوسط؛ پلاسبو: MD: 1.62 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.02 - تا 0.22 - ؛ 0% = I2؛ 2 مطالعه؛ 402 کودک؛ شواهد با اطمینان متوسط). عسل ممکن است در کاهش فرکانس سرفه اثری مشابه دکسترومتورفان داشته باشد (MD: 0.07 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.07 - تا 0.94؛ 87% = I2؛ 2 مطالعه؛ 149 کودک؛ شواهد با اطمینان پائین). عسل ممکن است در کاهش فرکانس سرفه بهتر از دیفنهیدرامین باشد (MD: 0.57 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.90 - تا 0.24 - ؛ 1 مطالعه؛ 80 کودک؛ شواهد با اطمینان پائین).
مصرف عسل تا سه روز ممکن است در تسکین علائم سرفه موثرتر از پلاسبو یا سالبوتامول باشد. مصرف عسل بیش از سه روز احتمالا هیچ مزیتی نسبت به سالبوتامول یا پلاسبو در کاهش شدت سرفه، سرفه آزاردهنده، و تاثیر سرفه بر خواب والدین و کودکان نداشت (شواهد با اطمینان متوسط). بر اساس یک مقیاس 5 درجهای سرفه، احتمالا تفاوت کمی میان اثرات عسل و بروملین در ترکیب با عسل در کاهش فرکانس و شدت سرفه وجود داشت یا تفاوتی وجود نداشت.
عوارض جانبی عبارت بودند از: عصبانیت، بیخوابی، و بیشفعالی، که 7 کودک (9.3%) درمانشده با عسل و 2 کودک (2.7%) درمانشده با دکسترومتورفان دچار آنها شدند (خطر نسبی (RR): 2.94؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 11.71؛ 0% = I2؛ 2 مطالعه؛ 149 کودک؛ شواهد با اطمینان پائین). 3 کودک (7.5%) در گروه دیفنهیدرامین دچار خوابآلودگی شدند (RR: 0.14؛ 95% فاصله اطمینان (CI):0.01 تا 2.68؛ 1 مطالعه؛ 80 کودک؛ شواهد با اطمینان پائین). هنگامی که عسل با پلاسبو مقایسه شد، 34 کودک (12%) در گروه عسل و 13 کودک (11%) در گروه پلاسبو از علائم گوارشی شکایت داشتند (RR: 1.91؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.12 تا 3.24؛ 0% = I2؛ 2 مطالعه؛ 402 کودک؛ شواهد با اطمینان متوسط). چهار کودک که سالبوتامول دریافت کردند، در مقایسه با یک کودک در گروه عسل، دچار راش شدند (RR: 0.19؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 1.63؛ 1 مطالعه؛ 100 کودک؛ شواهد با اطمینان متوسط). در گروه بدون درمان هیچگونه عوارض جانبی گزارش نشده بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
عسل احتمالا علائم سرفه را بیشتر از عدم درمان، دیفنهیدرامین، و پلاسبو تسکین میدهد؛ اما ممکن است تفاوتی کمی نسبت به دکسترومتورفان ایجاد کند یا تفاوتی ایجاد نکند. عسل ممکن است طول مدت سرفه را بهتر از پلاسبو و سالبوتامول کاهش دهد. شواهد قوی به نفع یا علیه استفاده از عسل وجود نداشت. اکثر کودکان یک شب درمان دریافت کردند، که برای نتایج این مطالعه مروری یک محدودیت به شمار میرود. تفاوتی در وقوع عوارض جانبی بین عسل و بازوی کنترل وجود نداشت.
خلاصه به زبان ساده
عسل برای سرفه حاد در کودکان
سوال مطالعه مروری
آیا عسل میتواند علائم سرفه ناشی از باکتری و ویروس را در کودکان کاهش دهد؟
پیشینه
سرفه کودکان باعث نگرانی والدین میشود و دلیل عمده ویزیتهای سرپایی است. اعتقاد بر این است که عسل باعث جلوگیری از رشد میکروبها و کاهش التهاب میشود.
زمان انجام پژوهش
ما پایگاههای اطلاعاتی را تا 8 فوریه 2018 و ثبت کارآزماییها را تا 12 فوریه 2018 جستوجو کردیم.
ویژگیهای مطالعه
ما شش کارآزمایی کوچک را شامل 899 کودک 12 ماه تا 18 سال انتخاب کردیم که در ایران، اسرائیل، ایالات متحده آمریکا، برزیل و کنیا انجام شدند. این بهروزرسانی سه کارآزمایی جدید انجامشده را بین سالهای 2007 و 2016 که شامل 331 کودک بود، انتخاب کرد.
منابع تامین مالی مطالعه
دو مطالعه توسط تولید کنندگان دارویی، یک مطالعه توسط مرکز تحقیقات دانشگاهی، یک مطالعه توسط بورد عسل اسرائیل (Honey Board of Israel) و سازمانهای غیر دولتی، و یک مطالعه توسط بورد ملی عسل در آمریکا (USA National Honey Board) حمایت شدند. یک مطالعه منابع مالی خود را گزارش نکرد.
نتایج اصلی
ما عسل را با داروهای بدون نیاز به نسخه سرفه، بروملین (یک آنزیم آناناسی) در ترکیب با عسل، درمان ساختگی (پلاسبو)، و عدم درمان مقایسه کردیم.
هنگامی که عسل تا سه روز مصرف شود؛ احتمالا علائم سرفه را بیش از پلاسبو و سالبوتامول (داروهایی که راههای هوایی را باز میکنند) کاهش میدهد. عسل احتمالا در تسکین سرفه و کاهش تاثیر سرفه بر خواب کودکان در شب، موثرتر از عدم درمان است.
ممکن است تفاوت کمی بین اثرات عسل و دکسترومتورفان (جزئی از داروهای بدون نیاز به نسخه سرفه) یا عسل و بروملین همراه با عسل در تمام علائم سرفه وجود داشته باشد یا تفاوتی وجود نداشته باشد. عسل ممکن است در تسکین و کاهش سرفه کودکان بهتر از دیفن هیدرامین (آنتیهیستامین) باشد.
والدین هفت کودک مصرفکننده عسل و دو کودک مصرفکننده دکسترومتورفان اثرات جانبی را در کودکان خود گزارش کردند، از جمله اینکه به راحتی نمیخوابند، بیقراری، و داشتن تحرک بیش از حد. والدین سه کودک در گروه دیفنهیدرامین گزارش دادند که کودکان آنها اغلب خوابآلود هستند. والدین نه کودک دریافتکننده سالبوتامول، هفت کودک دریافتکننده عسل و شش کودک دریافتکننده پلاسبو، اسهال را گزارش کردند. والدین چهار کودک دریافتکننده سالبوتامول و یک کودک دریافتکننده عسل، راش را گزارش کردند.
ما هیچ شواهدی به نفع یا علیه استفاده از عسل برای تسکین سرفه در کودکان نیافتیم. استفاده از عسل برای نوزادان تا 12 ماهگی به دلیل ایمنی ضعیف در برابر باکتریهایی که ممکن است در عسل وجود داشته باشد، که میتواند موجب فلج شود؛ توصیه نمیشود. اکثر کودکان فقط یک شب عسل دریافت کردند، که این موضوع برای نتایج این مطالعه مروری یک محدودیت است.
کیفیت شواهد
بهطور کلی، کیفیت شواهد پائین و متوسط بود. بعضی از مطالعات شرکتکنندگان را کورسازی نکردند.