میزان نیاز به انسولین می‌تواند در حین بارداری تغییر کند و درمان بهینه برای دیابت از پیش موجود (pre-existing) نامشخص است. رژیم‌های انسولین (برای مثال از طریق سرنگ، قلم) و انواع انسولین (مانند انسولین سریع‌الاثر، انسولین انسانی) مختلفی وجود دارند.

ارزیابی اثرات انواع انسولین متفاوت و رژیم‌های انسولین متفاوت در زنان بارداری که از قبل مبتلا به دیابت نوع 1 یا نوع 2 هستند.

ما در ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 اکتبر 2016)، ClinicalTrials.gov (17 اکتبر 2016)، پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ 17 اکتبر 2016) و فهرست منابع مطالعات بازیابی‌شده جست‌وجو کردیم.

ما کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده‌ای (RCT) را انتخاب کردیم که انواع و رژیم‌های مختلف انسولین را در زنان بارداری که از قبل مبتلا به دیابت هستند، مقایسه کرده بودند.
ما برای انتخاب RCT‌های خوشه‌ای برنامه‌ریزی کرده بودیم؛ اما موردی شناسایی نشد. ما کارآزمایی‌های کنترل‌شده شبه‌تصادفی و کارآزمایی‌های متقاطع را انتخاب نکردیم. ما مطالعات منتشرشده به شکل چکیده را انتخاب کرده و در صورت امکان با نویسندگان برای جزئیات بیشتر تماس گرفتیم. چکیده‌های کنفرانس‌ها با انتشارات کامل جایگزین شدند.

دو نویسنده این مروری به‌طور مستقل کارآزمایی‌ها را برای انتخاب ارزیابی کردند، استخراج داده‌ها را انجام دادند، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و دقت آن‌ها را بررسی کردند. ما کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی کردیم.

یافته‌های این مطالعه مروری، مبتنی بر شواهدی با کیفیت بسیار پائین از برآوردهای تک کارآزمایی‌ها با اندازه نمونه کوچک و فاصله‌های اطمینان (CI) وسیع بود که برخی از آن‌ها نشان‌دهنده عدم تأثیر بودند. بسیاری از پیامدهای از پیش تعیین‌شده گزارش نشده بودند؛ بنابراین، آن‌ها باید با احتیاط تفسیر می‌شدند. ما پنج کارآزمایی برگزیدیم که 554 زن و کودک را انتخاب کرده بودند (چهار کارآزمایی برچسب باز (open-label)؛ چندمرکزی با دو بازو؛ یک RCT تک مرکزی و با چهار بازو). همه پنج کارآزمایی به دلیل فقدان کورسازی، روش‌های نامشخص تصادفی‌سازی و گزارش‌دهی انتخابی پیامدها، دارای خطر سوگیری بالا یا نامعلوم بودند. ترکیب داده‌ها از این کارآزمایی‌ها، امکان‌پذیر نبود؛ چراکه هر کارآزمایی، مقایسه متفاوتی را بررسی کرده بود.
1. یک کارآزمایی (N = 33 زن)، انسولین لیسپرو (Lispro) را با انسولین رگولار (Regular) مقایسه و شواهدی را با کیفیت بسیار پائین برای این پیامدها فراهم کرده بود. هفت اپیزود از پره‌اکلامپسی در گروه لیسپرو و نه مورد در گروه رگولار، بدون تفاوت بین این دو گروه، وجود داشت (خطر نسبی (RR): 0.68؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.35 تا 1.30). پنج سزارین در گروه لیسپرو و نه مورد در گروه انسولین رگولار بدون تفاوت بین این دو گروه گزارش شد (RR: 0.59؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25 تا 1.39). موردی از ناهنجاری‌های جنینی در گروه لیسپرو نبود و یک مورد در گروه انسولین رگولار وجود داشت، بدون اختلاف واضح بین این گروه‌ها (RR: 0.35؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.02 تا 8.08). ماکروزومی (Macrosomia)، مرگ‌های پری‌ناتال (Perinatal)، اپیزودهای ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه (shoulder dystocia)، فلج اعصاب (nerve palsy) و شکستگی، و ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی گزارش نشده بودند.
2. یک کارآزمایی (N = 42 زن)، انسولین انسانی را با انسولین حیوانی مقایسه و شواهدی را با کیفیت بسیار پائین برای این پیامدها فراهم کرده بود. موردی از میکروزومی در گروه انسولین انسانی نبود و دو مورد در گروه انسولین حیوانی وجود داشت، بدون تفاوت مشخص میان این گروه‌ها (RR: 0.22؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.01 تا 4.30). مرگ پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی، سزارین، ناهنجاری جنینی، ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه، فلج اعصاب و شکستگی و ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی گزارش نشده بودند.
3. یک کارآزمایی (N = 93 زن)، انسولین از پیش مخلوط‌شده (pre-mixed) (70 NPH/ 30 REG) را با انسولین self-mixed با دوز منقسم (split-dose) مقایسه و شواهدی را با کیفیت بسیار پائین برای تأیید این پیامدها ارائه کرده بود. دو مورد از میکروزومی در گروه انسولین pre-mixed و چهار مورد در گروه انسولین self-mixed، بدون تفاوت واضح بین این دو گروه، وجود داشت (RR: 0.49؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 تا 2.54). هفت مورد سزارین (برای عدم تناسب سر جنین - لگن مادر (cephalo-pelvic disproportion)) در گروه انسولین pre-mixed و 12 مورد در گروه انسولین self-mixed، بدون تفاوت روشن میان گروه‌ها، وجود داشت (RR: 0.57؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.25 تا 1.32). مرگ پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی، ناهنجاری جنینی، ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه، فلج اعصاب یا شکستگی و ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی گزارش نشده بودند.
4. در یک کارآزمایی یکسان (N = 93 زن)، انسولین تزریق‌شده با قلم نوولین (Novolin) با انسولین تزریق‌شده با یک سوزن مرسوم (سرنگ) مقایسه و شواهدی با کیفیت بسیار پائین برای تأیید این پیامدها ارائه شده بود. یک مورد از میکروزومی در گروه قلم و پنج مورد در گروه سوزن، با عدم تفاوت واضح بین این رژیم‌های انسولین مختلف، وجود داشت (RR: 0.21؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03 تا 1.76). پنج زایمان از طریق سزارین در گروه قلم در قیاس با 14 مورد در گروه سوزن وجود داشت؛ احتمال زایمان از طریق سزارین در هنگام تزریق انسولین با قلم در مقایسه با سوزن مرسوم کمتر بود (RR: 0.38؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.15 تا 0.97). مرگ پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی، ناهنجاری جنینی، ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه، فلج اعصاب یا شکستگی و ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی گزارش نشده بودند.
5. یک کارآزمایی (N = 223 زن) که انسولین آسپارت (Aspart) را با انسولین انسانی مقایسه کرده بود، هیچ‌کدام از پیامدهای اصلی این مرور را گزارش نکرده بود: ماکروزومی، مرگ پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی، ناهنجاری جنینی، ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه، فلج اعصاب یا شکستگی، یا ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی.
6. یک کارآزمایی (N = 162 زن)، انسولین دتمیر (Detemir) را با انسولین NPH مقایسه کرده و این پیامدها را با شواهدی با کیفیت بسیار پائین تأیید کرده بود. سه مورد از ناهنجاری جنینی عمده در گروه انسولین دتمیر و یکی در گروه انسولین NPH، بدون تفاوت مشخص میان این گروه‌ها وجود داشت (RR: 3.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 29.67). ماکروزومی، مرگ پری‌ناتال، پره‌اکلامپسی، سزارین، ترومای زایمان شامل دیستوشی شانه، فلج اعصاب یا شکستگی و ترکیب سنجه‌های پیامدی موربیدیتی نوزادی گزارش نشده بودند.

با شواهد محدود و بدون متاآنالیز (meta-analyses)، به خاطر آن‌که هر کارآزمایی، مقایسه متفاوتی را بررسی کرده بود، هیچ نتیجه‌گیری قاطعی درباره انواع و رژیم‌های مختلف انسولین در زنان بارداری که از قبل مبتلا به دیابت نوع 1 یا نوع 2 هستند، قابل انجام نبود. نیاز به تحقیقات بیشتری برای تعیین اینکه کدامیک خطر پیامد بارداری نامطلوب را افزایش می‌دهد، وجود دارد. این امر مستلزم کارآزمایی‌های بزرگتر، آمیختن تصادفی‌سازی و کورسازی کافی و پیامدهای کلیدی که شامل ماکروزومی، سقط، پره‌اکلامپسی، سزارین، ناهنجاری‌های جنینی و ترومای زایمان می‌شود، خواهد بود.