نشان داده شده که تحریک مرکز احساس از طریق طب سوزنی، فعالیت‌های سیستم‌های عصبی متعدد را از طریق فعال شدن مسیرهای متعدد وابران تغییر می‌دهد. طب سوزنی بیش از صدها سال است که به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین درمان‌های فیزیکی در طب سنتی چینی، به‌طور گسترده برای درمان بیماران مبتلا به استروک استفاده می‌شود. این اولین به‌روزرسانی از نسخه اصلی مطالعه مروری کاکرین است که در سال 2005 منتشر شد.

ارزیابی اینکه آیا طب سوزنی می‌تواند نسبت مرگ یا وابستگی افراد را کاهش داده، و کیفیت زندگی را، پس از استروک ایسکمیک یا هموراژیک حاد بهبود ببخشد.

ما ثبت کارآزمایی‌های گروه استروک در کاکرین (آخرین جست‌وجو در 2 فوریه 2017)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده Ovid در کاکرین (CENTRAL Ovid؛ شماره 2، 2017) در کتابخانه کاکرین Cochrane Library، MEDLINE Ovid (از 1946 تا فوریه 2017)، Embase Ovid (از 1974 تا فوریه 2017)، Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL) EBSCO (از 1982 تا فوریه 2017)، پایگاه اطلاعات طب مکمل و وابسته (AMED؛ از 1985 تا فوریه 2017)، China Academic Journal Network Publishing Database (از 1998 تا فوریه 2017)، و VIP database (VIP Chinese Science Journal Evaluation Reports؛ از 1989 تا فوریه 2017) را جست‌وجو کردیم. ما همچنین کارآزمایی‌های مربوطه را در ثبت کارآزمایی‌های بالینی چینی (آخرین جست‌وجو در فوریه 2017)، پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت World Health Organization International Clinical Trials Registry Platform (آخرین جست‌وجو در 30 اپریل 2017)، Clinicaltrials.gov (آخرین جست‌وجو در 30 اپریل 2017) شناسایی کردیم. علاوه بر این، ما فهرست منابع مطالعات مروری سیستماتیک و کارآزمایی‌های بالینی مرتبط را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم.

ما به‌دنبال کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و بالینی (RCT) درباره طب سوزنی بودیم که طی 30 روز از زمان شروع استروک آغاز شده بود در مقایسه با دارونما یا طب سوزنی ساختگی یا کنترل باز (بدون دارونما) در افرادی که مبتلا به استروک حاد ایسکمیک یا هموراژیک، یا هر دو بودند. فرو بردن سوزن به داخل پوست در طب سوزنی لازم بود. مقایسه‌ها در مقابل (1) تمام کنترل‌کننده‌ها (کنترل باز یا طب سوزنی ساختگی) و (2) کنترل‌کننده‌های طب سوزنی ساختگی انجام شدند.

دو نویسنده مطالعه مروری، معیارهای ورود را اعمال کردند، کیفیت کارآزمایی و خطر سوگیری (Bias) را ارزیابی کردند، و داده‌ها را به‌طور مستقل استخراج کردند. ما با نویسندگان مطالعه تماس گرفتیم تا در مورد داده‌های گم شده سوال کنیم. ما با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها)، کیفیت شواهد را ارزیابی کردیم. ما مرگ یا وابستگی را در پایان پیگیری به‌عنوان پیامد اولیه تعریف کردیم.

ما در این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده 33 RCT را با 3946 شرکت‌کننده انتخاب کردیم. بیست کارآزمایی جدید با 2780 شرکت‌کننده از زمان مطالعه مروری قبلی کامل شده است. داده‌های مربوط به پیامد برای 22 کارآزمایی (2865 شرکت‌کننده) موجود بود که طب سوزنی را با هر کنترل کننده (کنترل باز یا طب سوزنی ساختگی) مقایسه کردند؛ اما فقط شش کارآزمایی (668 شرکت‌کننده) به مقایسه طب سوزنی با کنترل‌کننده طب سوزنی ساختگی پرداختند. ما کیفیت شواهد را به‌دلیل خطر سوگیری در مطالعات انتخاب شده، عدم تناقض در مداخلات طب سوزنی و معیار پیامد، و عدم دقت در برآورد اثرات، به پائین یا بسیار پائین کاهش دادیم.
در مقایسه با هر کنترل کننده (11 کارآزمایی با 1582 شرکت‌کننده)، یافته‌های مربوط به شانس پائین مرگ یا وابستگی در پایان پیگیری و در طولانی‌مدت (≥ 3 ماه) در گروه طب سوزنی نامطمئن بود (به ترتیب، نسبت شانس (OR): 0.61؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 تا 0.79؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ و OR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.53 تا 0.85؛ 8 کارآزمایی با 1436 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و با کارآزمایی‌هایی که به مقایسه طب سوزنی با طب سوزنی ساختگی پرداختند تایید نشد (به ترتیب، OR: 0.71؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.43 تا 1.18؛ شواهد با کیفیت پائین؛ و OR: 0.67؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.40 تا 1.12؛ شواهد با کیفیت پائین).
در کارآزمایی‌هایی که به مقایسه طب سوزنی با هر نوع کنترل کننده پرداختند، یافته‌هایی که نشان دهد طب سوزنی با افزایش نمره کلی نارسایی عصبی و نمره عملکرد حرکتی مرتبط بود، نامطمئن بودند (میانگین تفاوت استاندارد (SMD): 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.36 تا 1.32؛ 12 کارآزمایی با 1086 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین؛ و SMD: 1.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.45 تا 1.71؛ 11 کارآزمایی با 895 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). این یافته‌ها در کارآزمایی‌هایی که به مقایسه طب سوزنی با طب سوزنی ساختگی پرداختند، تایید نشد (به ترتیب SMD: 0.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.55 - تا 0.57؛ شواهد با کیفیت پائین؛ و RR: 0.10؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.38 - تا 0.17؛ شواهد با کیفیت پائین).
کارآزمایی‌هایی که به مقایسه طب سوزنی با هر نوع کنترل‌کننده پرداختند، بین مرگ یا مراقبت‌های سازمانی در پایان پیگیری (OR: 0.78؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 تا 1.12؛ 5 کارآزمایی با 1120 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین)، مرگ در دو هفته اول (OR: 0.91؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.33 تا 2.55؛ 18 کارآزمایی با 1612 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین)، یا مرگ در پایان پیگیری (OR: 1.08؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 تا 1.58؛ 22 کارآزمایی با 2865 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین) تفاوت کمی‌گزارش کردند یا تفاوتی گزارش نکردند.
بروز عوارض جانبی (مانند درد، سرگیجه، ضعف) در بازوی طب سوزنی در کارآزمایی‌های باز و کنترل کننده ساختگی 6.2% (64/1037 شرکت‌کننده)، و 1.4% از این شرکت‌کنندگان (1037/14 شرکت‌کننده) طب سوزنی را متوقف کردند. هنگامی‌که طب سوزنی با طب سوزنی ساختگی مقایسه شد، یافته‌های مربوط به عوارض جانبی نامطمئن بود (OR: 0.58؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.29 تا 1.16؛ 5 کارآزمایی با 576 شرکت‌کننده؛ شواهد با کیفیت پائین).

این مطالعه مروری به‌روزرسانی شده نشان می‌دهد که پیامدهای به ظاهر بهبود یافته مربوط به طب سوزنی در استروک حاد با خطر سوگیری مرتبط با استفاده از کنترل کننده‌های باز مخدوش می‌شود. عوارض جانبی مرتبط با طب سوزنی جزئی گزارش شده و معمولا منجر به توقف درمان نشد. مطالعات آینده برای تأیید یا رد اثرات طب سوزنی در استروک حاد مورد نیاز هستند. کارآزمایی‌ها باید روش تصادفی‌سازی، پنهان‌سازی تخصیص و اینکه آیا کورسازی شرکت‌کنندگان، پرسنل، و ارزیابان پیامد به دست آمده بود یا خیر، در عین حال که توجه زیادی به اثرات طب سوزنی بر پیامدهای طولانی‌مدت عملکرد داشتند، به روشنی گزارش کنند.