پیشینه
این زخمها بنا به تعریف آسیب موضعی پوست و بافت زیرین آن هستند که توسط مجموعهای از عوامل شامل فشار، برش، سایش یا ترکیبی از آنها به وجود میآیند.
درمان الکترومغناطیسی که در آن الکترودها یک میدان مغناطیسی را در سراسر زخم ایجاد میکنند، میتواند منجر به بهبود زخمهای مزمن نظیر زخمهای فشاری شود.
اهداف
ارزیابی اثرات درمان الکترومغناطیسی در بهبود زخمهای فشاری.
روش های جستجو
برای این بهروزرسانی منابع زیر جستوجو کردیم: مرکز ثبت تخصصی گروه زخم در کاکرین (Cochrane Wounds Group Specialised Register) (در 10 جون 2015)، پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials) (کتابخانه کاکرین (Cochrane Library)) (شماره6، 2015)، Ovid MEDLINE (از سال 2014 تا 10 جون 2015)، Ovid MEDLINE (در In-Process & Other Non-Indexed Citations) (در تاریخ 10 جون 2015)، Ovid EMBASE (از سال 2014 تا 10جون 2015) و EBSCO CINAHL ( از سال 2014 تا 6 جولای 2012).
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) که درمان الکترومغناطیسی را با درمان الکترومغناطیسی ساختگی (sham EMT) یا دیگر درمانهای استاندارد مقایسه میکرد.
گردآوری و تحلیل دادهها
برای این بهروزرسانی، دو نویسنده این مطالعه مروری به طور جداگانه نتایج حاصل از جستوجو را به دقت بررسی کردند تا RCTهای مرتبط را شناسایی و گزارشات کاملی از مطالعات بالقوه مناسب کسب کردند. در نسخههای قبلی این مطالعه، ما تلاش کردیم که دادههای از دست رفته را از طریق تماس با نویسندگان مطالعه به دست آوریم. نویسنده مطالعه مروری دوم، دادههای استخراج شده را بررسی و اختلافات، بعد از بحث بین نویسندگان این مطالعه مروری حل و فصل شد.
نتایج اصلی
ما هیچ کارآزمایی را برای این بهروزرسانی شناسایی نکردیم. دو RCT شامل 60 شرکتکننده، در خطر نامشخصی از سوگیری (bias) در مطالعه اصلی گنجانده شدند. هر دو کارآزمایی استفاده از درمان الکترومغناطیسی را با درمان الکترومغناطیسی ساختگی مقایسه کردند، اگرچه یکی از کارآزماییها شامل بازوی سومی هم بود که تنها درمان استاندارد را به کار میگرفت.
هیچ یک از مطالعات تفاوت آماری قابلملاحظهای را در بهبود کامل افراد درمان شده با درمان الکترومغناطیسی در مقایسه با افراد گروه کنترل نیافتند. در یک کارآزمایی که درصد کاهش را در مناطق سطحی زخم ارزیابی میکرد، تفاوت بین دو گروه از لحاظ معنادار بودن آماری به نفع روش درمان الکترومغناطیسی گزارش شد. هرچند نتایج بایستی با توجه به کوچک بودن مطالعه و تصادفی بودن یافتهها، تفسیر شود. علاوه بر این، پیامد، یعنی درصد کاهش در سطح زخم، از نظر بالینی از بهبود کامل، کمتر معنادار است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
نتایج، شواهد قویای را در رابطه با منافع استفاده از درمان الکترومغناطیسی در درمان زخمهای فشاری ارائه نکردند، هرچند نمیتوان از احتمال اثرات مضر یا مفید جلوگیری کرد، زیرا که تنها شامل دو کارآزمایی بود که هر دو محدودیتهای روش شناختی و تعداد کم شرکتکننده را داشتند. انجام تحقیقات بیشتر توصیه میشود.
خلاصه به زبان ساده
درمان الکترومغناطیسی برای درمان زخمهای فشاری
زخمهای فشاری (همچنین تحت عنوان زخم بستر، زخمهای دکوبیتوس) زخمهای روی پوست، ناشی از فشار یا ساییدگی هستند. آنها معمولا روی قسمتهای استخوانی بدن افراد بیتحرک مانند باسن، پاشنه و آرنج اثر میگذارند، و بهبود آن مدت زمان زیادی را میگیرد. درمان الکترومغناطیسی به صورت تابش اشعه یا گرما نیست، اما از یک میدان الکترومغناطیسی با هدف تحریک بهبود استفاده میکند. با این حال، با مرور کارآزماییها به این نتیجه رسیدیم که شواهد قوی در این مورد که درمان الکترومغناطیسی به بهبود زخم فشاری کمک میکند یا مانع بهبود آن میشود، وجود ندارد.