پیشینه
دستورالعملهای کنونی برای درمان سرطان ریه سلول کوچک موضعی (SCLC) براساس این فرض که SCLC سریع انتشار مییابد و به شیمیدرمانی حساس است. توصیه میکنند که از همراهی شیمی-پرتو درمانی بر پایه پلاتینیوم به همراه پرتودهی پیشگیرانه کرانیال استفاده شود. با اینحال، اگرچه معمولا پاسخ اولیه مناسبی ایجاد میشود، عود شایع است و میزان علاج بیماران SCLC موضعی ضعیف باقی میماند. در بعضی از دستورالعملهای عملی بالینی اخیر، جراحی برای مرحله 1 SCLC (موضعی) توصیهشده که با شیمیدرمانی adjuvant، همراه باشد؛ اما این توصیه عمدتا براساس یافتههای مطالعات مشاهدهای است.
اهداف
برای تعیین این که آیا در بیماران مبتلا به SCLC موضعی، جراحی رزکسیون سرطان، بقای کلی و مرگومیر مربوط به درمان را در مقایسه با پرتودرمانی یا شیمیدرمانی یا ترکیبی از پرتودرمانی و شیمیدرمانی، یا بهترین مراقبتهای حمایتی بهبود میبخشد.
روش های جستجو
ما در CENTRAL ، MEDLINE ،Embase ،CINAHL و وبسایتهای علمی تا 11 ژانویه 2017 جستوجو کردیم. ما همچنین بهطور دستی مقالات مروری، کارآزماییهای بالینی و لیست منابع کارآزماییهای انتخاب شده را بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCT) در بزرگسالانی را در نظر گرفتیم که برای آنها تشخیص SCLC موضعی داده شده بود و با سیتولوژی یا هیستولوژی و ارزیابی رادیولوژیک تائید شده و به لحاظ پزشکی برای رزکسیون و پرتودرمانی رادیکال مناسب در نظر گرفته شده بودند و شرکتکنندگان بهطور تصادفی در گروههای جراحی در برابر هر مداخله دیگری قرار داده شده بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما مطالعات شناسایی شده را بهوسیله جستوجو به پایگاه داده مدیریت مرجع وارد کردیم. ما نسخه کامل مطالعات مربوطه را بازیابی کردیم و دو نویسنده مقالات مروری بهطور جداگانه دادهها را استخراج کردند. پیامدهای اولیهای که ارزیابی شد، بقای کلی و مرگومیر مرتبط با درمان بود؛ و پیامدهای ثانویه شامل ارزیابی پیشرفت محدود در محل (loco-regional progression)، کیفیت زندگی و عوارض جانبی است.
نتایج اصلی
ما سه کارآزمایی را با 330 شرکتکننده وارد مطالعه کردیم. برآورد ما این بود که کیفیت شواهد برای همه پیامدها بسیار پائین است. کیفیت دادهها به دلیل عدم گزارش کامل نتایج، ابهام در خطر سوگیری در روشهای به کار گرفته شده و قدمت مطالعات (بالای 20 سال) محدود شده بود. روشهای تعیین مرحله سرطان و انواع روشهای جراحی، که اعمال جدید را منعکس نمیکردند، اعتماد ما را درباره برآورد اثر کاهش داد.
دو مطالعه جراحی را با پرتودرمانی مقایسه کرده و در یک مطالعه شیمیدرمانی برای هر دو گروه انجام شده بود. در یک مطالعه ابتدا شیمیدرمانی انجام شده بود و بعد کسانی که به درمان پاسخ داده بودند، بهطور تصادفی در دو گروه جراحی و کنترل قرار داده شده بودند. در ادامه برای هر دو گروه پرتودهی به قفسهسینه و کل مغز انجام شده بود.
به علت ناهمگونی بالینی در کارآزماییها، ما نتوانستیم نتایج را متاآنالیز کنیم.
هر سه مطالعه بقای کلی را گزارش کرده بودند. یک مطالعه میانگین بقای کلی را در 199 روز در گروه جراحی با میانگین آن در 300 روز گروه در پرتودرمانی مقایسه کرده بود (P=0.04). یک مطالعه بقای کلی را در مدت دو سال در گروه جراحی 4% و در مقایسه، در گروه پرتودرمانی 10% گزارش کرده بود. برعکس، یک مطالعه بقای کلی را در دو سال 52% در گروه جراحی و در مقایسه، 18% در گروه پرتودرمانی گزارش کرده بود. اگرچه این تفاوتها از نظر آماری معنادار نبودند.(P=0.12)
یک مطالعه مرگومیر زودهنگام پس از عمل را در گروه جراحی 7% و در مقابل در گروه پرتودرمانی 0% گزارش کرد. یک مطالعه گزارش کرد که تفاوت میانگین درجه تنگینفس، بین گروهی که مداخله جراحی برایشان انجام شده بود و گروه پرتودرمانی، 1.2 - بود و این نشان میداد که شرکتکنندگان تحت پرتودرمانی احتمالا بیشتر دچار تنگینفس میشوند. این مساله با استفاده از یک مقیاس غیر معتبر اندازهگیری شده بود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
شواهد بهدست آمده از کارآزماییهای در دسترس، از نقش رزکسیون جراحی برای درمان سرطان ریه سلول کوچک موضعی حمایت نکرده است. هرچند تفسیر ما متاثر از محدودیتهایی بهعلت کیفیت شواهد در دسترس و عدم وجود دادههای جدید بود. نتایج کارآزماییهایی که در این مرور مورد استفاده قرار گرفتند ممکن است قابل تعمیم به بیماران مبتلا به سرطان ریه سلولهای کوچک در مرحله 1 بالینی نباشند که با روشهای جدید و به دقت مرحلهگذاری شدهاند. اگر چه بعضی از دستورالعملهای جدید، رزکسیون جراحی را در مرحله 1 بالینی سرطان ریه سلولهای کوچک توصیه میکنند، کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده آیندهنگری مورد نیاز است برای تعیین اینکه آیا از لحاظ مرگومیر زودهنگام و دیرهنگام و کیفیت زندگی ارجحیتی بر شیمی-پرتو درمانی بهتنهایی دارد یا خیر.
خلاصه به زبان ساده
جراحی برای سرطان ریه سلول کوچک موضعی
پیشینه
انواع مختلفی از سرطان ریه وجود دارد. نام یکی از انواع آن سرطان ریه سلول کوچک است. سرطان ریه سلول کوچک را در صورتی که محدود به داخل قفسهسینه باشد موضعی و درصورتی که به خارج از قفسهسینه گسترش یافته باشد، گسترده در نظر میگیرند. امروزه، شیمیدرمانی و پرتودرمانی برای درمان نوع موضعی سرطان ریه سلول کوچک هنگامی که محدود باشد و به خارج از قفسهسینه گسترش نیافته باشد، توصیه میشود.
سوال مطالعه مروری
ما میخواستیم بدانیم که آیا افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچکی که به خارج از قفسهسینه گسترش نیافته، به کمک عمل جراحی که تومور را خارج میکند، چه به همراه شیمیدرمانی، پرتودرمانی یا هردو و چه بهتنهایی، در مقایسه با شیمیدرمانی، با یا بدون پرتودرمانی طولانیتر زندگی میکنند یا خیر.
ویژگیهای مطالعه
ما کارآزماییهای بالینی را تا 11 ژانویه 2017 جستوجو کردیم و 3 مطالعه را به مرور وارد کردیم که 330 فرد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک را که به خارج از قفسهسینه گسترش نیافته بود، دربرمیگرفت. برخی از آنها فقط جراحی انجام داده بودند و برخی خیر. همچنین، برخی به همراه عمل جراحی، شیمیدرمانی یا پرتودرمانی را به تنهایی، وبرخی دیگر شیمیدرمانی و پرتودرمانی را بدون عمل جراحی، دریافت کرده بودند. ما به دنبال تفاوت در طول عمر افراد و اینکه آیا درمان آنها موجب عوارض جانبی شده یا خیر، بودیم.
نتایج اصلی
همه دادهها کیفیت پائینی داشتند. این سه مطالعه آنقدر متفاوت بودند که قابل ترکیب نبودند. یک مطالعه گزارش کرده بود که افراد بدون عمل جراحی از افرادی که عمل میکنند بیشتر عمر میکنند (البته با پرتودرمانی). یک مطالعه گزارش کرده بود 4% از افرادی که عمل جراحی شده بودند در طول 2 سال زنده ماندند و درمقابل در افرادی که پرتودرمانی شده بودند 10% زنده مانده بودند. یک مطالعه گزارش کرده بود که 52% از افرادی که جراحی شده بودند زنده ماندند و در مقابل 18% از افرادی که پرتو درمانی شده بودند زنده ماندند. شواهد ما از استفاده از عمل جراحی برای افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک حمایت نکرد اما کیفیت شواهد، پائین و متعلق به بیش از 20 سال پیش بود. کارآزماییهای بهتری مورد نیاز است که امکان مقایسه جراحی را با عدم جراحی در افراد مبتلا به سرطان ریه سلول کوچک فراهم کند.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را با استفاده از یکی از رتبههای زیر طبقهبندی کردیم: بسیار پائین، پائین، متوسط، یا بالا. کیفیت بسیار پائین به این معناست که ما درباره نتایج اطمینان نداریم. کیفیت بالا یعنی ما درباره نتایج بسیار مطمئن هستیم. درمورد این مرور در کاکرین، ما دریافتیم که شواهد برای نتایج تمام مطالعات، کیفیت بسیار پائینی داشتند. ما نتوانستیم کارآزماییها را ترکیب کنیم چون بسیار متفاوت و بسیار قدیمی بودند. برخی از مطالعات اطلاعات کافی در مورد کیفیتشان در اختیار نگذاشته بودند.