پیشینه
ناحیه پرینه زن (female perineum) در طول بارداری آسیب میبیند و کشیده میشود، و فشار بیشتر در طول زایمان واژینال باعث میشود که تقریبا 85% از زنان در معرض درجاتی از ترومای ناحیه پرینه قرار بگیرند. عوامل متعددی در نوع و شدت ترومای ایجاد شده دخیل هستند، از جمله تعداد دفعات زایمان (parity)، روش زایمان، و روشهای مرسوم آن منطقه. در حال حاضر بحث درباره بهترین روش مامایی برای کاهش ترومای پرینه همچنان ادامه دارد. هنگامی که ترومای پرینه رخ دهد، با توجه به درجه و شدت آن، شیوهها و روشهای مرسوم آن منطقه، و ترجیح شخصی درمان نیز بسیار متفاوت خواهد بود. بهمنظور بهینهسازی پیامدهای درمان زخم، مهم است که زخمها بهطور مناسب و به موقع ارزیابی و مدیریت شوند. زخم پرینه ممکن است در کوتاهمدت یا بلندمدت اثر فیزیکی و روانی قابل توجهی داشته باشد، با این حال شواهد کمی در مورد این موضوع وجود دارد.
آموزش پیش از زایمان (Antenatal education) به آمادهسازی زنان و همسران آنها برای بارداری، زایمان و دوره پس از زایمان (پُستپارتوم؛ postpartum) کمک میکند. شیوه ارائه این آموزش از نظر نوع، محتوا و طبیعت بسیار متفاوت است. این مطالعه مروری، آموزش پیش از زایمان را که بهطور خاص به مراقبت پرینه و بهبود زخم در دوره پس از زایمان از طریق کانالهای رسمی اختصاص داده شده، مورد بررسی قرار داد. آموزش مناسب بیمار بر نرخ بهبودی زخم و رعایت مراقبتهای زخم تاثیر مثبت دارد. فاکتورهای خطر که باعث بدتر شدن روند بهبود زخمها و میزان بهبودی پائین میشوند ممکن است منحصرا به منظور بهبود زخم پس از زایمان مورد توجه قرار گیرند. این مهم است که تاثیر مثبت آموزش قبل از زایمان در مورد مراقبت زخم بر التیام ناحیه پرینه، به منظور توانمند ساختن زنان برای به کارگیری بهترین شیوه و درمان مبتنی بر شواهد با این جنبه مهم مراقبت از خود در دوره بعد از زایمان، مورد ارزیابی قرار گیرد.
اهداف
ارزیابی اثرات آموزش پیش از زایمان بر التیام زخم پرینه پس از زایمان (پُست ناتال؛postnatal) در زنانی که در محیط بیمارستان زایمان کردهاند، و در زنانی که برش ناشی از پارگی یا اپیزیوتومی، یا هر دو را، در پوست ناحیه پرینه داشتهاند.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزماییهای گروه بارداری و زایمان در کاکرین (30 سپتامبر 2017)، ClinicalTrials.gov (8 سپتامبر 2017)، پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت WHO International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) (8 سپتامبر 2017) و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جستوجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای (RCT) را در نظر گرفتیم که به تمام روشهای رسمی آموزش پیش از زایمان اشاره کردند و مراقبت از زخم پرینه بالقوه ناشی از پارگی یا اپیزیوتومی را، در زنان بارداری که تصمیم به زایمان در محیط بیمارستانی داشتند و دچار زخم شدند، مورد توجه قرار دادند.
کارآزماییهای استفادهکننده از یک RCT خوشهای و یک طرح شبهتصادفی شده برای ورود به این مطالعه مروری مناسب بودند اما هیچ کارآزمایی شناسایی نشد. کارآزماییها متقاطع برای ورود به این مطالعه مروری مناسب نبودند. مطالعات منتشر شده به صورت خلاصهوار برای ورود به این مطالعه مروری مناسب بودند اما هیچ کارآزمایی شناسایی نشد.
ما مایل به بررسی همه روشهای رسمی آموزش پیش از زایمان مربوط به مراقبت از زخم پرینه بودیم. ما همچنین قصد داشتیم که تمام نقاط تماسی را که در آن فرصتی برای آموزش رسمی وجود داشت در نظر بگیریم، از جمله ملاقات با ماما، کلاسهای آموزش پیش از زایمان، ملاقات با پزشک متخصص زایمان و ملاقات با پزشکان عمومی و ملاقات با فیزیوتراپیست.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل عناوین و خلاصههای مطالعات شناساییشده را با استراتژی جستوجو برای واجد شرایط بودن آنها ارزیابی کردند.
نتایج اصلی
هیچ مطالعهای معیارهای ورود را به این مطالعه مروری نداشت. ما یک مطالعه را حذف کردیم و مطالعه دیگر در حال انجام است.
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما شواهد به دست آمده از RCT را مربوط به تأثیر آموزش پیش از زایمان بر التیام زخم پرینه در زنان پس از زایمان که در یک مرکز بیمارستانی زایمان کردهاند و زنانی که شکاف ناشی از پارگی یا اپیزیوتومی، یا هر دو را در پوست ناحیه پرینیوم داشتهاند، برای ارزیابی تعیین کردیم. با این حال، هیچیک از مطالعات معیارهای ورود را به مطالعه نداشتند. شواهدی وجود ندارد که نشان دهد آیا آموزش پیش از زایمان مربوط به التیام زخم پرینه در این گروه از زنان، پیامدهای مربوط به این زنان را در ارتباط با بهبود زخم، نرخ عفونت، حضور مجدد یا پذیرش مجدد در بیمارستان، درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، محبت مادرانه، و تجربیات عاطفی منفی تغییر خواهند داد یا خیر.
مطالعه بیشتر در این زمینه با توجه به تاثیر فیزیکی، روانی و اقتصادی زخمهای پرینه، و نسبت زیادی از زنانی که در دوران فرزندآوری قرار دارند و دچار زخم پس از زایمان شدهاند، ضروری است. منافع هر تحقیق در آینده در این زمینه با ترکیب زنان در گروه های اجتماعی-اقتصادی، و با طیف وسیعی از گزینههای مراقبتهای بهداشتی به حداکثر میرسد. این تحقیق میتواند هر دو رویکرد کیفی و کمی را در برگیرد و پیامدهای شناسایی شده را در این مطالعه مروری برای ارزیابی کامل منافع بالقوه پکیج مناسب قبل از زایمان بررسی کند، و توصیههایی را برای عمل در آینده ارائه نماید. در حال حاضر هیچ شواهدی برای اطلاعرسانی به منظور کاربرد عملی در این زمینه وجود ندارد.
خلاصه به زبان ساده
تأثیر آموزش پیش از زایمان بر نرخ بهبودی زخم در زنانی که در بیمارستان زایمان کردهاند.
موضوع چیست؟
در بیمارستانها، اکثریت عمده زنانی که زایمان واژینال داشتهاند، از آسیب به ناحیه پرینه خود، ناحیه پوست و عضله بین مقعد و واژن رنج میبرند. این آسیب ممکن است شامل کبودی یا پارگی باشد، یا در نتیجه برش عمدی برای کمک به زایمان رخ داده باشد. از آن جایی که اغلب زنان در مدت کوتاهی پس از زایمان از بیمارستان مرخص میشوند، ممکن است به دنبال مراقبت از این زخم بدون نظارت مراقبت بهداشتی باشند. نوع و میزان آسیبها متفاوت است، همانطور که درمان این زخمها نیز متفاوت است.
آنها ممکن است بخیه داشته باشند، برای تسکین درد به بستههای یخ و داروهای آنالژزیک و ضد التهاب؛ یا برای کمک به بهبودی به حمام نمک، پانسمان زخم، و آنتیبیوتیکها نیاز داشته باشند. بسیاری از زنان در مورد احتمال زخم پرینه هشدار دریافت نمیکنند یا آمادگی آن را ندارند. آنها نمیدانند که چگونه زخم را مدیریت و مراقبت کنند. این ممکن است منجر به عوارضی چون افزایش درد و ناراحتی، اضطراب، خطر ابتلا به عفونت، و مشکل در ادرار کردن و داشتن مقاربت جنسی شود. هدف این مطالعه مروری بررسی این نکته بود که آیا ارائه آموزش به زنان قبل از زایمان، در مورد انتظار و مدیریت زخم پرینه، تفاوتی در بهبود زخم پس از زایمان ایجاد میکند یا خیر، انجام شد.
چرا این موضوع مهم است؟
زخمهای پرینهای که به خوبی التیام نمییابند تاثیر نامطلوبی بر سلامت زنان، رابطه بین مادر و نوزادش، و روابط خانوادگی میگذارند. متخصصین مراقبت بهداشت در موقعیت منحصربهفردی قرار دارند که قادر به ارائه مشاوره بهروزرسانی شده و دقیق هستند، و میتوانند در آموزش زنان در این جنبه مهم از مراقبت شخصی خود نقش کلیدی داشته باشند. آموزش رسمی مناسب قبل از زایمان ممکن است شوک و ناراحتی مرتبط با زخم پرینه را کاهش دهد، و برای کاهش خطر عوارض به مادر در مدیریت درمان زخم کمک کند. هدف این مطالعه مروری بررسی این نکته است که آیا ارائه آموزش به زنان قبل از زایمان، به عنوان بخشی از آموزش پیش از زایمان یا در هنگام ملاقات با ارائه دهندهگان مراقبتهای بهداشتی، تفاوتی در بهبود زخم پس از زایمان ایجاد میکند یا خیر.
چه شواهدی یافتیم؟
ما شواهد را در سپتامبر 2017 جستوجو کردیم اما مطالعات تصادفیسازی و کنترلشده مرتبط با زمینه مورد نظر خود را نیافتیم. ما یک مطالعه را حذف کردیم و مطالعه دیگر هنوز کامل نشده است.
این یافتهها چه معنایی دارند؟
ما نمیتوانیم بگوییم که آیا آموزش در دوران پیش از زایمان تاثیری بر بهبود زخم پرینه پس از زایمان در زنانی که در یک مرکز بیمارستانی زایمان میکنند، دارد یا خیر. ما بر اساس کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده نمیدانیم که این آموزش چه مزایا و چه معایبی میتواند داشته باشد. برای تعیین تأثیر آموزش ارائه شده قبل از زایمان در بهبود زخم پرینه در زنانی که در بیمارستان زایمان کردند، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است. کارآزماییها همچنین ممکن است پیامد مربوط به مسائل مرتبط از جمله نرخ عفونت، حضور مجدد یا پذیرش مجدد در بیمارستان، درد، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، محبت مادرانه، و تجربیات عاطفی منفی مربوط به زخم پرینه را مورد بررسی قرار دهند. نسبت بزرگی از زنان باردار در طول زایمان دچار زخم پرینه میشوند و این زخمها تاثیر فیزیکی، روانی و اقتصادی قابل توجهی دارند. پژوهشهای آینده میتوانند منافع بالقوه پکیج آموزشی سفارشی را که به این گروه از زنان ارائه میشود بررسی کنند، زیرا در حال حاضر هیچ شواهدی برای حمایت از آنها وجود ندارد.