پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2018 -
جلد 2018 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Linda M Biesty, Aoife M Egan, Fidelma Dunne, Valerie Smith, Pauline Meskell, Eugene Dempsey, et al . Planned birth at or near term for improving health outcomes for pregnant women with pre-existing diabetes and their infants. 3 2018; 2018
URL: http://cochrane.ir/article-1-1351-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1351-fa.html
Linda M Biesty* 
, Aoife M Egan , Fidelma Dunne , Valerie Smith , Pauline Meskell , Eugene Dempsey , G Meabh Ni Bhuinneain , Declan Devane
, Aoife M Egan , Fidelma Dunne , Valerie Smith , Pauline Meskell , Eugene Dempsey , G Meabh Ni Bhuinneain , Declan Devane
پیشینه
زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) با میزان بالایی از پیامدهای جانبی مادر و نوزاد روبه‌رو می‌شوند. دستورالعمل‌های بالینی معمول به دلیل افزایش مرگ‌ومیر پری‌ناتال در طول سه ماهه سوم بارداری، از زایمان الکتیو، در زمان ترم یا نزدیک ترم حمایت می‌کنند.
این مطالعه مروری جایگزین مطالعه مروری قبلی است که در سال 2001 منتشر شد و «زنان باردار دیابتی» را انتخاب کرد، که اکنون به 2 مطالعه مروری تقسیم شده است. این مطالعه مروری فعلی بر زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) متمرکز است و مطالعه مروری خواهر بر زنان مبتلا به دیابت حاملگی متمرکز است.
این مطالعه مروری جایگزین مطالعه مروری قبلی است که در سال 2001 منتشر شد و «زنان باردار دیابتی» را انتخاب کرد، که اکنون به 2 مطالعه مروری تقسیم شده است. این مطالعه مروری فعلی بر زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) متمرکز است و مطالعه مروری خواهر بر زنان مبتلا به دیابت حاملگی متمرکز است.
اهداف
ارزیابی اثر زایمان برنامه‌ریزی شده (به‌وسیله القای زایمان یا زایمان سزارین) در زمان ترم بارداری یا نزدیک ترم (از هفته 37 تا 40 بارداری) در مقایسه با رویکرد انتظاری (expectant approach)، برای بهبود پیامدهای سلامت زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها. پیامدهای اولیه با مرگ‌ومیر و موربیدیتی مادر و پری‌ناتال (perinatal) مرتبط بود.
روش های جستجو
ما ثبت کارآزمایی‌های گروه بارداری و زایمان در کاکرین، ClinicalTrials.gov، پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت WHO International Clinical Trials Registry Platform (ICTRP) (15 آگوست 2017)، و فهرست منابع مطالعات بازیابی شده را جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما تصمیم به انتخاب کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی (شامل کارآزمایی‌هایی که از یک طرح خوشه‌ای تصادفی‌شده استفاده کردند) و کارآزمایی‌های غیر تصادفی شده‌ای (به عنوان مثال کارآزمایی‌های شبه تصادفی با استفاده از تخصیص جایگزین) گرفتیم که در آن‌ها زایمان برنامه‌ریزی شده، در زمان ترم یا نزدیک ترم، با رویکرد انتظاری برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری مقایسه شدند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده از نویسندگان مطالعه مروری به‌طور مستقل مناسب بودن مطالعه را بررسی کردند. در به‌روزرسانی‌های آینده این مطالعه مروری، حداقل دو نویسنده از نویسندگان مطالعه مروری به استخراج داده‌ها و ارزیابی خطر سوگیری در مطالعات انتخاب شده خواهند پرداخت. ما همچنین کیفیت شواهد را با استفاده از سیستم GRADE (نظام درجه‌بندی کیفیت شواهد و قدرت توصیه‌ها) ارزیابی خواهیم کرد.
نتایج اصلی
ما کارآزمایی منتشرشده مناسبی را برای ورود به این مطالعه مروری شناسایی نکردیم.
ما یک کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده‌ای را شناسایی کردیم که به بررسی این نکته پرداخت که آیا مدیریت مورد انتظار شیوع زایمان را از طریق سزارین در بارداری‌های بدون عارضه در زنان مبتلا به دیابت بارداری (نیازمند انسولین) و مبتلا به دیابت پیش از بارداری کاهش می‌دهد یا خیر. با این حال، داده‌های به دست آمده از این کارآزمایی منتشر شده تفاوتی بین دیابت قبل از حاملگی و دیابت حاملگی نشان نداد، و بنابراین ما این کارآزمایی را حذف کردیم.
ما یک کارآزمایی تصادفی‌سازی‌شده‌ای را شناسایی کردیم که به بررسی این نکته پرداخت که آیا مدیریت مورد انتظار شیوع زایمان را از طریق سزارین در بارداری‌های بدون عارضه در زنان مبتلا به دیابت بارداری (نیازمند انسولین) و مبتلا به دیابت پیش از بارداری کاهش می‌دهد یا خیر. با این حال، داده‌های به دست آمده از این کارآزمایی منتشر شده تفاوتی بین دیابت قبل از حاملگی و دیابت حاملگی نشان نداد، و بنابراین ما این کارآزمایی را حذف کردیم.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
در غیاب شواهد، ما نمی‌توانیم در مورد پیامدهای سلامت مرتبط با زایمان برنامه‌ریزی شده، در دوره ترم یا نزدیک ترم، در مقایسه با رویکرد انتظاری برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری نتیجه‌گیری کنیم.
این مطالعه مروری نشان می‌دهد که نیاز فوری به کارآزمایی‌های با کیفیت بالا برای ارزیابی اثربخشی زایمان برنامه‌ریزی شده در دوران بارداری ترم یا نزدیک ترم برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) در مقایسه با رویکرد انتظاری وجود دارد.
این مطالعه مروری نشان می‌دهد که نیاز فوری به کارآزمایی‌های با کیفیت بالا برای ارزیابی اثربخشی زایمان برنامه‌ریزی شده در دوران بارداری ترم یا نزدیک ترم برای زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری (نوع 1 یا نوع 2) در مقایسه با رویکرد انتظاری وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
زایمان برنامه‌ریزی شده در زمان ترم یا نزدیک ترم برای بهبود پیامدهای سلامت زنان باردار مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها
موضوع چیست؟
هدف از این مطالعه مروری کاکرین پی‌بردن به این مساله بود که آیا برنامه‌ریزی برای زایمان انتخابی در زمان ترم بارداری یا نزدیک ترم بارداری، در مقایسه با انتظار برای شروع خودبه‌خود زایمان، بر سلامت زنان مبتلا به دیابت و سلامت نوزادان آن‌ها تاثیر می‌گذارد یا خیر. این مطالعه مروری بر زنانی که قبل از بارداری مبتلا به دیابت بودند متمرکز شد (دیابت پیش از بارداری). زایمان الکتیو با القای زایمان یا عمل سزارین انجام شد، و « زمان ترم یا نزدیک ترم» به معنای هفته 37 تا 40 بارداری است.
برای پاسخ به این سوال، ما تمام مطالعات مرتبط را (تاریخ جست‌وجو: 15 آگوست 2017)، با هدف گردآوری و تجزیه‌وتحلیل آن‌ها با یکدیگر جست‌وجو کردیم.
چرا این مساله مهم است؟
هنگامی که زنان مبتلا به دیابت (نوع 1 یا نوع 2) باردار می‌شوند نسبت به زنانی که مبتلا به دیابت نیستند در معرض خطر بالاتری برای عوارض قرار دارند. برای مثال، نوزادان آن‌ها ممکن است بزرگتر باشند و در هفته‌های آخر بارداری در معرض خطر مرگ بیشتری قرار داشته باشند. به علت این خطرات، بسیاری از پزشکان توصیه کرده‌اند که زنان مبتلا به دیابت، در زمان ترم یا نزدیک ترم (از هفته 37 تا 40 بارداری)، به جای انتظار آغاز خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری، اگر همه شرایط خوب باشد، زایمان انتخابی (معمولا القای زایمان) داشته باشند. روش القا معایبی شامل افزایش شیوع زایمان با فورسپس (forceps) یا ventouse دارد، و زنان اغلب زایمان القایی را زایمان دشواری توصیف می‌کنند. عمل سزارین یک عمل اصلی است که می‌تواند منجر به از دست دادن خون، عفونت و افزایش احتمال بروز مشکلات مرتبط با زایمان‌های پی‌درپی شود. زایمان زودرس می‌تواند احتمال مشکلات تنفسی نوزادان را افزایش دهد. مهم است بدانیم که کدام رویکرد زایمان در پیامدهای سلامت زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها تاثیر بهتری دارد.
ما چه شواهدی یافتیم؟
ما هیچ مطالعه‌ای را که به سؤال خاص ما رسیدگی کند نیافتیم.
این به چه معناست؟
اگر مطالعات تصادفی‌سازی موجود نباشند، ما نمی‌توانیم بگوییم که زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها اگر زایمان برنامه‌ریزی شده (القای زایمان یا عمل سزارین در هفته 37 تا 40 بارداری) در مقایسه با انتظار شروع خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری داشته باشند، اگر همه چیز خوب باشد، پیامدهای سلامت بهتری را تجربه می‌کنند. برای پاسخ به این سوال تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
هدف از این مطالعه مروری کاکرین پی‌بردن به این مساله بود که آیا برنامه‌ریزی برای زایمان انتخابی در زمان ترم بارداری یا نزدیک ترم بارداری، در مقایسه با انتظار برای شروع خودبه‌خود زایمان، بر سلامت زنان مبتلا به دیابت و سلامت نوزادان آن‌ها تاثیر می‌گذارد یا خیر. این مطالعه مروری بر زنانی که قبل از بارداری مبتلا به دیابت بودند متمرکز شد (دیابت پیش از بارداری). زایمان الکتیو با القای زایمان یا عمل سزارین انجام شد، و « زمان ترم یا نزدیک ترم» به معنای هفته 37 تا 40 بارداری است.
برای پاسخ به این سوال، ما تمام مطالعات مرتبط را (تاریخ جست‌وجو: 15 آگوست 2017)، با هدف گردآوری و تجزیه‌وتحلیل آن‌ها با یکدیگر جست‌وجو کردیم.
چرا این مساله مهم است؟
هنگامی که زنان مبتلا به دیابت (نوع 1 یا نوع 2) باردار می‌شوند نسبت به زنانی که مبتلا به دیابت نیستند در معرض خطر بالاتری برای عوارض قرار دارند. برای مثال، نوزادان آن‌ها ممکن است بزرگتر باشند و در هفته‌های آخر بارداری در معرض خطر مرگ بیشتری قرار داشته باشند. به علت این خطرات، بسیاری از پزشکان توصیه کرده‌اند که زنان مبتلا به دیابت، در زمان ترم یا نزدیک ترم (از هفته 37 تا 40 بارداری)، به جای انتظار آغاز خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری، اگر همه شرایط خوب باشد، زایمان انتخابی (معمولا القای زایمان) داشته باشند. روش القا معایبی شامل افزایش شیوع زایمان با فورسپس (forceps) یا ventouse دارد، و زنان اغلب زایمان القایی را زایمان دشواری توصیف می‌کنند. عمل سزارین یک عمل اصلی است که می‌تواند منجر به از دست دادن خون، عفونت و افزایش احتمال بروز مشکلات مرتبط با زایمان‌های پی‌درپی شود. زایمان زودرس می‌تواند احتمال مشکلات تنفسی نوزادان را افزایش دهد. مهم است بدانیم که کدام رویکرد زایمان در پیامدهای سلامت زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها تاثیر بهتری دارد.
ما چه شواهدی یافتیم؟
ما هیچ مطالعه‌ای را که به سؤال خاص ما رسیدگی کند نیافتیم.
این به چه معناست؟
اگر مطالعات تصادفی‌سازی موجود نباشند، ما نمی‌توانیم بگوییم که زنان مبتلا به دیابت پیش از بارداری و نوزادان آن‌ها اگر زایمان برنامه‌ریزی شده (القای زایمان یا عمل سزارین در هفته 37 تا 40 بارداری) در مقایسه با انتظار شروع خودبه‌خودی زایمان یا انتظار تا هفته 41 بارداری داشته باشند، اگر همه چیز خوب باشد، پیامدهای سلامت بهتری را تجربه می‌کنند. برای پاسخ به این سوال تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Pregnancy and Childbirth Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1396/5/24 | انتشار: 1396/11/20
