پیشینه
پیشنهاد شده که وضعیت قرارگیری بدن در نوزادان نارس، در مقایسه با سایر اقدامات تهاجمیتر، میتواند روشی موثر برای کاهش آپنه قابل توجه از نظر بالینی باشد.
اهداف
- تعیین تاثیر وضعیت قرارگیری بدن بر پارامترهای قلبیتنفسی در نوزادان نارس با تنفس خودبهخودی مبتلا به آپنه قابل توجه از نظر بالینی.
- تجزیهوتحلیل زیرمجموعهها در مورد تاثیرات وضعیت قرارگیری بدن در نوزادان نارس با تنفس خودبهخودی مبتلا به آپنه در زیرگروههای زیر:
• سن بارداری کمتر از 28 هفته یا وزن تولد کمتر از 1000 گرم.
• آپنه درمان شده با متیلگزانتین
• آپنه مکرر (بیش از ۱۰ مورد در روز)
• نوع آپنه اندازهگیری شده (مرکزی در برابر میکس در برابر انسدادی)
روش های جستجو
ما از استراتژی استاندارد جستوجوی گروه مرور نوزادان در کاکرین (CNRG) برای بررسی پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین (CENTRAL؛ 2016، شماره 10)، MEDLINE via PubMed (1966 تا 14 نوامبر 2016)، Embase (1980 تا 14 نوامبر 2016)، و Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature (CINAHL؛ 1982 تا 14 نوامبر 2016) استفاده کردیم. ما همچنین بانکهای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی و مجموعه مقالات کنفرانسها را برای کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و نیمهتصادفیسازی شده بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
کارآزماییهای بالینی کنترلشده تصادفیسازی شده و شبهتصادفی و با طراحیهای موازی، فاکتوریال یا متقاطع که تاثیر حالتهای مختلف بدن را بر آپنه در نوزادان نارس با تنفس خودبهخودی مقایسه کرده بودند، برای بررسی ما واجد شرایط بودند.
گردآوری و تحلیل دادهها
ما با استفاده از روشهای استاندارد CNRG، ارزیابی کیفیت کارآزماییها، استخراج دادهها و تجمیع دادهها را انجام دادیم. ما از روش درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) برای ارزیابی کیفیت شواهد استفاده کردیم.
نتایج اصلی
جستوجوی انجام شده در نوامبر 2016، مطالعات جدیدی را مشخص نکرد. پنج مطالعه (N = 114) واجد شرایط برای پذیرش بودند. هیچیک از مطالعات یا متاآنالیزها کاهشی در میزان آپنه، برادیکاردی، عدم اشباع یا اشباع اکسیژن را با حالات مختلف بدنی نشان ندادند (دراز کشیده به پشت در مقابل خوابیده به شکم، خوابیده به شکم در مقابل متمایل به سمت راست، خوابیده به شکم در مقابل متمایل به سمت چپ، خوابیده به سمت راست در مقابل خوابیده به سمت چپ، خوابیده به شکم افقی در مقابل خوابیده به شکم با سر بالا، خوابیده به سمت راست افقی در مقابل خوابیده به سمت چپ با سر بالا، خوابیده به سمت چپ افقی در مقابل خوابیده به سمت چپ با سر بالا).
نتیجهگیریهای نویسندگان
ما شواهد ناکافی در مورد تعیین اثرات وضعیت قرارگیری بدن بر آپنه، برادیکاردی، و میزان اشباع اکسیژن در نوزادان نارس یافتیم. هیچ مطالعه جدیدی از زمان انتشار مرور اولیه در این زمینه انجام نشده بود. نیاز به انجام مطالعات بزرگ و چندمرکزی وجود دارد تا شواهد قطعی فراهم آورند، اما ممکن است این نتیجه به دست آید که وضعیت قرارگیری بدن بر تنفس خودبهخودی نوزادان تاثیری بر پارامترهای قلبیعروقی آنها نخواهد داشت.
خلاصه به زبان ساده
حالت بدن و آپنه در نوزاد نارس
سوال مطالعه مروری
آیا وضعیت قرارگیری بدن بر پارامترهای قلبی و تنفسی در تنفس خودبهخودی نوزادان نارس مبتلا به آپنه قابلتوجه از نظر بالینی تاثیری دارد؟
پیشینه
آپنه حالتی است که در آن تنفس نوزاد یک برای مدتی کوتاه قطع میشود، اما بعد از آن به تنفس طبیعی ادامه میدهد. آپنه در نوزادان ترم نادر است، اما با کاهش سن حاملگی، میزان آن افزایش مییابد. آپنه بهطور کلی یک رویداد طبیعی در نوزاد نارس سالم محسوب میشود. با این حال، عواقب درازمدت آپنه مکرر که سبب کاهش سطح اکسیژن در نوزادان نارس بیمار میشود، ناشناخته باقیمانده است. علاوه بر این، توافق کمی در مورد میزان آپنه قابل قبول وجود دارد. پیشنهاد شده که حالت دادن به بدن یک مداخله آسان، کارآمد و موثر، در مقایسه با سایر اقدامات تهاجمی برای کاهش یا جلوگیری از آپنه است. بنابراین، این بررسی انجام شد تا ببینیم آیا حالتهای مختلف بدن میتواند از آپنه ممانعت کند یا آن را کاهش دهند.
ویژگیهای مطالعه
نویسندگان متون علمی پزشکی را جستوجو و پنج کارآزمایی مناسب را شناسایی کردند که در مجموع 114 نوزاد را پوشش داده بود. جستوجوی بهروزشده ما (نوامبر 2016) مطالعه جدیدی را برای افزودن به این مطالعه مروری مشخص نکرد. مطالعات گنجانده شده اثرات پارامترهای قلبی و تنفسی را در حالتهای دراز کشیده به پشت در مقابل خوابیده به شکم، خوابیده به شکم در مقابل متمایل به سمت راست، خوابیده به شکم در مقابل متمایل به سمت چپ، خوابیده به سمت راست در مقابل خوابیده به سمت چپ، خوابیده به شکم افقی در مقابل خوابیده به شکم با سر بالا، خوابیده به سمت راست افقی در مقابل خوابیده به سمت چپ با سر بالا، خوابیده به سمت چپ افقی در مقابل خوابیده به سمت چپ با سر بالا در تنفس خودبهخودی نوزادان نارس مبتلا به آپنه بررسی کرده بودند.
نتایج اصلی
هیچکدام از مطالعات گنجانده شده یا متاآنالیزها، تفاوتی را در پارامترهای قلب و ریوی در حالتهای مختلف بدن نوزاد نارس نشان ندادند.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد، به علت خطر زیاد یا نامشخص سوگیری و نتایج نامناسب حاصل با اندازههای کوچک نمونه، پائین تا خیلی پائین بود. بنابراین، این مطالعه مروری نمیتواند یک حالت بدنی را نسبت به حالت دیگر برای تنفس خودبهخودی نوزادان نارس مبتلا به آپنه توصیه کند.