پنجشنبه 6 اردیبهشت 1403
جلد 2017 -
جلد 2017 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Elisa Bruno, Alessandra Nicoletti, Graziella Quattrocchi, Roberta Allegra, Graziella Filippini, Carlo Colosimo et al . Topiramate for essential tremor. 3 2017; 2017
URL: http://cochrane.ir/article-1-1174-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1174-fa.html
Elisa Bruno* 
, Alessandra Nicoletti , Graziella Quattrocchi , Roberta Allegra , Graziella Filippini , Carlo Colosimo , Mario Zappia
, Alessandra Nicoletti , Graziella Quattrocchi , Roberta Allegra , Graziella Filippini , Carlo Colosimo , Mario Zappia
پیشینه
ترمور اولیه (ET) یکی از شایع‌ترین اختلالات حرکتی است. مدیریت درمان عمدتا بر مبنای عوامل دارویی بنا شده و در بالین، پروپرانولول و پریمیدون به عنوان خط اول درمان در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، این درمان‌ها در 25% تا 55% افراد غیرمؤثر بوده و اغلب با عوارض جانبی (AE) جدی همراه است. به همین دلایل، بررسی‌هایی که سایر روش‌های درمان ET را ارزیابی می‌کند، با ارزش است. توپیرامات به عنوان یک عامل بالقوه مفید برای درمان ET شناخته شده، اما عدم قطعیت در مورد اثربخشی و ایمنی آن وجود دارد.
اهداف
ارزیابی اثربخشی و ایمنی توپیرامات در درمان ET.
روش های جستجو
ما یک جست‌وجوی ساختارمند و بدون محدودیت زبانی را برای شناسایی تمام کارآزمایی‌های مرتبط در پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE (ژانویه 1966 تا ژانویه 2017)، Embase (ژانویه 1988 تا ژانویه 2017)، موسسه ملی تعالی سلامت و مراقبت (1999 تا ژانویه 2017)، ClinicalTrials.gov (1997 تا ژانویه 2017) و پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (ICTRP؛ 2004 تا ژانویه 2017) انجام دادیم. ما نمایه‌نامه استنادات BIOSIS (2000 تا ژانویه 2017) را برای مقالات کنفرانس‌ها جست‌وجو کردیم. ما متون منتشر نشده و فهرست منابع مطالعات و مرورهای شناسایی شده را به صورت دستی جست‌وجو کردیم.
معیارهای انتخاب
ما همه کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) را وارد کردیم که به مقایسه توپیرامات در مقابل دارونما / کنترل باز یا هر نوع درمان دیگری پرداخته بودند. ما مطالعاتی را وارد کردیم که تشخیص ET براساس معیارهای تشخیصی پذیرفته شده و معتبر گذاشته شده بود. ما مطالعاتی را که در افراد مبتلا به فرم‌های ثانویه ترمور انجام شده یا فقط از پارامترهای نوروفیزیولوژیکال برای ارزیابی پیامدها استفاده شده بود، از مرور خارج کردیم.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده بررسی با استفاده از فرم جمع‌آوری داده‌ها به‌طور مستقل داده‌ها را جمع‌آوری و استخراج کردند. احتمال سوگیری و کیفیت شواهد را ارزیابی کردیم. ما از یک متاآنالیز تاثیر ثابت برای تجمیع داده‌ها استفاده کردیم.
نتایج اصلی
این بررسی شامل سه کارآزمایی بود که به مقایسه توپیرامات با دارونما (309 نفر شرکت‌کننده) پرداخته بودند. همه آن‌ها در معرض خطر بالای سوگیری قرار داشتند. کیفیت شواهد در محدوده بسیار پائین و پائین قرار داشت. در مقایسه با دارونما، شرکت‌کنندگان تحت درمان با توپیرامات بهبود قابل‌توجهی در ناتوانی عملکردی و نیز افزایش خطر ترک مطالعه از خود نشان دادند (خطر نسبی (RR): 1.78، %95 فاصله اطمینان (CI): 1.23 تا 2.60). عوارض جانبی بیشتری در شرکت‌کنندگان درمان شده با توپیرامات وجود داشت، به‌خصوص در مورد پاراستزی، کاهش وزن، کاهش اشتها و مشکل حافظه.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
این مرور ساختارمند، وجود داده‌های محدود و شواهد با کیفیت بسیار پائین تا پائین را برای حمایت از اثربخشی نسبی و وقوع عوارض جانبی محدود‌کننده درمان را در افراد مبتلا به ET که تحت درمان با توپیرامات قرار دارند، برجسته کرد. تحقیقات بیشتری برای ارزیابی اثربخشی و ایمنی توپیرامات در ET نیاز است.
خلاصه به زبان ساده
استفاده از توپیرامات برای درمان ترمور اولیه
سوال مطالعه مروری
نویسندگان این بررسی تلاش کردند تا اثربخشی و ایمنی توپیرامات را در افرادی که دارای ترمور اولیه هستند، ارزیابی کنند.
پیشینه
ترمور اولیه نوعی تکان خوردن یا لرزش غیر قابل کنترل قسمت‌های بدن است. اگرچه این حالت تاثیر منفی بر امید به زندگی ندارد، به‌طور کلی پیشرونده است و ممکن است ناتوان کننده شود. درمان معمولا با دارو (پروپرانولول و پریمیدون) است، که ممکن است در یک چهارم تا نیمی از افراد مبتلا به ترمور اولیه تاثیری نداشته باشد. برخی از متخصصان پیشنهاد کرده‌اند که داروی دیگر، توپیرامات، ممکن است برای درمان بیماری مفید باشند.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های اطلاعات پزشکی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که توپیرامات را با دارونما (قرص ساختگی) یا هر داروی دیگر در بزرگسالان مبتلا به ترمور اولیه مقایسه کرده بودند. ما 3 مطالعه با مقایسه توپیرامات و دارونما یافتیم که شامل 309 شرکت کننده مبتلا به ترمور اولیه متوسط تا شدید بودند.
نتایج اصلی
تاثیر توپیرامات بر فعالیت‌های روزانه، خطر توقف درمان و عوارض جانبی به دلیل کیفیت شواهد بسیار پائین، نامشخص بود.
کیفیت شواهد
ما فقط چند مطالعه یافتیم که روش‌های انجام آن‌ها مشکل داشتند، بنابراین نمی‌توانیم نتیجه‌گیری دقیقی در مورد این داشته باشیم که توپیرامات چقدر موثر عمل می‌کند و آیا عوارض جانبی دارد یا خیر.
نویسندگان این بررسی تلاش کردند تا اثربخشی و ایمنی توپیرامات را در افرادی که دارای ترمور اولیه هستند، ارزیابی کنند.
پیشینه
ترمور اولیه نوعی تکان خوردن یا لرزش غیر قابل کنترل قسمت‌های بدن است. اگرچه این حالت تاثیر منفی بر امید به زندگی ندارد، به‌طور کلی پیشرونده است و ممکن است ناتوان کننده شود. درمان معمولا با دارو (پروپرانولول و پریمیدون) است، که ممکن است در یک چهارم تا نیمی از افراد مبتلا به ترمور اولیه تاثیری نداشته باشد. برخی از متخصصان پیشنهاد کرده‌اند که داروی دیگر، توپیرامات، ممکن است برای درمان بیماری مفید باشند.
ویژگی‌های مطالعه
ما پایگاه‌های اطلاعات پزشکی را برای یافتن مطالعاتی جست‌وجو کردیم که توپیرامات را با دارونما (قرص ساختگی) یا هر داروی دیگر در بزرگسالان مبتلا به ترمور اولیه مقایسه کرده بودند. ما 3 مطالعه با مقایسه توپیرامات و دارونما یافتیم که شامل 309 شرکت کننده مبتلا به ترمور اولیه متوسط تا شدید بودند.
نتایج اصلی
تاثیر توپیرامات بر فعالیت‌های روزانه، خطر توقف درمان و عوارض جانبی به دلیل کیفیت شواهد بسیار پائین، نامشخص بود.
کیفیت شواهد
ما فقط چند مطالعه یافتیم که روش‌های انجام آن‌ها مشکل داشتند، بنابراین نمی‌توانیم نتیجه‌گیری دقیقی در مورد این داشته باشیم که توپیرامات چقدر موثر عمل می‌کند و آیا عوارض جانبی دارد یا خیر.
- ناشر: Wiley
- گروه ویراستاری: Cochrane Movement Disorders Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/10/12 | انتشار: 1396/1/25
