پیشینه
تعداد کودکان و نوجوانان دارای اضافه وزن و چاقی در سطح جهانی رشد کرده، و این میتواند با پیامدهای سلامت مهم کوتاهمدت و بلندمدت همراه باشد. این مقاله بهروزرسانی یک مرور کاکرین است که اولین بار در سال 2003 منتشر و در سال 2009 بهروزرسانی شد. با این حال، این بهروز رسانی اکنون به 6 مرور تقسیم شده که به درمانهای مختلف چاقی کودکان در سنین مختلف میپردازند.
اهداف
ارزیابی اثرات رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و مداخلات رفتاری (مداخلات تغییردهنده رفتار) برای درمان اضافه وزن و چاقی در کودکان 6 تا 11 سال.
روش های جستجو
ما CENTRAL ،MEDLINE ،Embase ،PsycINFO ،CINAHL ،LILACS و همچنین مراکز ثبت کارآزماییها را در پرتالهای جستوجو ClinicalTrials.gov و ICTRP بررسی کردیم. ما منابع مطالعات و مرورهای سیستماتیک را بررسی کردیم. ما محدودیتهای زبانی نداشتیم. تاریخ آخرین جستوجو جولای 2016 برای همه پایگاههای دادهها بود.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده (RCT) را در مورد رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و مداخلات رفتاری (مداخلات تغییر دهنده رفتار) برای درمان کودکان بین 6 تا 11 سال مبتلا به اضافه وزن و چاقی با پیگیری حداقل 6 ماهه انتخاب کردیم. ما مداخلاتی را که بهطور خاص به درمان اختلالات خوردن یا دیابت نوع 2 پرداخته بودند، یا شامل مشارکتکنندگانی با علت ثانویه یا سندرمیک چاقی بودند، حذف کردیم.
گردآوری و تحلیل دادهها
دو نویسنده مرور به طور مستقل منابع را ارزیابی، دادهها را استخراج، احتمال سوگیری (bias) را ارزیابی، و کیفیت شواهد را با استفاده از ابزار GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) تعیین کردند. ما برای کسب اطلاعات بیشتر با نویسندگان مطالعات تماس گرفتیم. ما براساس راهنماهای آماری کتابچه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات، متاآنالیزها را انجام دادیم.
نتایج اصلی
ما 70 کارآزمایی را، با مجموع 8461 شرکتکننده تصادفی تقسیم شده در گروههای مداخلات یا کنترل، در مرور گنجاندیم. تعداد شرکتکننده در هر مطالعه از 16 تا 686 متغیر بود.
پنجاه و پنج کارآزمایی، یک مداخله تغییر رفتاری را با هیچ درمان/ مراقبتهای معمول مقایسه کرده و 15 مورد اثربخشی افزودن یک مولفه اضافی را به مداخلههای تغییر رفتاری ارزیابی کرده بودند. شصت و چهار کارآزماییRCTهایی موازی بودند و چهار کارآزمایی RCTهایی خوشهای بودند. شصت و چهار کارآزمایی چند مولفهای بودند، دو مورد فقط رژیم غذایی و چهار مورد فقط فعالیت فیزیکی را ارزیابی کرده بودند. ده کارآزمایی بیشتر از دو بازو داشتند. کیفیت کلی شواهد پائین یا بسیار پائین بود و 62 کارآزمایی برای حداقل یک معیار دارای احتمال بالای سوگیری بودند. طول مدت کلی کارآزماییها از شش ماه تا سه سال متغیر بود. سن متوسط شرکت کنندگان 10 سال و متوسط نمره BMI z، 2.2 بود.
تجزیه و تحلیل اولیه نشان داد که مداخلات تغییر رفتار در مقایسه با هیچ درمان/ مراقبتهای معمول در طولانیترین دوره پیگیری باعث کاهش BMI، نمره z BMI و وزن فرد شد. میانگین تفاوت (MD) در BMI، - 0.53 kg/m2 کیلوگرم بر مترمربع (95% فاصله اطمینان (CI): 0.82 - تا - 0.24)؛ P <0.00001؛ 24 کارآزمایی؛ 2785 شرکت کننده، شواهد با کیفیت پائین. MD در نمره BMI z: 0.06 - واحد (95% فاصله اطمینان (CI): - 0.10 تا - 0.02 )؛ P = 0.001؛ 37 کارآزمایی؛ 4019 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت پائین و MD در وزن: 1.45 - کیلوگرم (95% فاصله اطمینان (CI): 1.88 - تا 1.02 - )؛ P < 0.00001؛ 17 کارآزمایی؛ 1774 شرکت کننده؛ شواهد با کیفیت پائین.
31 کارآزمایی عوارض جانبی جدی را گزارش کردند، که 29 کارآزمایی رخ دادن صفر مورد را نشان داد. RR: 0.57 (95% فاصله اطمینان (CI): 0.17 تا 1.93)؛ P = 0.37؛ 4/2105 شرکت کننده در گروه مداخلات رفتاری در مقایسه با 7/1991 شرکت کننده در گروه مقایسه). تعداد کمی از کارآزماییها کیفیت زندگی مرتبط با سلامت یا پیامدهای تغییر رفتار را گزارش کرده بودند، و هیچکدام از تجزیه و تحلیلها تفاوت قابلتوجهی را در این پیامدها بین گروه مداخله و کنترل نشان نداده بودند. در دو کارآزمایی که تعداد دقایق تماشای تلویزیون در هر روز گزارش شده بود، کاهش اندکی در حد 6.6 دقیقه در روز (95% فاصله اطمینان (CI): 12.88 - تا - 0.31)؛ P = 0.04؛ 2 کارآزمایی؛ 55 شرکتکننده) به نفع گروه مداخله پیدا شد. هیچ کارآزمایی گزارش در مورد مرگ به هر علت، موربیدیتی یا تاثیرات اجتماعی - اقتصادی نداده بود، و تعداد کمی از کارآزماییها نظرات شرکتکنندگان را گزارش کرده بودند، که هیچ کدام از آنها نمیتوانستند متاآنالیز شوند.
از آنجایی که متاآنالیزها ناهمگونیهای قابل ملاحظهای را نشان دادند، ما تجزیهوتحلیل زیرگروهها را برای بررسی تاثیرات انواع مقایسه، نوع مداخله، خطر سوگیری فرسایشی، موقعیت، مدت زمان دوره پیگیری پس از انجام مداخله، دخالت والدین و نمره پایه BMI z انجام دادیم. هیچ تاثیر زیرگروهی برای هیچ یک از زیرگروهها روی هر یک از پیامدها نشان داده نشد. بعضی از دادهها نشان میدهد که کاهش BMI بلافاصله پس از انجام مداخله در پیگیری کمتر از شش ماه آن چنان مشهود نیست، که باید در کارآزماییهای بعدی بررسی شود.
نتیجهگیریهای نویسندگان
مداخلات تغییر رفتار چند مولفهای که رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و تغییرات رفتاری را ترکیب میکنند، ممکن است در دستیابی به کاهشهای کوچک و کوتاهمدت در BMI، نمره BMI z و وزن در کودکان 6 تا 11 ساله سودمند باشد. شواهد پیشنهاد دهنده وقوع عوارض جانبی بسیار معدود است. کیفیت شواهد پائین یا بسیار پائین بود. ناهمگونی مشاهده شده در همه نتایج توسط زیرگروه کردن توضیح داده نشد. تحقیقات بیشتر در مورد مداخلات تغییر رفتار در کشورهای با درآمد پائین و در کودکانی از قومیتهای مختلف لازم است؛ همچنین در مورد تاثیر مداخلات تغییر رفتاری بر کیفیت زندگی مرتبط با سلامت و موربیدیتیهای مرتبط با آن.
کاهش پایدار در نمره BMI / BMI z و وزن نکته مورد توجه کلیدی است و نیاز به پیگیریهای طولانیمدتتر و پژوهشهای بیشتر در مورد مناسبترین شیوههای نگهداری پس از انجام مداخله به منظور اطمینان در مورد دوام بیشتر مزایا وجود دارد.
خلاصه به زبان ساده
رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و مداخلات رفتاری برای درمان اضافه وزن و چاقی در کودکان 6 تا 11 سال
سوال مطالعه مروری
رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و مداخلات رفتاری در کاهش وزن کودکان دارای اضافه وزن یا چاق بین 6 تا 11 سال چقدر موثر هستند؟
پیشینه
در سرتاسر جهان تعداد کودکان مبتلا به اضافه وزن و چاقی در حال افزایش است. این کودکان به احتمال بیشتری از مشکلات سلامت رنج میبرند، چه در کودکی و چه در دوره بعد از آن. اطلاعات بیشتر در مورد آنچه که بهترین درمان برای این مشکل است، مورد نیاز است.
ویژگیهای مطالعه
ما 70 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده (کارآزماییهای بالینی که افراد به صورت تصادفی در یکی از دو یا چند گروه قرار میگیرند) را یافتیم که درمانهای رژیم غذایی، فعالیت فیزیکی و رفتار (زمانی که عادات تغییر یا بهبود یافته است)، را در گروههای کنترل شده برای 8461 کودک دارای اضافه وزن یا چاق 6 تا 11 ساله تجویز کرده بودند. ما تاثیرات 64 مداخله چندمولفهای (ترکیبهای متفاوت از رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی و تغییرات رفتاری)، چهار مداخله فعالیتهای فیزیکی و دو مداخله رژیم غذایی را با هیچ مداخله، مراقبتهای معمول یا درمانهای دیگر، در صورتی که در بازوی مداخله هم به کار گرفته شده بودند، گزارش کردیم. کودکان گنجانده شده در این مطالعات بین شش ماه تا سه سال پیگیری شدند.
نتایج اصلی
متوسط سن کودکان 10 سال بود. بیشتر مطالعات، نمره z توده بدنی (BMI) را گزارش کرده بودند: BMI اندازهگیری چربی بدن است و با تقسیم وزن (به کیلوگرم) بر مجذور قد به متر (کیلوگرم بر متر مربع) محاسبه میشود. در کودکان، BMI اغلب به روشی اندازهگیری میشود که جنسیت و سن، وزن و تغییرات قد را با توجه به رشد کودک نشان دهد (نمره BMI z).
ما نتایج 37 کارآزمایی را با 4019 کودک که نمره z BMI را گزارش کرده بودند، خلاصه کردیم، که به طور متوسط در گروه مداخله 0.06 واحد کمتر از گروه کنترل بود. ما نتایج 24 کارآزمایی را در 2785 کودک که BMI را گزارش کرده بودند، خلاصه کردیم، که در آنها در گروه مداخله 0.53 کیلوگرم بر متر مربع کمتر از گروه کنترل بود. ما نتایج 17 کارآزمایی را در 1774 کودک که وزن آنها گزارش شده بود خلاصه کردیم که در گروه مداخله به طور متوسط 1.45 کیلوگرم کمتر از گروه کنترل بود.
تاثیرات دیگر مداخلات، مانند بهبود در کیفیت زندگی مرتبط با سلامت، کمتر مشخص بود. هیچ مطالعهای مرگ را به هر علت، موربیدیتی یا تاثیرات اجتماعی - اقتصادی را بررسی نکرده بود. عوارض جانبی جدی نادر بود: فقط دو مورد از 31 کارآزمایی دادههایی را از عوارض جدی را گزارش کرده بودند (4 از 2015 شرکت کننده در گروه مداخلات رفتاری در مقایسه با 7 از 1991 در گروههای مقایسه). این شواهد تا ژوئیه 2016 به روز شده است.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد پائین یا بسیار پائین بود، عمدتا به دلیل محدودیت اطمینان در مورد چگونگی انجام مطالعات، و اینکه نتایج بین مطالعات ناسازگار بود. همچنین تعداد مطالعات برای برخی پیامدها پائین، با تعداد کمی کودکان گنجانده شده بود.