جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Atim Udoh, Emmanuel E Effa, Olabisi Oduwole, Babasola O Okusanya, Obiamaka Okafo. Antibiotics for treating septic abortion. 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-1091-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1091-fa.html
پیشینه
سقط جنین عفونی، به هرگونه سقط جنین (خودبه‌خودی یا القایی) اشاره دارد که در افراد مبتلا به عفونت‌های دستگاه تناسلی فوقانی، شامل اندومتریت و پارامتریت رخ می‌دهد. اصلی‌ترین درمان سقط عفونی، درمان با آنتی‌بیوتیک به‌تنهایی یا همراه با تخلیه محصولات باقی‌مانده از دوره حاملگی است. رژیم‌های درمانی شامل آنتی‌بیوتیک‌های گسترده‌طیف هستند که به‌طور روتین برای درمان توصیه می‌شوند. با این حال توافق عمومی پیرامون مؤثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سقط عفونی، به‌تنهایی یا به صورت ترکیبی، وجود ندارد. هدف این بررسی، از بین بردن این شکاف در دانش برای اطلاع‌رسانی به سیاست‌گذاران و پزشکان است.
اهداف
بررسی اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌های مختلف منفرد یا رژیم‌های آنتی‌بیوتیکی در درمان سقط عفونی.
روش های جستجو
ما در پایگاه ثبت کارآزمایی‌های کنترل شده کاکرین (CENTRAL)، MEDLINE ،EMBASE ،LILACS و POPLINE با استفاده از این کلیدواژه‌ها جست‌وجو کردیم: «سقط جنین»، «سقط عفونی»، «آنتی‌بیوتیک‌ها»، «عفونت پس از زایمان». ما همچنین به دنبال کارآزمایی‌های در حال انجام، در پلت‌فرم بین‌المللی ثبت کارآزمایی‌های بالینی سازمان جهانی بهداشت (WHO ICTRP) و ClinicalTrials.gov در 19 اپریل 2016 بودیم.
معیارهای انتخاب
ما کارآزمایی‌های تصادفی و کنترل‌شده (RCT) و غیر RCT را برای ورود به مطالعه انتخاب کردیم که بدون توجه به نحوه مصرف، دوزاژ و مدت تجویز، آنتی‌بیوتیک (ها) را با آنتی‌بیوتیک (ها) دیگر قیاس کرده بودند. همچنین مطالعاتی را برگزیدیم که آنتی‌بیوتیک‌های تکی و فردی را در مقابل آنتی‌بیوتیک در ترکیب با سایر مداخلات مانند دیلاتاسیون و کورتاژ (D&C)، مقایسه کرده بودند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده به‌طور مستقل داده‌ها را از کارآزمایی‌های انتخابی استخراج کردند. ما اختلاف‌نظرها را از طریق مشورت با نویسنده سوم برطرف کردیم. یک نویسنده مروری، داده‌های استخراج‌شده را وارد Review Manager 5.3 کرده و نویسنده مروری دیگر، آن‌ها را از لحاظ دقت بررسی متقابل کرد.
نتایج اصلی
ما 3 RCT کوچک را شامل 233 زن انتخاب کردیم که طی بیش از 3 دهه گذشته انجام گرفته بودند.
کلیندامایسین تفاوت معناداری با پنی‌سیلین به همراه کلرامفنیکل از نظر کاهش تب در همه زنان نداشت (میانگین تفاوت (MD): 12.30 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI) : 25.12 - تا 0.52؛ تعداد زنان = 77؛ مطالعات = 1). کیفیت شواهد برای این موضوع، متوسط بود. «پاسخ به درمان از طریق «شاخص تب» بیمار ارزیابی شده بود که با درجه-ساعت بیان شده و به صورت مقدار کلی تب در زیر منحنی دمای روزانه با 99°F (37.2°C) تعریف می‌شود.»
اختلافی از لحاظ مدت بستری میان کلیندامایسین و پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل وجود نداشت. مدت متوسط بستری در بیمارستان برای زنان در هر گروه، 5 روز بود (MD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 - تا 0.54؛ تعداد زنان = 77؛ مطالعات = 1).
یک مطالعه، تأثیر پنی‌سیلین را همراه با کلرامفنیکل در برابر سفالوتین به‌علاوه کانامایسین، قبل و بعد از D&C ارزیابی کرده بود. پاسخ به درمان از طریق «زمان سپری‌شده از آغاز آنتی‌بیوتیک‌ها تا فروکش تب و زمان سپری‌شده از D&C تا بدون تب شدن بیماران» ارزیابی شده بود. شواهدی با کیفیت پائین نشان دادند که اثر پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل بر تب، تفاوتی با اثر سفالوتین به‌علاوه کانامایسین ندارد (MD: - 2.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 17.31 - تا 12.71؛ تعداد زنان = 56؛ مطالعات = 1).
هنگامی که در حین درمان با آنتی‌بیوتیک، D&C اجرا شده بود، هیچ اختلاف قابل توجهی بین پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل و سفالوتین به علاوه کانامایسین وجود نداشت (MD: - 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 13.48 - تا 11.84؛ تعداد زنان = 56؛ مطالعات = 1).
یک مطالعه با خطر سوگیری (bias) نامشخص حاکی از این بود که زمان برطرف شدن تب (MD: - 5.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.77 - تا 4.29 - ؛ تعداد زنان = 100؛ مطالعات = 1) و همچنین زمان از بین رفتن لکوسیتوز (MD: - 4.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.98 - تا 3.78 - ؛ تعداد زنان = 100؛ مطالعات = 1) در تتراسایکلین همراه با آنزیم‌ها (tetracycline plus enzymes) در مقایسه با پنی‌سیلین G وریدی، به طور معناداری پائین‌تر بود.
شکست درمان و عوارض جانبی به صورت نادر رخ داده و تفاوت میان گروه‌ها، از نظر آماری معنادار نبود.
کلیندامایسین تفاوت معناداری با پنی‌سیلین به همراه کلرامفنیکل از نظر کاهش تب در همه زنان نداشت (میانگین تفاوت (MD): 12.30 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI) : 25.12 - تا 0.52؛ تعداد زنان = 77؛ مطالعات = 1). کیفیت شواهد برای این موضوع، متوسط بود. «پاسخ به درمان از طریق «شاخص تب» بیمار ارزیابی شده بود که با درجه-ساعت بیان شده و به صورت مقدار کلی تب در زیر منحنی دمای روزانه با 99°F (37.2°C) تعریف می‌شود.»
اختلافی از لحاظ مدت بستری میان کلیندامایسین و پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل وجود نداشت. مدت متوسط بستری در بیمارستان برای زنان در هر گروه، 5 روز بود (MD: 0.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.54 - تا 0.54؛ تعداد زنان = 77؛ مطالعات = 1).
یک مطالعه، تأثیر پنی‌سیلین را همراه با کلرامفنیکل در برابر سفالوتین به‌علاوه کانامایسین، قبل و بعد از D&C ارزیابی کرده بود. پاسخ به درمان از طریق «زمان سپری‌شده از آغاز آنتی‌بیوتیک‌ها تا فروکش تب و زمان سپری‌شده از D&C تا بدون تب شدن بیماران» ارزیابی شده بود. شواهدی با کیفیت پائین نشان دادند که اثر پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل بر تب، تفاوتی با اثر سفالوتین به‌علاوه کانامایسین ندارد (MD: - 2.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 17.31 - تا 12.71؛ تعداد زنان = 56؛ مطالعات = 1).
هنگامی که در حین درمان با آنتی‌بیوتیک، D&C اجرا شده بود، هیچ اختلاف قابل توجهی بین پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل و سفالوتین به علاوه کانامایسین وجود نداشت (MD: - 1.00؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 13.48 - تا 11.84؛ تعداد زنان = 56؛ مطالعات = 1).
یک مطالعه با خطر سوگیری (bias) نامشخص حاکی از این بود که زمان برطرف شدن تب (MD: - 5.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.77 - تا 4.29 - ؛ تعداد زنان = 100؛ مطالعات = 1) و همچنین زمان از بین رفتن لکوسیتوز (MD: - 4.88؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 5.98 - تا 3.78 - ؛ تعداد زنان = 100؛ مطالعات = 1) در تتراسایکلین همراه با آنزیم‌ها (tetracycline plus enzymes) در مقایسه با پنی‌سیلین G وریدی، به طور معناداری پائین‌تر بود.
شکست درمان و عوارض جانبی به صورت نادر رخ داده و تفاوت میان گروه‌ها، از نظر آماری معنادار نبود.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
ما هیچ شواهد محکمی مبنی بر برتری کلیندامایسین تزریقی به‌تنهایی نسبت به پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی نیافتیم. به‌طور مشابه، شواهد موجود نشان نمی‌دادند که پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی، بهتر از سفالوتین به علاوه کانامایسین است. به‌نظر می‌رسد آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین آنزیم در کاهش زمان فرونشستن تب، مؤثرتر از پنی‌سیلین G وریدی باشد؛ اما این شواهد فقط به وسیله یک مطالعه با خطر تورش اندک فراهم شده‌اند.
نیاز به RCTهایی با کیفیت بالا وجود دارد که شواهد قابل اتکایی را برای درمان‌های سقط عفونی با آنتی‌بیوتیک‌های مورد مصرف در حال حاضر فراهم کنند. سه مطالعه انتخاب‌شده، بیش از 30 سال پیش انجام شده بودند. همچنین نیاز به ورود مؤسسات متعلق به مناطق با منابع اندک، مثل کشورهای جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین و کارائیب، و جنوب آسیا وجود دارد که دارای بار سنگین سقط جنین و چالش‌های نظام‌های سلامت هستند.
نیاز به RCTهایی با کیفیت بالا وجود دارد که شواهد قابل اتکایی را برای درمان‌های سقط عفونی با آنتی‌بیوتیک‌های مورد مصرف در حال حاضر فراهم کنند. سه مطالعه انتخاب‌شده، بیش از 30 سال پیش انجام شده بودند. همچنین نیاز به ورود مؤسسات متعلق به مناطق با منابع اندک، مثل کشورهای جنوب صحرای آفریقا، آمریکای لاتین و کارائیب، و جنوب آسیا وجود دارد که دارای بار سنگین سقط جنین و چالش‌های نظام‌های سلامت هستند.
خلاصه به زبان ساده
آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سقط جنین عفونی
پیشینه
سقط عفونی، به هر نوعی از سقط جنین اطلاق می‌شود که همراه با عفونت پس از سقط بچه یا خاتمه بارداری عمدی باشد. یکی از علائم سقط عفونی، تب است. آنتی‌بیوتیک‌درمانی، اهمیت زیادی برای درمان سقط عفونی دارد. درمان‌های توصیه‌شده، شامل آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که بر انواع مختلف باکتری‌ها اثر می‌گذارند. با این وجود، توافقی درباره مؤثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سقط عفونی، به‌تنهایی یا به‌صورت ترکیبی، وجود ندارد.
ویژگی‌های مطالعه
این بررسی، 3 مطالعه کوچک را مشتمل بر 233 زن مبتلا به سقط عفونی انتخاب کرده بود. یک مطالعه، کلیندامایسین به‌تنهایی را با پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل مقایسه کرده بود؛ مطالعه دوم، پنی‌سیلین همراه با کلرامفنیکل را در برابر سفالوتین به علاوه کانامایسین و مطالعه سوم، آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین مبتنی بر آنزیم را با پنی‌سیلین G وریدی قیاس کرده بود.
نتایج
ما شواهد محکمی مبنی بر برتری کلیندامایسین به‌تنهایی نسبت به پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی نیافتیم. به‌طور مشابه، شواهد موجود نشان نمی‌دادند که پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی، بهتر از سفالوتین به علاوه کانامایسین است. علاوه بر این، انجام D&C قبل از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک، برتری نسبت به انجام D&C بعد از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک نداشت. سرعت کاهش تب زنان با استفاده از آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین آنزیم در مقایسه با پنی‌سیلین G وریدی، بیشتر بود.
نتیجه‌گیری
شواهد موجود از سه کارآزمایی کوچک که شامل برخی آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که در حال حاضر دیگر مصرف نمی‌شود، برای حمایت از تغییر در توصیه‌های درمانی موجود برای سقط جنین، ناکافی هستند. با این وجود، ترکیب آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان مبتلا به سقط جنین، قابل استفاده است؛ زیرا احتمال بیشتری دارد که نسبت به درمان با یک آنتی‌بیوتیک، تب را در زنان دارای باکتری در خون، سریع‌تر کاهش دهد. فقط یک مطالعه عوارض جانبی را در زنان گزارش کرده بود: دو نفر که کلیندامایسین دریافت کرده بودند، دچار شکست درمان و یک زن، دچار عوارض ناخواسته دارویی شده بود. علاوه بر این، دو زن در گروه کلیندامایسین مبتلا به آبسه لگنی شده بودند که این تعداد در گروه پنی‌سیلین و کلرامفنیکل، یک نفر بود؛ اگرچه این تفاوت، معنادار نبود. محدودیت این بررسی، انتخاب سه مطالعه کوچک انجام‌شده در بیش از 30 سال قبل بود.
سقط عفونی، به هر نوعی از سقط جنین اطلاق می‌شود که همراه با عفونت پس از سقط بچه یا خاتمه بارداری عمدی باشد. یکی از علائم سقط عفونی، تب است. آنتی‌بیوتیک‌درمانی، اهمیت زیادی برای درمان سقط عفونی دارد. درمان‌های توصیه‌شده، شامل آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که بر انواع مختلف باکتری‌ها اثر می‌گذارند. با این وجود، توافقی درباره مؤثرترین آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان سقط عفونی، به‌تنهایی یا به‌صورت ترکیبی، وجود ندارد.
ویژگی‌های مطالعه
این بررسی، 3 مطالعه کوچک را مشتمل بر 233 زن مبتلا به سقط عفونی انتخاب کرده بود. یک مطالعه، کلیندامایسین به‌تنهایی را با پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل مقایسه کرده بود؛ مطالعه دوم، پنی‌سیلین همراه با کلرامفنیکل را در برابر سفالوتین به علاوه کانامایسین و مطالعه سوم، آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین مبتنی بر آنزیم را با پنی‌سیلین G وریدی قیاس کرده بود.
نتایج
ما شواهد محکمی مبنی بر برتری کلیندامایسین به‌تنهایی نسبت به پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی نیافتیم. به‌طور مشابه، شواهد موجود نشان نمی‌دادند که پنی‌سیلین به علاوه کلرامفنیکل برای درمان زنان مبتلا به سقط عفونی، بهتر از سفالوتین به علاوه کانامایسین است. علاوه بر این، انجام D&C قبل از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک، برتری نسبت به انجام D&C بعد از شروع درمان با آنتی‌بیوتیک نداشت. سرعت کاهش تب زنان با استفاده از آنتی‌بیوتیک تتراسایکلین آنزیم در مقایسه با پنی‌سیلین G وریدی، بیشتر بود.
نتیجه‌گیری
شواهد موجود از سه کارآزمایی کوچک که شامل برخی آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که در حال حاضر دیگر مصرف نمی‌شود، برای حمایت از تغییر در توصیه‌های درمانی موجود برای سقط جنین، ناکافی هستند. با این وجود، ترکیب آنتی‌بیوتیک‌ها برای زنان مبتلا به سقط جنین، قابل استفاده است؛ زیرا احتمال بیشتری دارد که نسبت به درمان با یک آنتی‌بیوتیک، تب را در زنان دارای باکتری در خون، سریع‌تر کاهش دهد. فقط یک مطالعه عوارض جانبی را در زنان گزارش کرده بود: دو نفر که کلیندامایسین دریافت کرده بودند، دچار شکست درمان و یک زن، دچار عوارض ناخواسته دارویی شده بود. علاوه بر این، دو زن در گروه کلیندامایسین مبتلا به آبسه لگنی شده بودند که این تعداد در گروه پنی‌سیلین و کلرامفنیکل، یک نفر بود؛ اگرچه این تفاوت، معنادار نبود. محدودیت این بررسی، انتخاب سه مطالعه کوچک انجام‌شده در بیش از 30 سال قبل بود.
- ناشر: Wiley-Blackwell
- گروه ویراستاری: Cochrane Fertility Regulation Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1395/1/31 | انتشار: 1395/4/11
