جمعه 31 فروردین 1403
جلد 2016 -
جلد 2016 - صفحات 0-0 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Shirley PC Ngai, Alice YM Jones, Wilson Wai San Tam. Tai Chi for chronic obstructive pulmonary disease (COPD). 3 2016; 2016
URL: http://cochrane.ir/article-1-1025-fa.html
URL: http://cochrane.ir/article-1-1025-fa.html
پیشینه
تای‌چی، یک ورزش سبک سیستماتیک است که بدون وسیله انجام می‌شود. این ورزش در ابتدا در چین باستان توسعه یافت که شامل یک سری حرکات دایره‌ای آهسته و ریتمیک است. تای‌چی بر استفاده از ذهن یا تمرکز برای کنترل تنفس و حرکات دایره‌ای بدن تأکید می‌کند؛ تا جریان انرژی درونی بدن را تسهیل کند (مثلا «چی»). اعتقاد بر این است که جریان نرمال «چی» برای حفظ هموستاز بدن ضروری است و در نهایت منجر به افزایش طول عمر می‌شود. تأثیر تای‌چی روی تعادل و قدرت عضلانی سالمندان گزارش‌شده است؛ هرچند، اثر تای‌چی روی تنگی نفس، ظرفیت ورزش، عملکرد ریوی و وضعیت روانی اجتماعی در میان افراد مبتلابه بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) همچنان نامشخص است.
اهداف
- بررسی اثربخشی تای‌چی در کاهش تنگی نفس و بهبود ظرفیت ورزش در افراد مبتلا به COPD
- تعیین تأثیر تای‌چی بر عملکردهای فیزیولوژیکی و روانی در میان افراد مبتلا به COPD
- تعیین تأثیر تای‌چی بر عملکردهای فیزیولوژیکی و روانی در میان افراد مبتلا به COPD
روش های جستجو
ما جست‌وجوهایی را در مرکز ثبت کارآزمایی‌های کنترل‌شده در گروه راه‌های هوایی در کاکرین (Cochrane Airways Group) (که شامل پایگاه ثبت مرکزی کارآزمایی‌های کنترل‌شده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trials)؛ MEDLINE؛ EMBASE؛ (CINAHL ؛Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature)؛ پایگاه اطلاعات طب مکمل و وابسته (AMED ؛Allied and Complementary Medicine Database) و PsycINFO بود) انجام دادیم؛ ژورنال‌های مربوط به بیماری‌های تنفسی و چکیده مقالات کنگره‌ها را به‌صورت دستی جست‌وجو کردیم و پایگاه‌های اطلاعاتی پزشکی چینی را شامل Wanfang Data؛ (CMCC ؛Chinese Medical Current Contents)؛ پایگاه اطلاعاتی زیست - پزشکی چین (CBM ؛Chinese Biomedical Database)؛ (China Journal Net (CJN و ( China Medical Academic Conference (CMAC را از آغاز تا سپتامبر 2015 جست‌وجو کردیم. ما فهرست منابع تمام مطالعات اولیه و مطالعات مطالعه مروری ی را برای منابع مرتبط اضافی بررسی کردیم.
معیارهای انتخاب
ما کار آزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل‌شده (RCT) را وارد مطالعه مروری کردیم که تای‌چی (تای‌چی به‌تنهایی یا تای‌چی همراه با مداخلات دیگر) را در برابر گروه کنترل (مراقبت‌های معمولی یا سایر مداخلات مشابهی که در گروه تای‌چی استفاده می‌شود) در افراد مبتلا به بیماری انسداد مزمن ریه مقایسه می‌کرد. دو نویسنده این مطالعه مروری، جداگانه، مطالعات را غربالگری و انتخاب کردند.
گردآوری و تحلیل داده‌ها
دو نویسنده این مطالعه مروری، به‌طور جداگانه داده‌ها را از مطالعات وارد شده به بررسی استخراج و خطر سوگیری (Bias) را براساس لیست معیارهای پیشنهادی در کتاب‌چه راهنمای کاکرین برای مرورهای ساختارمند مداخلات ارزیابی کردند. ما داده‌های بعد از برنامه را استخراج و آن‌ها را به نرم‌افزار RevMan نسخه 5.3 برای تجزیه و تحلیل و ترکیب داده‌ها وارد کردیم.
نتایج اصلی
ما در کل 984 شرکت‌کننده را از 12 مطالعه (23 منبع) در این تجزیه و تحلیل وارد کردیم. در تجزیه و تحلیل نهایی، فقط مطالعاتی را وارد کردیم که شامل تای‌چی و گروه کنترل (یعنی811 شرکت‌کننده) بودند. حجم نمونه در این مطالعه حدود بین 10 تا 206 نفر بوده و محدوده میانگین سنی افراد از 61 تا 74 سال بود. برنامه‌ها به مدت 6 هفته تا 1 سال طول کشید. همه مطالعات واردشده به بررسی RCTها پرداختند؛ 3 مطالعه از تخصیص پنهانی استفاده کردند، 6 مطالعه عدم آگاهی (کورسازی) ارزیابان را از پیامدهای مطالعه گزارش کردند و 3 مطالعه رویکردهای باهدف درمان را برای تجزیه و تحلیل آماری پذیرفتند. هیچ‌گونه عوارض جانبی گزارش نشد. کیفیت شواهد پیامدها در محدوده خیلی پائین تا متوسط بود.
تجزیه و تحلیل‌ها به 3 مقایسه تقسیم شد: 1) تای‌چی در مقابل مراقبت‌های معمولی، 2) تای‌چی و تمرینات تنفسی در برابر تمرینات تنفسی به‌تنهایی و 3) تای‌چی و ورزش در برابر ورزش به‌تنهایی.
مقایسه تای‌چی نسبت به مراقبت معمولی نشان داد که تای‌چی 6 دقیقه مسافت پیاده‌روی طولانی‌تر (میانگین تفاوت (MD): 29.64 متر؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 10.52 تا 48.77 متر؛ شرکت‌کنندگان =318؛ 59% = I2) و عملکرد ریوی بهتر (به طور مثال، حجم هوای بازدمی در یک ثانیه؛ MD: 0.11؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.2 تا 0.20؛ تعداد شرکت‌کنندگان = 258؛ 0% = I2)؛ در داده‌های بعد از برنامه ایجاد. با این حال، اثرات تای‌چی در کاهش سطح تنگی نفس و بهبود کیفیت زندگی همچنان نامشخص باقی می‌ماند. در حال حاضر داده‌ها برای ارزیابی اثر تای‌چی روی حداکثر ظرفیت ورزش، تعادل و قدرت عضلانی در افراد مبتلابه COPD ناکافی هستند. مقایسه تای‌چی و مداخلات دیگر (یعنی تمرین تنفس یا ورزش) نسبت به سایر مداخلات هیچ‌گونه برتری و اثر اضافه‌ای را از تای‌چی روی بهبود علائم یا پیامدهای روانی اجتماعی و جسمانی نشان نداد.
تجزیه و تحلیل‌ها به 3 مقایسه تقسیم شد: 1) تای‌چی در مقابل مراقبت‌های معمولی، 2) تای‌چی و تمرینات تنفسی در برابر تمرینات تنفسی به‌تنهایی و 3) تای‌چی و ورزش در برابر ورزش به‌تنهایی.
مقایسه تای‌چی نسبت به مراقبت معمولی نشان داد که تای‌چی 6 دقیقه مسافت پیاده‌روی طولانی‌تر (میانگین تفاوت (MD): 29.64 متر؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 10.52 تا 48.77 متر؛ شرکت‌کنندگان =318؛ 59% = I2) و عملکرد ریوی بهتر (به طور مثال، حجم هوای بازدمی در یک ثانیه؛ MD: 0.11؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.2 تا 0.20؛ تعداد شرکت‌کنندگان = 258؛ 0% = I2)؛ در داده‌های بعد از برنامه ایجاد. با این حال، اثرات تای‌چی در کاهش سطح تنگی نفس و بهبود کیفیت زندگی همچنان نامشخص باقی می‌ماند. در حال حاضر داده‌ها برای ارزیابی اثر تای‌چی روی حداکثر ظرفیت ورزش، تعادل و قدرت عضلانی در افراد مبتلابه COPD ناکافی هستند. مقایسه تای‌چی و مداخلات دیگر (یعنی تمرین تنفس یا ورزش) نسبت به سایر مداخلات هیچ‌گونه برتری و اثر اضافه‌ای را از تای‌چی روی بهبود علائم یا پیامدهای روانی اجتماعی و جسمانی نشان نداد.
نتیجه‌گیری‌های نویسندگان
هیچ‌گونه عوارض جانبی گزارش نشد که این امر دلالت بر این دارد که انجام دادن تای‌چی در افراد مبتلابه COPD ایمن است. شواهد باکیفیت خیلی پائین تا متوسط، عملکرد ریوی و ظرفیت عملکردی بهتری را در داده‌های بعد از برنامه در گروه تای‌چی نسبت به مراقبت معمولی نشان می‌دهند. زمانی که تای‌چی به همراه دیگر مداخلات با مداخلات دیگر به‌تنهایی مقایسه شد، تای‌چی هیچ‌گونه برتری و اثر اضافه‌ای را روی علائم یا بهبود عملکرد روانی اجتماعی و جسمانی در افراد مبتلابه COPD نشان نداد. با سبک‌های متنوع و فرم‌های متعددی که از مطالعات مختلف گرفته شد، مفیدترین پروتکل از سبک تای‌چی و فرم‌های متعدد نتوانستند بر این اساس اظهارنظر کنند. بنابراین، مطالعات آینده پرداختن به این موضوعات را تضمین می‌کنند.
خلاصه به زبان ساده
تای‌چی برای بیماری انسداد مزمن ریه (COPD)
پیشینه
افراد مبتلابه بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) اغلب دچار کم‌آوردن نفس (تنگی نفس) می‌شوند. تای‌چی، یک ورزش سبک سیستماتیک است که بدون وسیله انجام می‌شود و در ابتدا در چین باستان توسعه یافت که شامل یک سری حرکات دایره‌ای آهسته و ریتمیک است. این ورزش بر استفاده از ذهن یا تمرکز برای کنترل تنفس و حرکات دایره‌ای بدن تأکید می‌کند تا جریان انرژی داخلی بدن (مثلا «چی») را برای حفظ تعادل درون بدن و بهبود امید به زندگی تسهیل کند. تأثیر آن روی تعادل و قدرت عضلانی سالمندان گزارش‌شده؛ اما اثرات آن روی تنگی نفس، ظرفیت ورزش کردن، عملکرد ریوی و سلامت روانی اجتماعی برای افراد مبتلابه COPD همچنان نامشخص است. این مطالعه مروری به دنبال بررسی این موضوع است که آیا تای‌چی برای کاهش تنگی نفس و بهبود ظرفیت ورزش و سلامت روانی اجتماعی و جسمی در میان افراد مبتلابه COPD مفید است یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
ما در تجزیه و تحلیل نهایی این مطالعه مروری، درمجموع 811 شرکت‌کننده را از 12 مطالعه وارد کردیم. تعداد شرکت‌کنندگان هر مطالعه در حدود 10 تا 206 نفر و محدوده میانگین سنی آن‌ها 61 تا 74 سال بود. برنامه به مدت 6 هفته تا 1 سال طول کشید. مطالعات واردشده به بررسی سبک‌های مختلف و فرم‌های متعددی را از تای‌چی اتخاذ کردند. رایج‌ترین فرم گزارش‌شده، فرم 24 حرکتی ساده‌شده تای‌چی سبک یانگ است.
نتایج اصلی
هیچ‌گونه عوارض جانبی یا عوارض جانبی در طول دوره مطالعه گزارش نشدند. کیفیت شواهد همه پیامدهای موردنظر در محدوده خیلی پائین تا متوسط بود. بعد از اینکه آموزش تکمیل شد، سطوح کم‌آوردن نفس در گروه‌های تای‌چی و کنترل (یعنی مراقبت معمولی) مشابه بود. شرکت‌کنندگان در گروه تای‌چی فواصل دورتری را پیاده‌روی می‌کردند، 29.64 متر در 6 دقیقه و عملکرد ریوی بهتری نسبت به کسانی که مراقبت معمولی دریافت می‌کردند، داشتند. هرچند تغییرات در کیفیت زندگی واضح نبود. زمانی که تأثیر تای‌چی همراه با سایر مداخلات استفاده‌شده (یعنی تمرین تنفسی یا ورزش) مورد بررسی قرار گرفت، ما مزایای اضافی را که تای‌چی ارائه می‌کند ازنظر کم‌آوردن نفس یا سلامت روانی اجتماعی و شغلی پیدا نکردیم. در حال حاضر، فقط 1 مطالعه اثرات سودمند تای‌چی را روی قدرت عضلانی و تعادل بررسی کرده است. محققان اطلاعات ناکافی را برای اجازه اظهارنظر در مورد داده‌های این مطالعه مروری ارائه کردند. مطالعات آینده پرداختن به این موضوعات را تضمین می‌کند.
افراد مبتلابه بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) اغلب دچار کم‌آوردن نفس (تنگی نفس) می‌شوند. تای‌چی، یک ورزش سبک سیستماتیک است که بدون وسیله انجام می‌شود و در ابتدا در چین باستان توسعه یافت که شامل یک سری حرکات دایره‌ای آهسته و ریتمیک است. این ورزش بر استفاده از ذهن یا تمرکز برای کنترل تنفس و حرکات دایره‌ای بدن تأکید می‌کند تا جریان انرژی داخلی بدن (مثلا «چی») را برای حفظ تعادل درون بدن و بهبود امید به زندگی تسهیل کند. تأثیر آن روی تعادل و قدرت عضلانی سالمندان گزارش‌شده؛ اما اثرات آن روی تنگی نفس، ظرفیت ورزش کردن، عملکرد ریوی و سلامت روانی اجتماعی برای افراد مبتلابه COPD همچنان نامشخص است. این مطالعه مروری به دنبال بررسی این موضوع است که آیا تای‌چی برای کاهش تنگی نفس و بهبود ظرفیت ورزش و سلامت روانی اجتماعی و جسمی در میان افراد مبتلابه COPD مفید است یا خیر.
ویژگی‌های مطالعه
ما در تجزیه و تحلیل نهایی این مطالعه مروری، درمجموع 811 شرکت‌کننده را از 12 مطالعه وارد کردیم. تعداد شرکت‌کنندگان هر مطالعه در حدود 10 تا 206 نفر و محدوده میانگین سنی آن‌ها 61 تا 74 سال بود. برنامه به مدت 6 هفته تا 1 سال طول کشید. مطالعات واردشده به بررسی سبک‌های مختلف و فرم‌های متعددی را از تای‌چی اتخاذ کردند. رایج‌ترین فرم گزارش‌شده، فرم 24 حرکتی ساده‌شده تای‌چی سبک یانگ است.
نتایج اصلی
هیچ‌گونه عوارض جانبی یا عوارض جانبی در طول دوره مطالعه گزارش نشدند. کیفیت شواهد همه پیامدهای موردنظر در محدوده خیلی پائین تا متوسط بود. بعد از اینکه آموزش تکمیل شد، سطوح کم‌آوردن نفس در گروه‌های تای‌چی و کنترل (یعنی مراقبت معمولی) مشابه بود. شرکت‌کنندگان در گروه تای‌چی فواصل دورتری را پیاده‌روی می‌کردند، 29.64 متر در 6 دقیقه و عملکرد ریوی بهتری نسبت به کسانی که مراقبت معمولی دریافت می‌کردند، داشتند. هرچند تغییرات در کیفیت زندگی واضح نبود. زمانی که تأثیر تای‌چی همراه با سایر مداخلات استفاده‌شده (یعنی تمرین تنفسی یا ورزش) مورد بررسی قرار گرفت، ما مزایای اضافی را که تای‌چی ارائه می‌کند ازنظر کم‌آوردن نفس یا سلامت روانی اجتماعی و شغلی پیدا نکردیم. در حال حاضر، فقط 1 مطالعه اثرات سودمند تای‌چی را روی قدرت عضلانی و تعادل بررسی کرده است. محققان اطلاعات ناکافی را برای اجازه اظهارنظر در مورد داده‌های این مطالعه مروری ارائه کردند. مطالعات آینده پرداختن به این موضوعات را تضمین می‌کند.
- ناشر: John Wiley & Sons, Ltd
- گروه ویراستاری: Cochrane Airways Group
- پیوند: پیوند به مقاله اصلی
پذیرش: 1394/6/18 | انتشار: 1395/3/18
