جراحی فانکشنال آندوسکوپیک سینوس (FESS)، روشی با حداقل تهاجم است که از آن برای درمان سینوزیت مزمن استفاده میشود. محل خونریزیهای کوچک ممکن است میزان دید لازم را برای انجام عمل جراحی کاهش دهند و موجب تخریب ساختارهای اطراف شوند. کاهش عمدی فشار خون (کاهش میانگین فشار خون شریانی بین 50 تا 65 میلیمتر جیوه در بیماران با فشار خون طبیعی) با استفاده از طیف وسیعی از عوامل دارویی حین بیهوشی عمومی موجب کاهش میزان هدررفت خون در بسیاری از جراحیها میشود. این مطالعه مروری ابتدا در سال 2013 انتشار یافت و سپس در فوریه 2016 بهروزرسانی شد.
هدف ما مقایسه استفاده از پروپوفول (propofol) و دیگر روشها برای دستیابی به کاهش عمدی فشار خون حین عمل در طول مراحل FESS با توجه به میزان از دست دادن خون و شرایط عمل بود.
در این مطالعه مروری بهروزشده ما این پایگاه دادهها را جستوجو کردیم: پایگاه کارآزماییهای بالینی ثبت شده کاکرین (CENTRAL؛ Cochrane Central Register of Controlled Trials؛ شماره 2؛ 2016)؛ MEDLINE (از 1950 تا فوریه 2016)؛ Embase (از 1980 تا فوریه 2016)؛ LILACS (از 1982 تا فوریه 2016) و ISI Web of Science (از 1946 تا فوریه 2016). ما همچنین فهرست منابع مقالات مرتبط و مجموعه مقالات کنفرانسها را جستوجو کردیم و با نویسندگان کارآزماییهای مورد نظر تماس گرفتیم.
ما در جستوجوی تمام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشدهای بودیم که در آنها به مقایسه پروپوفول با دیگر روشها برای کاهش عمدی فشار خون در طول FESS با توجه به از دست دادن خون و شرایط عمل در بزرگسالان و کودکان هر دو پرداخته شده بود. پیامد اولیه، مجموع خون از دست رفته (TBL) بود. پیامدهای دیگر عبارت بودند از: کیفیت میدان عمل جراحی، مدتزمان عمل، مرگومیر در عرض 24 ساعت، عوارض بیماری و ناکامی در رسیدن به سطح فشار خون مورد نظر.
ما روشهای استاندارد روششناسی مورد نظر کاکرین را مورد استفاده قرار دادیم. دو نویسنده مطالعه مروری مستقلا به استخراج جزئیات روششناسی کارآزماییها و دادههای پیامدها برگرفته از گزارشهای مربوط به همه کارآزماییهایی پرداختند که برای گنجاندن در این مطالعه مروری واجد شرایط تشخیص داده شده بودند. هرجا که میسر بود، همه تجزیه و تحلیلها را بر مبنای قصد درمان انجام دادیم. هنگامی که I2 کمتر از 40 درصد بود و ارزش P در آزمون کایدو (Chi2) بالاتر از 0.10 بود، ما دادهها را با استفاده از مدل ثابت اثر (fixed-effect model) تلفیق کردیم. در غیر این صورت، ما دادهها را با استفاده از مدل اثرات تصادفی (random-effects model) با یکدیگر ادغام کردیم.
ما به هیچ مطالعه جدیدی برخورد نکردیم. از این رو، این مطالعه مروری بهروزشده شامل چهار مطالعه با حضور 278 شرکتکننده است. بیشتر تجزیه و تحلیلها براساس دادههای حاصل از چند شرکتکننده و شواهد با کیفیت پائین صورت گرفتهاند، بنابراین نتایج به دست آمده باید با احتیاط تفسیر شوند. کاهش عمدی فشار خون با استفاده از پروپوفول در مقایسه با بیهوشی استنشاقی، هم در کودکان (یک مطالعه؛ 70 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)، و هم در بزرگسالان (یک مطالعه؛ 88 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت متوسط) موجب کاهش TBL (میلیلیتر) نشد. مصرف پروپوفول موجب شد تا کیفیت میدان عمل جراحی با کمتر از یک مقوله (category) بر مقیاس صفر تا 5 (صفر نشانگر عدم خونریزی و 5 نشانگر خونریزی شدید) بهبود یابد (میانگین تفاوت (MD): 0.64 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.91 - تا 0.37؛ چهار مطالعه؛ 277 شرکتکننده؛ کیفیت شواهد در سطح پائین)، اما هیچ تغییری در مدتزمان عمل جراحی گزارش نشد (سه مطالعه؛ 214 شرکتکننده؛ کیفیت شواهد در سطح پائین). عدم توفیق در کاهش فشار خون به میزان مورد نظر، در گروه دریافتکننده پروپوفول شیوع کمتری داشت (خطر نسبی عدم توفیق با پروپوفول: 0.24؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.09 تا 0.66؛ یک مطالعه؛ 88 شرکتکننده؛ کیفیت شواهد در سطح متوسط).
مصرف پروپوفول به منظور کاهش عمدی فشار خون احتمالا باعث بهبود میدان عمل جراحی میشود، اما تأثیر آن چشمگیر نیست. کاهش عمدی فشار خون با پروپوفول موجب نشد تا TBL و مدتزمان عمل جراحی کاهش یابد. با این حال، با توجه به کیفیت بسیار پائین شواهد، این نتیجهگیری قطعی نیست. برای مطالعه مروری اثربخشی کاهش عمدی فشار خون با پروپوفول برای FESS به انجام کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده با روششناسی با کیفیت خوب و نمونههایی با اندازه بزرگ نیاز است.