پرستاران بزرگترین مولفه نیروی کار سلامت را در سراسر جهان تشکیل میدهند و مدلهای متعددی از تخصیص و پروفایل نیروی کار اجرا شده است. این مدلها عبارتند از تغییرات در ترکیب مهارت، ترکیب درجه یا ترکیب صلاحیت، مدلهای تخصیص کارمندان، سطوح گزینش، شیفتهای پرستاری، یا الگوهای کاری پرستاران. این اولین بهروزرسانی از مرور ما است که در سال 2011 منتشر شد.
هدف از این مرور، بررسی تاثیر مدلهای گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان بر پیامدهای مرتبط با بیمار و کارکنان در محیط بیمارستان، بهویژه شناسایی اینکه کدام مدل (مدلها) گزینش پرسنل با موارد زیر مرتبط هستند: 1) پیامدهای بهتر برای بیماران، 2) پیامدهای بهتر مرتبط با پرسنل و 3) تاثیر مدل (مدلهای) گزینش پرسنل بر پیامدهای هزینه.
CENTRAL؛ MEDLINE؛ Embase؛ دو بانک اطلاعاتی دیگر و دو پایگاه ثبت کارآزمایی در 22 مارچ 2018، به همراه بررسی منابع، جستوجوی استنادی و تماس با نویسندگان مطالعه برای شناسایی مطالعات اضافی، جستوجو شدند.
معیارهای انتخاب
ما کارآزماییهای تصادفیسازی شده، کارآزماییهای غیرتصادفیسازی شده، مطالعات کنترلشده قبل و بعد و مطالعات سری زمانی منقطع یا مطالعات تکرار اندازهگیری را در مورد مداخلات مرتبط با مدلهای گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان وارد کردیم. شرکتکنندگان عبارت بودند از بیماران و پرسنل پرستاری شاغل در محیطهای بیمارستان. ما هر معیار عینی گزارششده را در ارتباط با بیمار یا پرسنل، یا پیامد اقتصادی وارد کردیم. مهمترین پیامدهای واردشده در این مرور عبارت بودند از: بازده و عملکرد گزینش پرسنل پرستاری، مرگومیر بیمار، بستری مجدد بیمار، مراجعه بیمار به بخش اورژانس (ED)، مدت زمان بستری، بیماران مبتلا به زخمهای فشاری و هزینهها.
ما بهطور مستقل از هم به صورت جفتی کار کردیم تا دادهها را از هر مطالعه بالقوه مرتبط استخراج کرده و خطر سوگیری (bias) و قطعیت شواهد را ارزیابی کنیم.
ما 19 مطالعه را وارد کردیم که 17 مورد از آنها مورد تجزیهوتحلیل قرار گرفتند و 8 مورد از آنها را برای این بهروزرسانی شناسایی کردیم. ما 4 نوع مداخله مرتبط را با مدلهای گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان شناسایی کردیم:
- معرفی پرستاران پیشرفته یا متخصص بهعنوان نیروی کار پرستاری.
- معرفی پرسنل کمک پرستار بهعنوان نیروی کار بیمارستان؛
- پرستاری اولیه؛ و
- مدلهای پرسنلی.
این مطالعات در USA، هلند، UK، استرالیا و کانادا انجام شدند و شامل بیماران مبتلا به سرطان، آسم، دیابت و بیماری مزمن، در بخشهای پزشکی، مراقبت حاد، مراقبتهای ویژه و بستری طولانیمدت در بخشهای روانپزشکی بودند. خطر سوگیری (bias) در سراسر مطالعات بالا بود، محدودیتهای عمده مرتبط با کورسازی بیماران و پرسنل، پنهانسازی تخصیص، تولید توالی و کورسازی ارزیابی پیامد بود.
افزودن پرستاران پیشرفته یا متخصص به پرسنل پرستار بیمارستان ممکن است منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در مرگومیر بیمار شود (3 مطالعه؛ 1358 شرکتکننده). مشخص نیست که آیا این مداخله، پذیرش مجدد بیماران (7 مطالعه؛ 2995 شرکتکننده)، حضور بیمار در ED (6 مطالعه؛ 2274 شرکتکننده)، مدت زمان بستری (3 مطالعه؛ 907 شرکتکننده)، تعداد بیماران مبتلا به زخمهای فشاری (1 مطالعه؛ 753 شرکتکننده) یا هزینهها (3 مطالعه؛ 617 شرکتکننده) را کاهش میدهد یا خیر، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامدها را بسیار پایین ارزیابی کردیم. مشخص نیست که آیا اضافه کردن پرسنل کمک پرستار به نیروی کار بیمارستان باعث کاهش هزینهها میشود یا خیر (1 مطالعه؛ 6769 شرکتکننده)، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامد را بسیار پایین ارزیابی کردیم. مشخص نیست که آیا پرستاری اولیه (3 مطالعه، بیش از 464 شرکتکننده) یا مدلهای پرسنلی (1 مطالعه؛ 647 شرکتکننده)، بازده گزینش پرسنل پرستاری را کاهش میدهد یا خیر، یا آیا پرستاری اولیه (2 مطالعه؛ بیش از 138 شرکتکننده) هزینهها را کاهش میدهد یا خیر، زیرا ما قطعیت شواهد مربوط به این پیامدها را بسیار پایین ارزیابی کردیم.
یافتههای این مرور به دلیل تعداد محدود و کیفیت تحقیق منتشرشدهای که وارد شد، باید با احتیاط استفاده شوند. ما بیشترین اطمینان را درباره این یافته داشتیم که ورود پرستاران پیشرفته یا متخصص ممکن است منجر به تفاوت اندک یا عدم تفاوت در یک پیامد بیمار (مثلا مرگومیر) شود و عدم قطعیت بیشتر در مورد سایر پیامدهای بیمار (مانند بستری مجدد، حضور در ED، طول مدت بستری و میزان زخمهای فشاری) داشتیم. قطعیت شواهد برای نتیجهگیریهای مربوط به اثربخشی سایر انواع مداخلات، از جمله مدلهای جدید گزینش پرسنل پرستاری و معرفی کارکنان کمک پرستار، بر پیامدهای بیمار، کارکنان و هزینه ناکافی است. اگرچه هفت سال از انتشار این مرور گذشته است، قطعیت شواهد مربوط به گزینش پرسنل پرستاری بیمارستان همچنان بسیار پایین است.