سوال مطالعه مروری
شواهد مربوط به تکنیکهای جدید جایابی را در برابر استاندارد طلایی (با هدایت سیم) برای برداشتن تودههای غیر‐قابل لمس پستان از طریق جراحی مرور کردیم.
پیشینه
غربالگری سرطان پستان تغییری را به سمت تشخیص زودهنگام تودههای غیر‐قابل لمس پستان (یعنی تودههایی که با لمس توسط پزشک نمیتوان احساس کرد) ایجاد کرده است. برداشتن تودههای غیر‐قابل لمس با جراحی میتواند چالش‐برانگیز باشد، زیرا شامل جایابی و برداشتن کل توده و در عین حال برداشتن کمترین مقدار بافت سالم ممکن و حفظ ظاهر مطلوب پستان است. روش متداول مورد استفاده در هدایت جراحی برای برداشتن تودههای غیر‐قابل لمس پستان، جایابی با هدایت سیم (wire‐guided localization; WGL، وارد کردن سیم به مرکز توده) است. ما میخواستیم بررسی کنیم که WGL بهتر از دیگر جایگزینهای جدیدتر است یا بدتر.
ویژگیهای مطالعه
شواهد تا 30 مارچ 2015 بهروز است. یازده کارآزمایی معیارهای ورود این مرور کاکرین را برآورده کردند، اما فقط هشت مورد را در آنالیز گنجاندیم. شش مطالعه WGL را با جایابی ضایعه پنهان تحت هدایت رادیویی (ROLL؛ از یک ردیاب رادیواکتیو تزریق شده به توده استفاده میکند) و دو مطالعه WGL را با جایابی دانه رادیواکتیو (RSL؛ شامل کاشت دانه ید در مرکز تومور) مقایسه کردند. در مجموع 1273 شرکتکننده را با تودههای غیر‐قابل لمس پستان (627 شرکتکننده (WGL)، 443 شرکتکننده (ROLL)، 203 شرکتکننده (RSL)) وارد کردیم. تنوع قابل توجهی در تومورهای شرکتکنندگان در مطالعات وجود داشت. مطالعات وارد شده در این مرور، پیامدهای طولانی‐مدت را گزارش نکردند.
نتایج کلیدی
افرادی که تحت درمان با WGL و ROLL قرار گرفتند، نتایج مشابهی را در جایابی موفقیتآمیز توده و برداشتن توده طبق برنامه نشان داده، و همچنین نرخ عوارض پس از جراحی مشابه داشتند. ROLL در مقایسه با WGL منجر به موارد کمی کمتر از حاشیههای مثبت تومور (یعنی، زمانی که تومور برداشته میشود، برخی از بافتهای اطراف برداشته شده و سلولهای سرطانی به سمت حاشیهها گسترش مییابند) شده، و ROLL نیز نسبت به WGL نرخ کمتری در نیاز به مداخله مجدد (یعنی احتمال کمتر برای نیاز به جراحی بیشتر) داشت، اما هیچکدام از این تفاوتها از نظر آماری معنیدار نبودند.
WGL برتر از RSL در جایابی موفقیتآمیز توده بود، اما هر دو تکنیک به یک اندازه در خارج کردن موفقیتآمیز توده موثر به نظر میرسیدند. بهطور مشابه، RSL در مقایسه با WGL حاشیههای تومور مثبت کمتری را ارائه کرد (اگرچه از نظر آماری معنیدار نبود). با این حال، فقط یک مطالعه در مورد نرخ نیاز به مداخله مجدد به ارائه گزارش پرداخت که در آن نرخها برای RSL و WGL قابل مقایسه بودند.
هنگام استفاده از این تکنیکهای مختلف، مطالعات، اطلاعات مربوط به زمان عمل، مدت بستری در بیمارستان، عود، ظاهر پستان، و ترجیح شرکتکنندگان را یا گزارش نکرده یا بهطور متناقضی گزارش کردند.
کیفیت شواهد
کیفیت کلی شواهد خوب بود. هیچ شواهد روشنی برای حمایت از یک روش تحت هدایت برای برداشتن ضایعه غیر‐قابل لمس پستان از طریق جراحی نسبت به روش دیگر وجود نداشت. نتایج این مرور کاکرین از ادامه استفاده از WGL به عنوان یک تکنیک بیخطر و آزمایش شده پشتیبانی میکند. ROLL و RSL میتوانند به عنوان جایگزینی قابل مقایسه برای WGL به شرکتکنندگان ارائه شوند. این مرور کاکرین نیاز به انجام کارآزماییهایی را با قدرت بیشتر (یعنی کارآزماییهایی به اندازه کافی بزرگ برای تشخیص تفاوتهای موجود بین مداخلات) به منظور ارزیابی بهترین تکنیکهای جایابی برجسته میکند.