افراد تحت درمان چندجانبه سرطان، در معرض خطر بیشتر عوارض جانبی قرار دارند. آمادگی جسمانی بهطور قابلتوجهی به دنبال درمان سرطان کاخش مییابد، که با پیامد ضعیف پس از عمل جراحی مرتبط میشود. تمرینات ورزشی میتوانند تطابق عضلات اسکلتی را تحریک کنند، از جمله افزایش محتوای میتوکندری (mitochondrial) و بهبود ظرفیت بازجذب اکسیژن ممکن است به بهبود آمادگی جسمانی کمک کنند.
تعیین اثرات مداخلات ورزشی بر افراد تحت درمان چندجانبه برای سرطان، از جمله جراحی، آمادگی جسمانی، ایمنی، کیفیت زندگی مرتبط با سلامت (HRQoL)، خستگی و پیامدهای پس از عمل جراحی.
ما پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane central register of controlled trails)؛ MEDLINE؛ Embase؛ SPORTDiscus و پایگاههای ثبت کارآزمایی را تا اکتبر 2018 جستوجو کردیم.
ما کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trails) را وارد کردیم که اثرات تمرینات ورزشی را بر آمادگی جسمانی، ایمنی، HRQoL، خستگی و پیامدهای پس از عمل جراحی در افراد تحت درمان چندجانبه سرطان از جمله جراحی، با مراقبتهای معمول، مقایسه کردند.
دو نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل از هم مطالعات را انتخاب، دادهها را استخراج، خطر سوگیری (bias) را ارزیابی و کیفیت مطالعات را با استفاده از معیار درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) رتبهبندی کردند. هرجا که ممکن بود دادهها را برای متاآنالیزها (meta-analyses) باهم ادغام کردیم و به صورت اختلافهای میانگین با استفاده از مدل اثرات- تصادفی (random-effects) گزارش کردیم.
11 مورد RCT شامل 1067 شرکتکننده شناسایی شدند؛ 568 نفر بهطور تصادفی به گروه مداخله ورزشی و 499 نفر به گروه کنترل مراقبت معمول اختصاص دادهشدند. اکثر شرکتکنندگان برای سرطان پستان درمان دریافت کردند (73%). با توجه به ماهیت مداخله، کورکردن شرکتکنندگان یا پرسنل ارائه مداخله امکانپذیر نبود. خطر سوگیری تشخیص (detection bias) در بعضی موارد یا بالا بود یا نامعلوم، در حالی که اکثر دامنههای دیگر بهعنوان خطر پایین رتبهبندی شدند. قطعیت شواهد مطالعات واردشده متوسط تا بسیار پایین بودند. دادههای ادغامشده نشان داد که تمرینات ورزشی ممکن است بر آمادگی جسمانی (VO2 max) در مقایسه با مراقبتهای معمول هیچ تفاوت یا تفاوت اندکی داشتهباشد (اختلاف میانگین (MD): 0.05 لیتر/دقیقه-1 (L/min-1)؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.03- تا 0.13؛ I2 = %0؛ 2 مطالعه؛ 381 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین). مطالعات واردشده همچنین در رابطه با عوارض جانبی (ایمنی) نشان دادند که ممکن است ورزش مفید باشد (8 مطالعه؛ 507 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت پایین). علاوهبراین، تمرینات ورزشی در مقایسه با مراقبت معمول احتمالا هیچ تفاوتی یا تفاوت اندکی بر HRQoL (مقیاس وضعیت سلامت جهانی EORTC) داشتهباشد (MD: 2.29؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.06- تا 5.65؛ I2 = %0؛ 3 مطالعه؛ 472 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). با این حال، تمرینهای ورزشی احتمالا خستگی (فهرست چندبعدی خستگی (multidimensional fatigue inventory)) را در مقایسه با مراقبتهای معمول کاهش میدهد (MD: 1.05-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.83- تا 0.28-؛ I2 = %0 ؛ 3 مطالعه؛ 449 شرکتکننده؛ شواهد با قطعیت متوسط). هیچکدام از مطالعات پیامدهای پس از عمل را گزارش ندادند.
یافتهها باید با توجه به تعداد کم مطالعات، قطعیت کلی پایین شواهد ترکیبشده و تغییرات در انواع سرطان واردشده (عمدتا افراد مبتلا به سرطان پستان)، درمانها، مداخلات ورزشی و پیامدها، با احتیاط تفسیر شوند. تمرینات ورزش ممکن است، یا ممکن نیست، منفعت متوسطی بر آمادگی جسمانی و HRQoL داشتهباشند. شواهد محدودی پیشنهاد میکنند که تمرینات ورزشی احتمالا مضر نیستند و احتمالا خستگی را کاهش میدهند. این یافتهها نیاز به RCT های بیشتر، به ویژه در شرایط کمکی را نشان میدهند.