پیشینه کمردرد، مشکل بزرگی است که عواقب اقتصادی و اجتماعی بزرگی ایجاد میکند. به طور کلی، 85% تا 90% از موارد کمردرد، به صورت «غیر‐اختصاصی» هستند. اکثر بیماران مبتلا به کمردرد در مراقبت اولیه به خوبی درمان میشوند، اما تقریبا 10% تا 15% آنها مبتلا به نشانههای مزمن میشوند (بیش از سه ماه). کمردرد مزمن میتواند از هر بخشی از پشت که توانایی ایجاد سیگنالهای درد را دارد، حاصل شود. این منشاها شامل دیسکها، مهرهها، مفاصل ساکروایلئاک (sacroiliac joints)، مفاصل فاست، عضلات، لیگامانتها و دیگر ساختارها هستند. متخصصان درد تلاش میکنند منشا کمردردها را با استفاده از بلوک اعصاب شناسایی کنند. آنها اعصاب نخاعی را با تزریق بیحس کنندهها (anaesthetic) به جهت مشاهده بهبود نشانههای درد، بیحس میکنند. زمانی که درد به طور چشمگیری بهبود مییابد، ایشان تلاش میکنند که اعصاب نخاعی را با سوزاندن آنها به وسیله امواج رادیوفرکوئنسی به مدت طولانیتری قطع کنند. این پروسیجر مهاجم، قطع عصب به وسیله رادیوفرکوئنسی نامیده میشود. در حال حاضر اثربخشیاین روش به اثبات نرسیده است.
ویژگیهای مطالعه شواهد تا می 2014 بهروز است. این مرور شامل 23 کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده با 1309 شرکتکننده است که کمردرد آنها با بلوک اعصاب یا تستهای تشخیصی دیگر ارزیابی شده است. زنان و مردانی با میانگین سنی 50.6 سال در این مرور شرکت کردند. بیمارانی که پاسخ مثبتی به بلوک تشخیصی یا دیسکوگرافی (discography) دادند، تحت درمان با دارونما (placebo) یا قطع عصب با رادیوفرکوئنسی قرار گرفتند.
نتایج کلیدیهیچ شواهد با کیفیت بالایی که نشان دهد قطع عصب با رادیوفرکوئنسی باعث تسکین کمردرد مزمن میشود، وجود نداشت. به طور مشابهی، هیچ شواهد متقاعد کنندهای که نشان دهد این درمان، عملکرد را بهبود میبخشد، نیز دیده نشد. شواهد با کیفیت متوسط نشان میدهد که قطع عصب با رادیوفرکوئنسی در مقایسه با دارونما ممکن است درد مفصل فاست را بهتر تسکین داده و عملکرد را در کوتاه‐مدت بهبود بخشد. شواهد با کیفیت بسیار پائین و پائین نشان میدهد که قطع عصب با رادیوفرکوئنسی میتواند درد مفصل فاست را به اندازه تزریق استروئید تسکین بخشد. برای بیماران مبتلا به درد دیسکی، تنها تاثیرات طولانی‐مدت بر کاهش درد و عملکرد بهبود یافته نشان داده میشود. برای بیماران مبتلا به درد مفصل SI، قطع عصب با رادیوفرکوئنسی، در کوتاه‐مدت هیچ تاثیری نداشت و در مدت یک تا شش ماه بعد از درمان در مقایسه با دارونما تاثیر ناچیزی نشان داد (بر اساس یک مطالعه). برای کمردردهایی که به نظر میآیند دارای منشاهای دیگری هستند، نتایجی حاصل نشد. قطع عصب به روش رادیوفرکوئنسی، یک پروسیجر تهاجمی است که میتواند عوارض مختلفی ایجاد کند.
کیفیت شواهدمطالعات وارد شده در این مرور، کیفیت و اندازه لازم را برای مستند کردن عوارض نداشتند. با وجود شواهد با کیفیت پائین، مطالعات با کیفیت و اندازه بالا برای تعیین ایمنی و اثربخشی آن مورد نیاز است.