کروپ (croup) یک عفونت حاد ویروسی تنفسی با التهاب مخاط راه هوایی فوقانی است که ممکن است منجر به دیسترس تنفسی شود. اغلب موارد خفیف هستند. کروپ متوسط تا شدید ممکن است به درمان با کورتیکواستروئیدها (که این منافع غالبا با تاخیر نشان داده میشوند) و اپینفرین نبولایزشده (آدرنالین) (که ممکن است کوتاهمدت باشد و میتواند موجب عوارض جانبی وابسته به دوز از جمله تاکیکاردی، آریتمیها و فشار خون شود) نیاز داشته باشد. کروپ به ندرت منجر به نارسایی تنفسی میشود که نیاز به انتوباسیون و ونتیلاسیون اورژانسی دارد.
مخلوطی از هلیوم و اکسیژن (heliox) ممکن است از موربیدیتی و مرگومیر در نوزادان ونتیله شده با کاهش ویسکوزیته هوای استنشاقی جلوگیری کند. در حال حاضر این درمان طی انتقال اضطراری کودکان مبتلا به کروپ شدید استفاده میشود. شواهد قبلی حاکی از آن است که این درمان دیسترس تنفسی را تسکین میدهد.
این مرور نسخههای منتشر شده را در سالهای 2010 و 2013 بهروز میکند.
بررسی تاثیر هلیوکس در مقایسه با اکسیژن یا سایر مداخلات فعال، دارونما، یا عدم درمان، در مورد کاهش علایم و نشانهها در کودکان مبتلا به کروپ، تشخیص داده شده توسط یک نمره کروپ و میزان پذیرش و انتوباسیون.
ما CENTRAL را که شامل پایگاه ثبت تخصصی گروه عفونتهای حاد تنفسی کاکرین؛ MEDLINE؛ Embase؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture؛ Web of Science و LILACS است، در ژانویه و فوریه 2018 جستوجو کردیم. ما همچنین پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت (apps.who.int/trialsearch/) و ClinicalTrials.gov (clinicaltrials.gov) را در 8 فوریه 2018 جستوجو کردیم. ما با کمپانی اکیسژن بریتانیا، یک تامینکننده اصلی هلیوکس (BOC Australia 2017) تماس گرفتیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده (RCTs ؛randomised controlled trials) و شبه – RCTs که تاثیر هلیوکس را در مقایسه با دارونما یا هر مداخله فعالی در کودکان مبتلا به کروپ مقایسه کرده باشند.
ما از روشهای استاندارد روششناسی مورد انتظار کاکرین استفاده کردیم. ما دادههایی را گزارش کردیم که نمیتوانستند برای تجزیهوتحلیل آماری به صورت توصیفی ترکیب شوند.
ما 3 RCTs را با 91 کودک 6 ماه تا 4 سال وارد کردیم. طول مدت مطالعه از 7 تا 16 ماه متغیر بود؛ همه مطالعات در بخشهای اورژانس در ایالات متحده (2 مطالعه) و اسپانیا انجام شده بودند. هلیوکس به صورت مخلوطی از هلیوکس 70% و اکسیژن 30% تجویز شد. خطر سوگیری (bias) در دو مطالعه پائین و در یک مطالعه، به دلیل طراحی برچسب باز، بالا بود. ما هیچ کارآزمایی جدیدی را برای این بهروزرسانی اضافه نکردیم.
یک مطالعه با 15 کودک مبتلا به کروپ خفیف، هلیوکس را با اکسیژن 30% رطوبت مقایسه کرد که به مدت 20 دقیقه تجویز شدند. ممکن است تفاوتی در تغییرات نمره کروپ بین گروهها در 20 دقیقه وجود نداشته باشد (میانگین تفاوت (MD): 0.83-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.36- تا 0.70). متوسط نمره کروپ در 20 دقیقه پس از مداخله ممکن است بین گروهها تفاوتی نداشته باشد (MD: 0.57-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.46- تا 1.06 0.32). ممکن است تفاوتی بین گروهها در میانگین تعداد تنفس (MD: 6.40؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.38- تا 14.18) و میانگین تعداد ضربان قلب (MD: 14.50؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 8.49 تا 37.49) در 20 دقیقه وجود نداشته باشد. شواهد برای همه پیامدها در این مقایسه کیفیت پائینی داشت که دلیل آن هم عدم دقت جدی بود. همه کودکان مرخص شدند، اما اطلاعات در مورد بستری شدن، انتوباسیون، یا مراجعه مجدد به بخشهای اورژانس گزارش نشدند.
در مطالعه دیگر، 47 کودک مبتلا به کروپ متوسط یک دوز دگزامتازون خوراکی (0.3 mg/kg) را با هلیوکس به مدت 60 دقیقه یا عدم درمان دریافت کردند. هلیوکس ممکن است نمرات کروپ را در 60 دقیقه پس از مداخله اندکی بهبود بخشد (MD: 1.10-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.96- تا 0.24-)، اما ممکن است تفاوتی میان گروهها در 120 دقیقه وجود نداشته باشد (MD: 0.70-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.86- تا 3.46). کودکان درمان شده با هلیوکس ممکن است میانگین نمرات کروپ Taussig کمتری در 60 دقیقه داشته باشند (MD: 1.11-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.05- تا 0.17-) اما در 20 دقیقه دیده نشد (MD: 0.71-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.72- تا 0.30). کودکان درمان شده با هلیوکس ممکن است میانگین تعداد تنفس کمتری در 60 دقیقه داشته باشند (MD: 4.94-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.66- تا 0.22-) اما ممکن است در 120 دقیقه تفاوتی وجود نداشته باشد (MD: 3.17-؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 7.83- تا 1.49). ممکن است تفاوتی در میزان بستری شدن در بیمارستان بین گروهها وجود نداشته باشد (OR: 0.46؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.04 تا 5.41). ما شواهد را برای همه پیامدها در این مرور با کیفیت پائین در نظر گرفتیم، به دلیل عدم دقت و خطر بالای سوگیری مرتبط با طراحی برچسب باز. اطلاعات در مورد تعداد ضربان قلب و انتوباسیون گزارش نشده بودند.
در مطالعه سوم، 29 کودک مبتلا به کروپ متوسط تا شدید دگزامتازون عضلانی (0.6 mg/kg) و هلیوکس را با یکی از دو دوز سالین نبولایزشده، یا اکسیژن 100% را با یکی از دو دوز آدرنالین برای 3 ساعت دریافت کردند. هلیوکس ممکن است نمرات کروپ را در 90 دقیقه پس از مداخله اندکی بهبود بخشد، اما ممکن است در کل با استفاده از تجزیهوتحلیل اندازهگیریهای مکرر تفاوت چندانی نداشته باشد. ما شواهد را برای همه پیامدها در این مقایسه با کیفیت پائین در نظر گرفتیم، که دلیل آن هم خطر بالای سوگیری مرتبط با گزارشدهی ناکافی است. اطلاعات در مورد بستری شدن در بیمارستان یا مراجعه مجدد به بخش اورژانس گزارش نشده بودند.
مطالعات وارد شده عوارض جانبی، پذیرش در بخش مراقبت ویژه یا نگرانی والدین را گزارش نکردند.
ما نتوانستیم دادههای موجود را ترکیب کنیم، زیرا هر مقایسه دادهها را از فقط یک مطالعه وارد کرده بود.
با توجه به شواهد بسیار محدود، عدم قطعیت در مورد اثربخشی و ایمنی هلیوکس باقی میماند. هلیوکس ممکن است موثرتر از اکسیژن ۳۰ درصد رطوبت برای کودکان مبتلا به کروپ خفیف نباشد، اما ممکن است در کوتاهمدت برای کودکان مبتلا به کروپ متوسط تا شدید که با دگزامتازون درمان میشوند، موثر باشند. این اثر ممکن است مشابه با اکسیژن 100% باشد که با یک یا دو دوز آدرنالین تجویز میشود. عوارض جانبی گزارش نشدند و مشخص نیست که آیا این موارد در مطالعات وارد شده پایش شدند یا خیر. RCTs با قدرت کافی که به مقایسه هلیوکس با درمانهای استاندارد میپردازند، برای ارزیابی بیشتر نقش هلیوکس در درمان کودکان مبتلا به کروپ متوسط تا شدید، مورد نیاز است.