آنتراکسیلینها (anthracyclines) و تاکسانها (taxanes)، انواع فعال عوامل شیمیدرمانی هستند که پیش یا پس از جراحی برای مراحل اولیه سرطان پستان استفاده میشوند.
هدف از این مطالعه مروری چیست؟
هدف ما این بود که پیببریم تجویز رژیم شیمیدرمانی تاکسان به افراد مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان (که در آن سرطان از غدد لنفاوی نزدیک پستان فراتر نرفته است)، پیش از رژیم شیمیدرمانی آنتراکسیلین (به جای پس از آن) پیامدها را تغییر میدهد یا خیر.
در حالی که مزایای افزودن تاکسانها به آنتراکسیلینها به خوبی مشخص شده، معلوم نیست که تجویز رژیم شیمیدرمانی با پایه تاکسان پیش یا پس از شیمیدرمانی با آنتراکسیلین تاثیری در مدت زمانی که افراد زندگی میکنند، مدت زمانی که آنها از سرطان پستان نجات پیدا میکنند، تکمیل درمان آنها، عوارض جانبی درمان و کیفیت زندگی آنها تاثیر میگذارد یا خیر.
پیامهای کلیدی به دست آمده از این مطالعه مروری
ترتیبی که در آن شیمیدرمانیهای تاکسان و آنتراکسیلین تجویز میشوند ممکن است تاثیری اندک تا عدم تاثیر روی موارد زیر داشته باشد:
‐ مدت زمانی که شرکتکنندگان در قید حیات بودند؛
‐ مدت زمانی که از سرطان پستان رهایی یافتند؛
‐ تکمیل درمان و
‐ عوارض جانبی درمان.
هیچ کدام از مطالعات، دادههایی را در مورد کیفیت زندگی گزارش نکردهاند. بسیاری از مطالعات، اطلاعاتی را درباره پیامدهای مهم، نظیر اینکه چه مدت افراد بدون سرطان پستان زنده خواهند ماند، گزارش نکردند. ما منتظر انتشار یکی از مطالعات مربوطه با 112 شرکتکننده برای ورود به این نسخه بهروز شده از مروری هستیم، که شیمیدرمانی را پیش از جراحی سرطان پستان، دریافت کردهاند.
به طور خلاصه، نتایج، شواهد کافی را در مورد مزیت یا آسیب ناشی از ترتیبی که در آن شیمیدرمانیهای با پایه تاکسان و آنتراکسیلین تجویز میشوند، به دست نیاوردهاند. در اکثر موسسات، کار بالین استاندارد، تجویز آنتراسیکلین و به دنبال آن تاکسان است. بر اساس شواهد این مرور، دادههای موجود در حال حاضر از تغییر در این روش پشتیبانی نمیکنند.
چه چیزی در این مطالعه مروری مورد مطالعه قرار گرفت؟
برای زنان مبتلا به مراحل اولیه سرطان پستان که بیشتر در معرض خطر بازگشت سرطان قرار دارند، ترکیبی از شیمیدرمانی با آنتراکسیلین و تاکسان اغلب پیش یا پس از جراحی پیشنهاد میشود تا خطر بازگشت سرطان و کاهش طول عمر را کاهش دهد. به طور مرسوم، در ابتدا آنتراکسیلینها و به دنبال آنها تاکسانها تجویز میشوند، اما شواهد محکمی برای این ترتیب تجویز وجود ندارد. ما امکان تجویز تاکسانها را در ابتدا و به دنبال آن آنتراکسیلینها را با درمان استاندارد با آنتراکسیلین در ابتدا، مقایسه کردیم.
نتایج اصلی این مطالعه مروری چه هستند؟
همه شرکتکنندگان در این مطالعات زنان بودند. پنج مطالعه را پیدا کردیم با 1415 شرکتکننده که در آن، شیمیدرمانی پیش از جراحی انجام شده بود. داروی تاکسان که در سه مورد از این مطالعات مورد استفاده قرار گرفت، پاکلیتاکسل (paclitaxel) بود، در حالی که در دو مطالعه دیگر از دوستاکسل (docetaxel) استفاده شده بود. دو مطالعه از یک آنتراکسیلین تکعاملی (اپیروبیسین (epirubicin)) استفاده کرد، در حالی که سه مطالعه از ترکیبی از اپیروبیسین (epirubicin)، سیکلوفسفامید (cyclophosphamide) و فلورواوراسیل (fluorouracil) استفاده کرده بودند. همچنین چهار مطالعه با 280 شرکتکننده، ترتیب تجویز تاکسانها و آنتراکسیلینها را به شرکتکنندگانی که شیمیدرمانی را پس از جراحی سرطان پستان دریافت کردند، مقایسه کرده بودند. تاکسان در هر چهار مطالعه مورد استفاده قرار گرفت، دوستاکسل (docetaxel) بود در حالی که داروهای آنتراکسیلینها مورد استفاده، ترکیبی از اپیروبیسین یا آدریامایسین (adriamycin) به همراه سیکلوفسفامید یا فلورواوراسیل (یا هر دو) بودند.
نتایج اصلی، ترتیبی بود که در آن شیمیدرمانی تاکسان تجویز میشود:
‐ احتمالا موجب تفاوتی اندک تا عدم تفاوت در میزان بقا یا خطر بازگشت سرطان برای شرکتکنندگانی میشود که پیش از جراحی شیمیدرمانی دریافت میکنند.
‐ احتمالا موجب تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در درجهای میشود که تومور احتمالا در پاسخ به شیمیدرمانی برای شرکتکنندگان که شیمیدرمانی را پیش از جراحی دریافت کردند، کوچک شده است.
‐ ممکن است موجب تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در بروز عوارض جانبی برای شرکتکنندگانی شود که پیش از جراحی، شیمیدرمانی دریافت کردهاند اما با دادن رژیمهای تاکسان در وهله اول، خطر نوتروپنی (کاهش تعداد گلبولهای سفید خون) را در افرادی که شیمیدرمانی را پس از جراحی دریافت کردند، کاهش داده است. عوارض جانبی که مورد بررسی قرار گرفتند، نوتروپنی و نوروتوکسیسیتی (آسیب به اعصاب) بودند.
‐ احتمالا موجب تفاوتی اندک یا عدم تفاوت در نسبت شرکتکنندگانی شد که شیمیدرمانی را پس از جراحی سرطان پستان، که تاخیرهایی را در دوزهای شیمیدرمانی ایجاد کرد، دریافت کردند.
بسیاری از مطالعات دادههایی را درباره بقا، خطر بازگشت سرطان یا بهزیستی (well‐being) (کیفیت زندگی) جمعآوری یا گزارش نکردهاند. در بعضی موارد، این مطالعات دادههایی را که میتوانستند در این مرور استفاده شوند، گزارش ندادند و ما منتظر پاسخ از محققانی هستیم که این کارآزماییها را انجام دادهاند.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
نویسندگان این مرور مطالعاتی را جستوجو کردند که تا فوریه 2018 منتشر شده بودند.