پیشینه
افراد مبتلا به بیماریهای روانی جدی مانند اسکیزوفرنی میتوانند دچار اختلالات شدیدی در فرآیندهای فکری خود شوند، که ممکن است به بروز هذیانها (اعتقاداتی که مبتنی بر واقعیت نیستند) و توهمات (دیدن و شنیدن چیزهایی که در واقع وجود ندارند) بیانجامند. مراقبت استاندارد برای مبتلایان به اسکیزوفرنی، داروهای آنتیسایکوتیک هستند، اما این داروها همیشه به خودیخود موفقیتآمیز نیستند و درمانهای اضافی مانند روشهای درمانی روانیاجتماعی (از جمله درمان شناختی رفتاری (CBT)) برای مبتلایان به اسکیزوفرنی توصیه میشود. هدف از CBT این است که به افراد کمک کند تا دیدگاههای خود را در مورد نشانههایشان دوباره ارزیابی کنند. تصور میشود این روند به کاهش پریشانی و تغییر رفتارها کمک میکند. این روش اغلب برای کمک به افراد مبتلا به بیماریهایی مانند اضطراب و افسردگی استفاده میشود. با این حال، CBT گران است و شواهد برای اثربخشی آن مشخص و روشن نیست، به خصوص برای افراد مبتلا به اسکیزوفرنی.
جستوجوها
متخصص اطلاعات گروه اسکیزوفرنی در کاکرین در پایگاه ثبت تخصصی خود برای یافتن کارآزماییهایی جستوجو کرد که افراد مبتلا به اسکیزوفرنی را برای دریافت CBT یا نوع دیگری از درمان روانیاجتماعی، تا مارچ 2017 اختصاص دادند. این جستوجوها 4117 رکورد را یافتند. نویسندگان مرور این رکوردها را مورد بررسی و غربالگری قرار دادند.
نتایج اصلی
سی و شش کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده وارد شدند که در کل 3542 فرد مبتلا به اسکیزوفرنی را تصادفیسازی کردند. کیفیت شواهد حاصل از این کارآزماییها بسیار پایین و پایین است. برای پیامدهای مهم مانند عود، بستری مجدد در بیمارستان، وضعیت روانی، مرگومیر، عملکرد اجتماعی، کیفیت زندگی، هیچ تفاوت واقعی بین CBT در مقایسه با دیگر درمانهای روانیاجتماعی وجود نداشت. تعداد شرکتکنندگانی که مطالعه را زودهنگام ترک کردند، به عنوان یک معیار غیرمستقیم برای رضایت از درمان استفاده شد. اندکی بیشتر از افراد اختصاص یافته به سایر گروههای درمانهای روانیاجتماعی در مقایسه با گروههای CBT، مطالعه را زودهنگام ترک کردند. نتایج به اندازه کافی قوی نبودند تا بتوان نتیجهگیری محکمی گرفت.
نتیجهگیریها
تا زمانی که نتایج کارآزماییهایی بیشتری با کیفیت خوب حاصل نشود، نمیتوان هیچ نتیجهگیری محکمی در مورد اثربخشی CBT در مقایسه با دیگر درمانهای روانیاجتماعی برای مبتلایان به اسکیزوفرنی گرفت.