ترس کودکان از درمان دندانپزشکی ممکن است منجر به مشکلات مدیریت رفتاری برای دندانپزشکان شود، که میتواند مانع موفقیت درمان دندانپزشکی کودکان شود. آرامبخشی (sedation) میتواند برای ازبین بردن اضطراب استفاده شود و رفتار کودکان را تحت درمان دندانپزشکی مدیریت کند. تعیین اثربخشی عوامل، دوزها و رژیمها از تحقیقات منتشرشده مورد نیاز است. این دومین بهروزرسانی از مطالعه مروری کاکرین است که اولین بار در سال 2005 منتشر و پیش از این در سال 2012 بهروزرسانی شد.
ارزیابی اثربخشی و کارآیی نسبی آرامبخشی هوشیاری و دوزاژها برای مدیریت رفتاری در دندانپزشکی کودکان.
متخصص اطلاعات سلامت دهان کاکرین پایگاههای اطلاعاتی زیر را جستوجو کرد: پایگاه ثبت کارآزماییهای سلامت دهان کاکرین (تا 22 فوریه 2018)، پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترلشده کاکرین (CENTRAL ؛Cochrane Central Register of Controlled Trails، سال 2018، شماره 1) در کتابحانه کاکرین (جستوجوشده تا 22 فوریه 2018)؛ MEDLINE Ovid (1946 تا 22 فوریه 2018) و Embase Ovid (1980 تا 22 فوریه 2018). برای کارآزماییهای درحال انجام پایگاه ثبت کارآزماییهای مؤسسه ملی سلامت ایالات متحده (ClinicalTrials.gov) و پلتفرم بینالمللی ثبت کارآزماییهای بالینی سازمان جهانی بهداشت جستوجو شدند. هنگام جستوجو در پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی هیچ محدودیتی بر زبان یا تاریخ انتشار اعمال نشد.
مطالعاتی که دارای معیارهای زیر بودند، انتخاب شدند: کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترلشده از آرامبخشی هوشیاری (conscious sedation) که به مقایسه 2 یا بیشتر از داروها/ تکنیکها/ دارونما انجام شده توسط دندانپزشک یا یکی از تیم دندانپزشکی در کودکان تا 16 سال پرداخته بودند. کارآزماییهای متقاطع (cross‐over trials) را حذف کردیم.
2 نویسنده مطالعه مروری بهطور مستقل، دو بار، اطلاعات مربوط به روشها، شرکتکنندگان، مداخلات، اندازهگیری پیامدها و نتایج را استخراج کردند. جایی که اطلاعات در گزارشهای کارآزمایی ناقص یا نامشخص بود با نویسندگان کارآزمایی تماس گرفته شد. کارآزماییها برای خطر سوگیری (risk of bias) ارزیابی شدند. از دستورالعملهای آماری کاکرین پیروی شد.
ما 50 مطالعه را با مجموع 3704 شرکتکنندهها انتخاب کردیم. 40 مطالعه (81%) در خطر بالای سوگیری، 9 مطالعه (18%) در وضعیت نامعلوم از خطر سوگیری قرار داشتند، و فقط 1 مطالعه در خطر پایین سوگیری ارزیابی شد. 34 نوع آرامبخش مختلف وجود داشت که با یا بدون استنشاق اکسیدنیتروس (nitrous oxide) استفاده شدند. دوزها، نحوه مصرف و زمان مصرف بهطور گستردهای متفاوت بودند. مطالعات بهصورت دارونما- کنترلشده، دوز و مقایسه سربهسر گروهبندی شدند. متاآنالیز (meta‐analysis) دادههای موجود برای پیامد اولیه (رفتار) برای مطالعات بررسیکننده میدازولام (midazolam) خوراکی در مقابل دارونما بهتنهایی امکانپذیر بود. شواهدی با اطمینان متوسط از 6 مطالعه ناهمگون بالینی کوچک و در معرض خطر بالا یا نامشخص از سوگیری وجود دارد، که نشان میدهند در مقایسه با دارونما، استفاده از میدازولام خوراکی در دوزهای بین 0.25 میلیگرم/کیلوگرم تا 1 میلیگرم/کیلوگرم با همکاری رفتاری بیشتری همراه است؛ اختلاف میانگین استانداردشده (SMD ؛standardized mean difference) از میدازولام حمایت کرد (SMD: 1.96؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.59 تا 2.33؛ P < 0.0001؛ I2 = 90%؛ 6 مطالعه؛ 202 شرکتکننده). نتیجهگیری درمورد پیامدهای ثانویه بهدلیل گزارشهای ناقص، ناکافی یا هر 2 امکانپذیر نبود.
شواهدی با اطمینان متوسط وجود دارد که میدازولام خوراکی یک داروی آرامبخش مؤثر برای کودکان تحت درمان دندانپزشکی است. کارآزماییهای بالینی بیشتری با طراحی و گزارشدهی خوب برای ارزیابی سایر داروهای آرامبخش مورد نیاز است. توصیههای بیشتری برای تحقیقات آینده توصیف شدهاند و پیشنهاد شده که کارآزماییهای آینده، رژیمهای تجربی را در مقایسه با میدازولام خوراکی یا اکسیدنیتروس استنشاقی ارزیابی کنند.