پروستاگلاندین E1 یا PGE1 برای حفظ مجرای شریانی باز مورد استفاده قرار میگیرد و میتواند زندگی نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال را حفظ کند. PGE1 برای افزایش ترکیب جریان خون ریوی و سیستمیک یا بهبود گردش خون ریوی یا سیستمیک، قبل از سپتوستومی دهلیزی با بالون یا جراحی استفاده میشود. درمان با PGE1 ممکن است چندین اثر جانبی کوتاهمدت و طولانیمدت را به همراه داشته باشد. اثربخشی و ایمنی PGE1 در نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال بهطور سیستماتیک بررسی نشده است.
تعیین اثربخشی و ایمنی درمان کوتاهمدت (<120 ساعت) و بلندمدت (≥120 ساعت) با PGE1 در حفظ باز ماندن مجرای شریانی و کاهش مرگومیر در ضایعات قلبی وابسته به داکتال.
ما با استفاده از استراتژی جستوجوی توصیه شده توسط کاکرین، در اکتبر 2017 متون را جستوجو کردیم. ما پایگاههای اطلاعاتی الکترونیکی (CENTRAL (در کتابخانه کاکرین (the Cochrane Library)؛ MEDLINE؛ (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and allied Health litreture؛ Embase)، چکیده مقالات the Pediatric Academic Societies؛ وبسایتهای ثبت کارآزماییها در www.clinicaltrials.gov؛ www.controlled‐trials.com و فهرست منابع مقالات شناسایی شده را جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی یا شبهتصادفیسازی شده که از PGE1 در هر دوز یا مدت زمانی برای حفظ باز ماندن مجرای شریانی در نوزادان ترم یا پرهترم دیرهنگام (≥ 34 هفته بارداری) مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال استفاده و اثربخشی و ایمنی را در کوتاهمدت یا بلندمدت گزارش کردند.
ما از روشهای استاندارد کاکرین برای انجام یک مرور سیستماتیک استفاده کردیم. دو نویسنده مرور (SA و MP) بهطور مستقل از هم عناوین و چکیده مطالعات شناسایی شده را از طریق استراتژی جستوجو به منظور تعیین مناسب بودن برای ورود ارزیابی کردند. در صورتی که با توجه به عنوان و چکیده مقاله، واجد شرایط بودن مطالعه به طور قابل اطمینان قابل انجام نبود، ما نسخه متن کامل را بدست آوردیم. ما هر گونه اختلاف را با بحث حل کردیم. ما فرمهای الکترونیکی را برای گنجاندن/حذف کارآزمایی، استخراج دادهها و برای درخواست اطلاعات منتشر شده اضافی از نویسندگان گزارشهای اصلی طراحی کردیم.
جستوجوی ما هیچ کارآزمایی در حال انجام یا کاملی را شناسایی نکرد که معیارهای ورود ما را داشته باشد.
شواهد کافی از کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده برای تعیین ایمنی و اثربخشی PGE1 در نوزادان مبتلا به ضایعات قلبی وابسته به داکتال وجود ندارد. شواهد حاصل از کارآزماییهای مشاهدهای شامل یک طبابت بالینی آگاهانه در مورد استفاده از PGE است، که در حال حاضر به عنوان استاندارد مراقبت در ضایعات قلبی وابسته به داکتال در نظر گرفته شده است. بعید است که مطالعات تصادفیسازی و کنترل شده برای این نشانه انجام شود اما اثربخشی نسبی فرمولاسیونهای جدیدتر PGE1، دوزهای مختلف PGE1 و مطالعاتی که به مقایسه PGE با استنتهای PDA یا سایر اقدامات برای باز نگه داشتن مجرا پرداختند، ممکن است اخلاقی و ضروری باشد.