از آنجایی که نوزادان پرهترم افزایش مواد مغذی و مرحله رشد سریع را در سه ماهه سوم بارداری تجربه نمیکنند، در برابر کمبود تغذیهای پستناتال، از جمله چربی آسیبپذیر هستند. در نتیجه، آنها برای رشدونمو کافی نیاز به مصرف چربی بیشتری در مقایسه با همتایان ترم خود دارند. چربی شیر مادر نیازهای اصلی انرژی نوزاد پرهترم را تامین کرده و همچنین به چندین عملکرد متابولیکی و فیزیولوژیکی کمک میکند. اگر چه شیر مادر دارای منافع زیادی برای این جمعیت است، محتوای چربی آن بسیار متغیر است و ممکن است برای رشدونمو مطلوب آنها ناکافی باشد. این مرور بهروزرسانی سال 2018 از مرور کاکرین است که آخرین بار در سال 2000 منتشر شد.
تعیین اینکه آیا تغذیه نوزادان پرهترم با مکمل شیر مادر با چربی در مقایسه با شیر مادر بدون مکمل منجر به بهبود پیامدهای رشد، ترکیب بدنی، قلبی – متابولیکی و تکامل رشد عصبی بدون اثرات جانبی قابلتوجه میشود.
ما از استراتژی جستوجوی استاندارد گروه نوزادان در کاکرین برای جستوجو در پایگاه ثبت مرکزی کارآزماییهای کنترل شده کاکرین
(CENTRAL ؛Cochrane Central Registre of Controlled Trails؛ شماره 1، 2018)، MEDLINE via PubMed (از 1966 تا 08 فوریه 2018)، Embase (از 1980 تا 08 فوریه 2018) و (CINAHL) Cumulative Index to Nursing and Allied Health Litreture (از 1982 تا 08 فوریه 2018) استفاده کردیم. ما همچنین پایگاههای اطلاعاتی کارآزماییهای بالینی، مجموعه مقالات کنفرانسها و فهرست منابع مقالات بازیابی شده را برای یافتن کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده و کارآزماییهای شبهتصادفیسازی شده جستوجو کردیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شده منتشر شده و منتشر نشده چنانچه از روشهای تصادفی یا شبهتصادفی برای تخصیص نوزادان پرهترم تغذیه شده با شیر مادر در بیمارستان به دریافت مکمل یا عدم دریافت مکمل با چربی اضافی استفاده میکردند، مناسب بودند.
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی و کنترل شده جدیدی مطابق با معیارهای ورود یافت نشد اما دادههای حاصل از کارآزمایی انتخاب شده قبلی را به علت تغییر در پیامدهای مرور از زمان انتشار پروتکل استخراج کردیم. دو نویسنده مرور بهطور مستقل از هم به خلاصهسازی دادهها پرداختند، کیفیت کارآزمایی، و کیفیت شواهد را در سطح پیامد با استفاده از درجهبندی توصیهها، ارزیابی، ارتقا و بررسی (GRADE) ارزیابی کردند. ما به دنبال انجام متاآنالیز (meta-analyses) با استفاده از خطر نسبی (RR) برای دادههای دوتایی و میانگین تفاوت (MD) برای دادههای پیوسته، با 95% فاصله اطمینان (CI) مربوط به آنها بودیم. ما قصد داشتیم از یک مدل اثر ثابت استفاده کنیم و علل بالقوه ناهمگونی را از طریق تجزیهوتحلیل حساسیت بررسی کنیم.
یک کارآزمایی تصادفیسازی شده شامل 14 نوزاد پرهترم انتخاب شد. شواهدی مبنی بر تفاوت قابل ملاحظه بین گروههای مکمل چربی و بدون مکمل در نرخ افزایش وزن (MD:1.02 گرم/کیلوگرم/روز؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.4- تا 3.6؛ 1 RCT؛ n: 14 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، قد (MD:0.1 سانتیمتر/هفته؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.08- تا 0.3؛ 1 RCT؛ n: 14 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، و دور سر (MD:0.2 سانتیمتر/هفته؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.07- تا 0.4؛ 1 RCT؛ n: 14 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین)، در بیمارستان وجود نداشت. شواهد روشنی وجود نداشت که نشان دهد مکمل چربی خطر عدم تحمل تغذیه را افزایش داد (RR: 3.0؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.1 تا 64.3؛ 1 RCT؛ n: 16 نوزاد؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین). هیچ دادهای در مورد اثرات مکمل چربی بر پیامدهای رشد بلندمدت، شاخص توده بدنی، ترکیب بدنی، تکامل رشد عصبی، یا قلبی - متابولیکی وجود نداشت.
یک کارآزمایی انتخاب شده شواهدی را مبنی بر تأثیر مکمل چربی شیر مادر بر رشد کوتاهمدت و عدم تحمل تغذیه در نوزادان پرهترم ارائه نکرد. با این حال، شواهد با کیفیت بسیار پایین، اندازه کوچک نمونه، تعداد کم پیشامدها، و دقت پایین، اطمینان ما را به اینکه این نتایج تأثیر واقعی مکمل چربی شیر مادر را بر نوزادان پرهترم نشان میدهد کاهش داد و پیامدهای بلندمدت گزارش نشدند. تحقیقات بیشتر با کیفیت بالا باید تاثیر را بر رشد کوتاهمدت و درازمدت، پیامدهای تکامل رشد عصبی و قلبی - متابولیکی در زمینه توسعه غنیسازهای چند جرئی ارزیابی کنند. دوز مطلوب، اثرات جانبی، و روشهای ارائه نیز باید بررسی شوند.