پیشینه
اکثر دستورالعملها، استفاده از بتا2‐آگونیستهای طولانی‐اثر (LABA) را بهعنوان درمان کمکی برای کورتیکواستروئیدهای استنشاقی (ICS) در مدیریت بالینی آسم با کنترل ضعیف، علیرغم استفاده از ICS با دوز پائین، توصیه میکنند.
سوال مطالعه مروری
مزیت و بیخطری ترکیب LABA و ICS در کودکان مبتلا به آسم پایدار در مقایسه با همان دوز یا فقط افزایش دوز ICS چیست؟
ما چه شواهدی را یافتیم؟
از شواهد موجود تا ژانویه 2015، تعداد 39 مطالعه واجد شرایط را یافتیم که ترکیب LABA و ICS را در کودکان مبتلا به آسم پایدار بررسی کردند. از این تعداد، 28 مطالعه افزودن LABA را با همان دوز از ICS، و مابقی موارد LABA را با دوز بیشتری از ICS مقایسه کردند.
تعداد افرادی که دچار تشدید حملات (وخیمتر شدن نشانهها) شده و نیازمند درمان با استروئیدهای خوراکی، بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. با این حال، عملکرد ریه در افرادی که LABA و استروئید مصرف کردند، در مقایسه با همان دوز از استروئیدها یا دوزهای بزرگتر از استروئیدها، بهبود یافت. با افزودن LABA، هیچ شواهدی حاکی از افزایش عوارض جانبی جدی یا عوارض جانبی به دست نیامد.
در مقایسه با دوز یکسان از ICS، افراد کمتر از درمان برونکودیلاتور نجات/تسکین خود استفاده کردند. هنگامی که LABA اضافه شده به ICS با دوزهای بالاتر ICS مقایسه شد، هیچ مزیتی برای کنترل نشانههای آسم وجود نداشت. دوز بالاتر ICS با 1.2 سانتیمتر رشد کمتر در سال نسبت به ترکیب LABA و دوز کمتر ICS همراه بود.
نتیجهگیری
در کودکان مبتلا به آسم پایدار، ترکیب LABA و ICS خطر تشدید حملات نیازمند به درمان استروئیدی را کاهش نداد، اما در مقایسه با دوز مشابه یا بالاتر از ICS، عملکرد ریه را بهبود بخشید. هیچ تفاوتی در عوارض جانبی مشاهده نشد، به استثنای رشد بهتر با استفاده از ICS و LABA در مقایسه با دوز بالاتر ICS. روند افزایش شانس بستری شدن در بیمارستان نشاندهنده نیاز به نظارت مستمر و انجام کارآزماییهای بیشتر در کودکان است.
کیفیت شواهد
به طور کلی، سطح کیفیت شواهد را متوسط ارزیابی کردیم. اکثر پیامدها نشانگر فواصل اعتماد گسترده بودند، که باعث تنزل کیفیت شواهد به سطح متوسط شد. در چند پیامد که مطالعات برچسب‐باز دادهها را برای آنها ارائه کردند، کیفیت شواهد را سطح پائین کاهش دادیم.