پیشینه
انسفالوپاتی کبدی یک اختلال مغزی مرتبط با بیماری کبدی است. سیروز، وضعیتی که در آن بافت اسکار (فیبروز) جایگزین بافت طبیعی کبد میشود، شایعترین علت انسفالوپاتی کبدی به شمار میآید. شدت علائم از علائم جزئی تا کما متغیر است. تغییرات جزئی به عنوان انسفالوپاتی کبدی حداقلی شناخته میشوند. انسفالوپاتی کبدی آشکار (overt) به مراحل شدیدتر با تظاهرات بالینی آشکار، مانند تغییر در سطح هوشیاری یا ناهنجاریهای عصبیروانی اشاره دارد. بسیاری از مبتلایان به سیروز فاقد آمینواسیدها هستند، که جز ساختمانی پروتئینها محسوب میشوند. آمینواسیدها با یک زنجیره جانبی (یک شاخه) به آمینواسیدهای شاخهدار (BCAA) معروف هستند. BCAA نقش مهمی را در ساخت عضلات و سیگنالدهی شیمیایی در مغز بازی میکند. این اثرات ممکن است به نفع افراد مبتلا به انسفالوپاتی کبدی باشند.
ویژگیهای مطالعه
ما 16 کارآزمایی بالینی تصادفیسازی شده (کارآزماییهایی که شرکتکنندگان به طور تصادفی در گروههای درمانی قرار گرفته بودند) را شناسایی کردیم که شامل 827 شرکتکننده بودند. افراد وارد شده، مبتلا به سیروز اغلب به دلیل بیماری الکلی کبدی یا هپاتیت ویروسی (عفونت کبدی ناشی از ویروس) بودند. کارآزماییها BCAA را با دارونما (placebo) (درمان ساختگی)، عدم مداخله، رژیمهای غذایی، لاکتولوز (قند مایع که اغلب برای درمان یبوست استفاده میشود)، یا نئومایسین (neomycin) (یک آنتیبیوتیک) مقایسه کردند. شواهد تا اکتبر 2014 بهروز است.
نتایج کلیدی
تجزیهوتحلیلها هیچ تاثیری را بر مرگومیر نشان ندادند، اما BCAA تأثیر مفیدی بر علائم و نشانههای انسفالوپاتی کبدی داشت. BCAA خطر بروز عوارض جانبی جدی را افزایش نداد، اما با حالت تهوع و اسهال همراه بود. وقتی کارآزماییهایی را که روی لاکتولوز و نئومایسین مطالعه کرده بودند، از مرور خارج کردیم، BCAA تاثیر مطلوبی بر انسفالوپاتی کبدی داشت. هنگامی که کارآزماییهایی را با کنترل لاکتولوز یا نئومایسین وارد تجزیهوتحلیل کردیم، هیچ تاثیر مفید یا مضری از BCAA مشاهده نشد.
کیفیت شواهد
ما کیفیت شواهد را با بررسی جنبههایی که میتوانند منجر به خطاهایی در قضاوت اثرات مداخله شوند، ارزیابی کردیم. ما نتیجه گرفتیم که شواهدی با کیفیت بالا در تجزیهوتحلیلهای خود در مورد تأثیر BCAA بر انسفالوپاتی کبدی داشتیم. ما همچنین در تجزیهوتحلیل شواهد باقیمانده نتیجه گرفتیم که کیفیت آنها متوسط یا پائین بود، زیرا تعداد شرکتکنندگان در کارآزماییها بسیار اندک و خطر سوگیری (bias) (خطاهای سیستماتیک) نامشخص یا زیاد بودند.