دو RCT را شامل 72 شرکتکننده وارد کردیم. شصتونه شرکتکننده در یک متاآنالیز (تعادل) وارد شدند. هر دو کارآزمایی، QoL را، همراه با معیار پیامدهای ثانویه مرتبط با پیامدهای حرکتی و روانی ارزیابی کردند؛ یک کارآزمایی ناتوانی را نیز اندازهگیری کرد.
در یک مطالعه از مقیاس اثر استروک (Stroke Impact Scale)، برای اندازهگیری QoL در شش حوزه، در ابتدا و پس از مداخله استفاده شد. تاثیر یوگا در پنج حوزه (فیزیکی، احساسی، ارتباطی، مشارکت اجتماعی، ریکاوری استروک) معنیدار نبود؛ با این حال، تاثیر یوگا در حوزه حافظه معنیدار بود (تفاوت میانگین (MD): 15.30؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.29 تا 29.31؛ 0.03 = P)، درجه شواهد مربوط به این یافته بسیار پائین بود. در مطالعه دوم، QoL با استفاده از مقیاس کیفیت زندگی مختص استروک (Stroke‐Specifc QoL Scale) ارزیابی شد؛ هیچ تاثیر معنیداری یافت نشد.
پیامدهای ثانویه شامل حرکت، قدرت و استقامت، و متغیرهای روانی، درد و ناتوانی بود.
تعادل در هر دو مطالعه با استفاده از مقیاس تعادل برگ (Berg Balance Scale) اندازهگیری شد؛ تاثیر مداخله معنیدار نبود (MD: 2.38؛ 95% CI؛ 1.41‐ تا 6.17؛ 0.22 = P). تجزیهوتحلیل حساسیت جهت تاثیر را تغییر نداد. یک مطالعه خود‐کارآمدی تعادل را، با استفاده از مقیاس اطمینان به حفظ تعادل مختص فعالیتها (Activities‐specific Balance Confidence Scale) اندازهگیری کرد (MD: 10.60؛ 95% CI؛ 7.08‐ تا 28.28؛ 0.24 = P)؛ تاثیر مداخله معنیدار نبود؛ درجه شواهد مربوط به این یافته بسیار پائین بود.
یک مطالعه، راه رفتن را با استفاده از Comfortable Speed Gait Test (MD: 1.32؛ 95% CI؛ 1.35‐ تا 3.99؛ 0.33 = P)، و عملکرد حرکتی را با استفاده از مقیاس ارزیابی حرکتی (Motor Assessment Scale)؛ (MD: ‐4.00؛ 95% CI؛ 12.42‐ تا 4.42؛ 0.35 = P) اندازهگیری کرد؛ بر اساس شواهد با درجه بسیار پائین، تاثیر معنیداری یافت نشد.
یک مطالعه ناتوانی را با استفاده از مقیاس اصلاح شده رنکین (modified Rankin Scale; MRS) اندازهگیری کرد اما فقط گزارش داد که شرکتکنندگان مستقل بودند یا وابسته. هیچ تاثیر معنیداری یافت نشد (نسبت شانس (OR): 2.08؛ 95% CI؛ 0.50 تا 8.60؛ 0.31 = P)؛ درجه شواهد مربوط به این یافته بسیار پائین بود.
اضطراب و افسردگی در یک مطالعه اندازهگیری شد. سه معیار مورد استفاده قرار گرفت: Geriatric Depression Scale‐Short Form (GCDS15)، و دو شکل از State Trait Anxiety Inventory (STAI ،Form Y) برای اندازهگیری وضعیت اضطراب (یعنی اضطراب تجربه شده در پاسخ به موقعیتهای استرسزا) و اضطراب با علائم خاص (یعنی اضطراب مرتبط با اختلالات روانی مزمن). بر اساس شواهد با درجه بسیار پائین، تاثیر معنیداری برای افسردگی (GDS15؛ MD: ‐2.10؛ 95% CI؛ 4.70‐ تا 0.50؛ 0.11 = P) یا برای اضطراب دارای علائم خاص (STAI‐Y2؛ MD: ‐6.70؛ 95% CI؛ 15.35‐ تا 1.95؛ 0.13 = P) یافت نشد. با این حال، تاثیر معنیداری برای وضعیت اضطراب یافت شد: STAI‐Y1؛ (MD: ‐8.40؛ 95% CI؛ 16.74‐ تا 0.06؛ 0.05 = P)؛ درجه شواهد مربوط به این یافته بسیار پائین بود.
حوادث جانبی گزارش نشده بود.
کیفیت شواهد
کیفیت شواهد را با استفاده از روش درجهبندی توصیه، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) ارزیابی کردیم. به طور کلی، کیفیت شواهد به دلیل تعداد کم کارآزماییهای وارد شده در مرور بسیار پائین بود، که ما هر دو را به ویژه در ارتباط با دادههای ناقص و گزارشدهی انتخابی، و به ویژه در مورد ماهیت نمایشی نمونه در یک مطالعه در معرض خطر بالای سوگیری قضاوت کردیم.