سوال مطالعه مروری
ما شواهد مربوط به تاثیر هرگونه درمان را در بروز عفونت پوستی شایع مولوسکوم کنتاژیوزوم (molluscum contagiosum) مرور کردیم. افراد دارای سیستم ایمنی سرکوب شده یا مولوسکوم کنتاژیوزوم منتقل شده از طریق جنسی را حذف کردیم.
پیشینه
مولوسکوم کنتاژیوزوم در افراد سالم یک عفونت ویروسی نسبتا بیضرر پوستی است که خود محدود شونده است. این عفونت عمدتا کودکان و نوجوانان را تحت تاثیر قرار میدهد و در بزرگسالان نادر است. این عفونت در سراسر جهان رخ میدهد، اما به نظر میرسد که در مناطق جغرافیایی دارای آب و هوای گرم بیشتر است. مولوسکوم کنتاژیوزوم معمولا به صورت یک جوش یا چند جوش است که داخل آن با هر نوع ماده روغنی یا چربی پر میشود. افراد ممکن است به دلایل اجتماعی و زیبایی و به دنبال نگرانی در مورد گسترش بیماری به دیگران به دنبال درمان باشند. درمان برای سرعت بخشیدن به روند بهبود در نظر گرفته شده است.
ویژگیهای مطالعه
ما منابع علمی را تا جولای 2016 جستوجو کردیم. 22 کارآزمایی را وارد مرور کردیم (در مجموع 1650 شرکتکننده). بیست مطالعه درمان موضعی را مورد بررسی قرار دادند، و دو مطالعه درمان از طریق دهان (خوراکی) را ارزیابی کردند. مقایسهها شامل درمانهای فیزیکی، و همچنین درمانهای موضعی و خوراکی بود. اکثر مطالعات مربوط به مراکز سرپایی و اورژانس بیمارستان بودند، و در آمریکای شمالی، انگلستان، آسیا، یا آمریکای جنوبی انجام شدند. شرکتکنندگان در هر دو جنس و عمدتا کودکان یا جوانان بودند. مدت پیگیری بین 3 تا 28 هفته پس از تصادفیسازی متغیر بود. فقط پنج مطالعه بیش از 3 ماه پیگیری داشتند.
پنج مطالعه حمایت مالی تجاری را گزارش کردند، سه مطالعه داروها را به صورت رایگان از شرکتهای داروسازی گرفتند، 12 مطالعه محل تامین منابع مالی را ذکر نکردند، یک مطالعه حمایت مالی از خیریه را گزارش کرد، و یک مطالعه گزارش داد که هیچ گونه حمایت مالی نداشته است.
نتایج کلیدی
ما دریافتیم که بسیاری از درمانهای شایع برای مولوسکوم، مانند تخریب فیزیکی، به اندازه کافی مورد ارزیابی قرار نگرفتهاند. بعضی از این درمانهای وارد شده بخشی از درمان استاندارد نیستند.
شواهد با کیفیت متوسط یافتیم که نشان داد ایمیکوئیمود 5% موضعی احتمالا در دستیابی به درمان بالینی کوتاه‐مدت، میانمدت و طولانیمدت موثرتر از حامل نیست (یعنی کرم مشابه اما بدون ماده موثر ایمیکوئیمود). شواهد با کیفیت بالا (و بنابراین با قطعیت بیشتر) نشان داد که ایمیکوئیمود 5% موضعی در بهبود مولوسکوم تا سه ماه پس از شروع درمان بهتر از دارونما نیست.
شواهد با کیفیت بالا نشان داد که ایمیکوئیمود 5% در تعداد عوارض جانبی در مقایسه با حامل تفاوت کمی داشت یا اصلا تفاوتی نداشت. با این حال، شواهد با کیفیت متوسط نشان میدهد که احتمالا واکنشهای بیشتری در محل استفاده در هنگام استفاده از ایمیکوئیمود 5% موضعی در مقایسه با حامل وجود دارد.
شواهد با کیفیت پائین، به دست آمده از یک یا دو مطالعه عمدتا کوچک، نتایج زیر را برای پیامد درمان بالینی کوتاه‐مدت نشان داد: ایمیکوئیمود 5% کمتر از کرایواسپری (cryospray) یا هیدروکسید پتاسیم 10% موثر است؛ روغن مورد سبز لیمویی استرالیایی 10% موثرتر از روغن زیتون است؛ کرم بنزوئیل پراکسید 10% موثرتر از ترتینوئین 0.05% است؛ نیتریت سدیم 5% همراه با اسید سالیسیلیک 5% موثرتر از اسید سالیسیلیک 5% به تنهایی است؛ و ید به همراه روغن درخت چای موثرتر از روغن چای یا ید به تنهایی است شواهد بسیار نامطمئنی (با کیفیت پائین) یافتیم که نشان میدهد هیدروکسید پتاسیم 10% موثرتر از سالین است؛ calcarea carbonica هومیوپاتیک موثرتر از دارونما است؛ محلول هیدروکسید پتاسیم 2.5% کمتر از محلول هیدروکسید پتاسیم 5% موثر است؛ و محلول پوویدون آیوداین 10% و چسب موضعی اسید سالیسیلیک 50% موثرتر از چسب موضعی اسید سالیسیلیک به تنهایی است.
به استثنای واکنش شدید در محل استفاده با ایمیکوئیمود، هیچ یک از این درمانها منجر به عوارض جانبی جدی نشد (شواهد با کیفیت پائین). درد در طول استفاده از درمان، قرمزی، و خارش از جمله بیشترین عوارض جانبی گزارش شده بود.
ما تفاوتی بین درمانهای ارزیابی شده در مقایسههای دیگر نیافتیم.
هیچ کارآزمایی تصادفیسازی شده مربوط به چندین درمان که به طور شایع استفاده میشوند، مانند ایجاد ضایعات با یک چسب نارنجی یا هیدروژن پراکسید موضعی نیافتیم. از آنجایی که اغلب ضایعات درون چند ماه رفع میشوند، میتوان مولوسکوم کنتاژیوزوم را رها کرد تا به طور طبیعی بهبود یابد، مگر اینکه شواهد بهتری از برتری درمانهای فعال وجود داشته باشد.
کیفیت شواهد
برای ایمیکوئیمود موضعی، کیفیت شواهد برای درمان بالینی، بهبود کوتاه‐مدت و عوارض جانبی، متوسط تا شدید بود. برای تمام مقایسههای دیگر، کیفیت شواهد برای درمان بالینی کوتاه‐مدت و عوارض جانبی پائین بود. محدودیتهای شایع مطالعات وارد شده تعداد کم شرکتکنندگان بود، محققان کورسازی نشدند، و شرکتکنندگانی که این مطالعه را کامل نکردند (در برخی از مطالعات متعدد بودند) در تجزیهوتحلیل وارد نشدند.