<?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?> <COCHRANE_REVIEW_TRANSLATION ID="" LANGUAGE="fa-IR" SL_CONTEXT="" SOURCE_ID="" VERSION_NO="" XML_VERSION="2"> <REVIEW_METADATA DOI="10.1002/14651858.CD008074.pub2" GROUP_ID="" ID="" PUBLICATION_STATUS="" STAGE="R" STATUS="A" TYPE="INT" VERSION_NO=""> <AUTHORS>Edoardo G Ostinelli, Salwan Jajawi, Styliani Spyridi, Kamlaj Sayal, Mahesh B Jayaram</AUTHORS> <ORIGINAL_TITLE>Aripiprazole (intramuscular) for psychosis-induced aggression or agitation (rapid tranquillisation)</ORIGINAL_TITLE> <ASSESSED_UP_TO_DATE DAY="11" MONTH="04" YEAR="2017"/> <PUBLISHED_ONLINE DAY="" MONTH="01" YEAR="2018"/> <CITATION_LAST_CHANGED ISSUE_NO="" YEAR=""/> </REVIEW_METADATA> <TITLE LABEL="Review Title">نقش آریپیپرازول (داخل عضلانی) در درمان پرخاشگری یا آشفتگی ناشی از سایکوز (آرام‌‌‌‌بخشی سریع)</TITLE> <SUMMARY> <SUMMARY_TITLE LABEL="Summary Title"><h3>آریپیپرازول در آرامش‌بخشی افرادی که به علت سایکوز دچار پرخاشگری یا آشفتگی هستند، تا چه حد موثر است؟</h3></SUMMARY_TITLE> <SUMMARY_BODY LABEL="Summary"> <P><p><B>پیشینه</B> افراد مبتلا به سایکوز (psychosis) ممکن است صداهایی بشنوند (توهم) (hallucinations) یا افکار غیر‐طبیعی (هذیان) (delusions) داشته باشند که می‌تواند آنها را وحشت‌زده، مضطرب و آشفته (بی‌قرار، تحریک‌پذیر یا زودرنج) کند. گاهی اوقات تجربه چنین حالت‌هایی می‌تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه یا خشونت شود. این موضوع، چالش و معضلی برای متخصصان سلامت روان است تا با تشخیص درست و اغلب سریع، بهترین درمان موجود برای پیشگیری از پرخاشگری و آسیب به خودشان یا دیگران، انجام شود.</p> <p>آریپیرازول (aripiprazole) می‌تواند برای درمان سایکوز و هم‌چنین آرام کردن افرادی که دچار پرخاشگری یا آشفتگی ناشی از سایکوز شده‌اند، استفاده شود. این دارو به دو صورت خوراکی یا تزریقی (داخل عضلانی) استفاده می‌شود. با وجود این، آریپیرازول می‌تواند منجر به عوارض جانبی ناخوشایندی از جمله سردرد، ناراحتی معده، و سستی یا خواب‌آلودگی بیش از حد شود.</p> <p>این مرور به دنبال شواهدی از کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده است که اثربخشی آریپیپرازول داخل عضلانی را در افرادی که به علت سایکوز دچار پرخاشگری و آشفتگی شده‌اند، ارزیابی کند.</p> <p><I>جست‌وجو</I> متخصص اطلاعات گروه اسکیزوفرنی در کاکرین، یک ‌جست‌وجوی الکترونیکی در سال‌های 2014 و 2017 برای یافتن مطالعات تصادفی‌سازی شده از افراد مبتلا به پرخاشگری در اثر سایکوز انجام داد که به آنها آریپیپرازول یا دارونما (placebo) (درمان ساختگی) یا هر نوع آنتی‌سایکوتیک دیگر ترزیق شده بود. نتیجه ‌جست‌وجو 63 رکورد مرتبط را پیدا کرد که به 21 کارآزمایی اشاره داشت. نویسندگان مرور، رکوردها را برای ورود یا خروج از مطالعه غربالگری کردند.</p> <p><I>نتایج اصلی</I> فقط سه مطالعه توانستند وارد مرور شوند. به دلیل تعداد اندک کارآزمایی‌ها و کیفیت ضعیف داده‌های گزارش شده، شواهد محدود است.‌ افرادی که آریپیپرازول دریافت می‌کردند نسبت به افرادی که دارونما یا هالوپریدول (haloperidol) دریافت می‌کردند، به تزریق بیشتری برای آرامش‌بخشی نیاز داشتند. به‌طور کلی، آریپیپرازول منجر به عوارض جانبی مشابهی با دارونما یا هالوپریدول می‌شود. در مقایسه با اولانزاپین (olanzapine)، آریپیپرازول تاثیر کمتری در آرام‌سازی افراد دارد اما کمتر باعث سستی یا خواب‌آلودگی می‌شود.</p> <p><I>نتیجه‌گیری‌ها</I> شواهد کمی وجود دارد اما کیفیت ضعیفی دارند، نتیجه‌گیری در مورد اثربخشی آریپیپرازول از چنین داده‌هایی دشوار است. مشکل متخصصین سلامت و افرادی که مشکلات سلامت روان دارند، به علت نبود راهنمای دقیق در مورد استفاده از آزیپیپرازول به عنوان یک آرام‌بخش سریع، هم‌چنان باقی مانده است. پژوهش‌های بیشتر، با در نظر گرفتن اینکه کدام دارو برای آرام‌سازی افراد بهتر است، عوارض جانبی کمتری دارد و سریع و به سرعت عمل می‌کند، برای کمک به این افراد لازم است.</p></P> </SUMMARY_BODY> </SUMMARY> <ABSTRACT> <ABS_BACKGROUND LABEL="Abstract Background"> <P>افراد مبتلا به سایکوز (psychosis) ممکن است پرخاشگر (aggressive) شوند. در این مواقع می‌توان از آنتی‌سایکوتیک‌ها (antipsychotics)، مثل آریپیپرازول (aripiprazole) به شکل داخل عضلانی (intramuscular)، استفاده کرد.</P> </ABS_BACKGROUND> <ABS_OBJECTIVES LABEL="Abstract Objectives"> <P>ارزیابی تاثیرات آریپیپرازول داخل عضلانی در درمان پرخاشگری یا آشفتگی ناشی از سایکوز (آرام‌سازی سریع)</P> </ABS_OBJECTIVES> <ABS_SEARCH_STRATEGY LABEL="Abstract Search Strategy"> <P>در 11 دسامبر 2014 و 11 اپریل 2017، پایگاه ثبت کارآزمایی‌های مبتنی بر مطالعه گروه اسکیزوفرنی در کاکرین را که بر مبنای جست‌وجوهای منظم به عمل آمده در پایگاه‌های CINAHL؛ BIOSIS؛ AMED؛ Embase؛ PubMed؛ MEDLINE؛ PsycINFO، و پایگاه‌های ثبت کارآزمایی‌های بالینی صورت پذیرفته بود، جست‌وجو کردیم.</P> </ABS_SEARCH_STRATEGY> <ABS_SELECTION_CRITERIA LABEL="Abstract Selection Criteria"> <P>تمام کارآزمایی‌های تصادفی‌سازی و کنترل شده (randomised controlled trials; RCTs) که در آنها افراد مبتلا به پرخاشگری یا آشفتگی ناشی از سایکوز، برای دریافت یا آریپیپرازول داخل عضلانی یا مداخله داخل عضلانی دیگر تصادفی‌سازی شدند.</P> </ABS_SELECTION_CRITERIA> <ABS_DATA_COLLECTION LABEL="Abstract Data Collection"> <P>ما به‌‌طور مستقل از هم مستندات را بررسی و در جایی که امکان‌پذیر بود، چکیده‌ها و مقالات را مرتب و مجددا بررسی و کیفیت آنها را ارزیابی کردیم. مطالعاتی را وارد کردیم که معیار انتخاب ما را داشتند. حداقل دو نویسنده مرور به‌طور مستقل از هم داده‌ها را از مطالعات وارد شده استخراج کردند. ما مدل اثر‐ثابت را انتخاب کردیم. داده‌های دو‐حالتی را با استفاده از خطر نسبی (RR) و 95% فاصله اطمینان (CI) تجزیه‌وتحلیل کردیم. داده‌‏های پیوسته را با استفاده از تفاوت‌های میانگین (MD) و CIهای‌شان تجزیه‌وتحلیل کردیم. خطر سوگیری (bias) را برای مطالعات وارد شده ارزیابی و از سیستم درجه‌‏بندی توصیه‏، ارزیابی، توسعه و ارزشیابی (GRADE) برای ایجاد جداول «خلاصه یافته‌ها»، استفاده کردیم.</P> </ABS_DATA_COLLECTION> <ABS_RESULTS LABEL="Abstract Results"> <P><p>نتیجه جست‌وجو 63 رکورد بود که 21 کارآزمایی احتمالی را در بر می‌گرفت. ما فقط توانستیم سه مطالعه را وارد کنیم که هر سه مطالعه طی دهه گذشته انجام شده بودند، با 885 شرکت‌کننده‌ای که 707 نفر از آنها وارد تجزیه‌وتحلیل کیفی در این مرور سیستماتیک شدند. به دلیل مقایسه‌های محدود، اندازه کوچک کارآزمایی‌ها و کمبود پیامدهای بررسی شده و گزارش شده «عملی»، کیفیت شواهد غالبا در سطح پائین یا بسیار پائین، درجه‌بندی شد. در هیچ یک از کارآزمایی‌ها، داده‌های مفیدی برای پیامدهای اولیه ما مبنی بر آرام‌سازی یا خواب‌آلودگی تا ‌30 دقیقه، گزارش نشد. هم‌چنین، پیامدهای اقتصادی در این کارآزمایی‌ها گزارش نشده بود.</p> <p>وقتی که گروه آریپیپرازول را با گروه دارونما (placebo) مقایسه کردیم، افراد کمتری در گروه آریپیپرازول نیاز به تزریق‌های اضافی پیدا می‌کردند (RCT 2؛ n = 382؛ RR: 0.69؛ 95% CI؛ 0.56 تا 0.85؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I> ). بهبود آشفتگی در افراد تحت درمان با آریپیپرازول تا دو ساعت بعد از درمان به لحاظ بالینی مهم بود (RCT 2؛ n = 382؛ RR: 1.50؛ 95% CI؛ 1.17 تا 1.92؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I> ). تعداد موارد عدم پاسخ به درمان بعد از اولین تزریق به نفع گروه آریپیپرازول بود (RCT 1؛ n = 263؛ RR: 0.49؛ 95% CI؛ 0.34 تا 0.71؛ <I>شواهد با کیفیت پائین</I> ). اگر چه هیچ تاثیری دیده نشد، در گروه آریپیپرازول در مقایسه با گروه دارونما، افراد بیشتری دچار عوارض جانبی شدند (RCT 1؛ n = 117؛ RR: 1.51؛ 95% CI؛ 0.93 تا 2.46؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I>).</p> <p>آریپیپرازول در مقایسه با هالوپریدول (haloperidol) به تزریق‌های بیشتری نیاز داشت (RCT 2؛ n = 477؛ RR: 1.28؛ 95% CI؛ 1.00 تا 1.63؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I> )، و در بهبود آشفتگی (RCT 2؛ n = 477؛ RR: 0.94؛ 95% CI؛ 0.80 تا 1.11؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I> ) و همین‌طور در عدم پاسخ به درمان بعد از تزریق اول، تفاوت معناداری ندارند (RCT 1؛ n = 360؛ RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.78 تا 1.79؛ <I>شواهد با کیفیت پائین</I> ). میان دو گروه آریپیپرازول و هالوپریدول از نظر مجموع تعداد افرادی که دچار حداقل یک عارضه جانبی شدند، تفاوتی وجود نداشت (RCT 1؛ n = 113؛ RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.61 تا 1.35؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I>).</p> <p>در مقایسه با آریپیپرازول، اولانزاپین (olanzapine) در کاهش آشفتگی بسیار موثر بود (RCT 1؛ n = 80؛ RR: 0.77؛ 95% CI؛ 0.60 تا 0.99؛ <I>شواهد با کیفیت پائین</I> ) و تاثیر بسیار قابل قبول‌تری بر نمره تغییر حالت کلی داشت (RCT 1؛ n = 80؛ MD: 0.58؛ 95% CI؛ 0.01 تا 1.15؛ <I>شواهد با کیفیت پائین</I> )، هر دو مقایسه طی دو ساعت انجام شد. هیچ تفاوتی در ابتلا به حداقل یک عارضه جانبی طی 24 ساعت بعد از درمان، یافت نشد (RCT 1؛ n = 80؛ RR: 0.75؛ 95% CI؛ 0.45 تا 1.24؛ <I>شواهد با کیفیت بسیار پائین</I> ). با وجود این، شرکت‌کنندگان اختصاص داده شده به گروه آریپیرازول، کمتر احساس خواب‌آلودگی (somnolence) می‌کردند (RCT 1؛ n = 80؛ RR: 0.25؛ 95% CI؛ 0.08 تا 0.82؛ <I>شواهد با کیفیت پائین</I>).</p></P> </ABS_RESULTS> <ABS_CONCLUSIONS LABEL="Abstract Conclusions"> <P>کیفیت شواهد موجود ضعیف است اما برخی شواهد وجود دارند که نشان می‌دهند آریپیپرازول در مقایسه با دارونما و هالوپریدول موثرتر است؛ اما نه در مقایسه با اولانزاپین. با وجود این، در نظر داشته باشید که این شواهد فقط برگرفته از سه مطالعه هستند، برای تعمیم این نتایج به دنیای واقعی احتیاط لازم است. این مرور نیاز به اثبات تاثیر آریپیپرازول داخل عضلانی را در مدیریت افراد مبتلا به پرخاشگری یا آشفتگی حاد در کارآزمایی‌های با کیفیت بالاتر برجسته می‌کند.</P> </ABS_CONCLUSIONS> </ABSTRACT> <TRANSLATION_NOTES LABEL="Translation Notes"> <P>ترجمه شده توسط مرکز همکار کاکرین ایران</P> </TRANSLATION_NOTES> </COCHRANE_REVIEW_TRANSLATION>