ما 11 RCT (شامل 10 RCT و یک qRCT) را وارد کردیم که 1272 زن مبتلا به GDM را در کشورهای با سطح درآمد متوسط به بالا یا سطح درآمد بالا تصادفیسازی کردند؛ این کارآزماییها را در معرض خطر سوگیری (bias) متوسط تا بالا در نظر گرفتیم. RCTها را تحت پنج مقایسه ارزیابی کردیم. به دلیل محدودیتهای طراحی مطالعه، عدم‐دقت و ناهمگونی، کیفیت شواهد مربوط به پیامدهایی را که با استفاده از GRADE ارزیابی شدند، کاهش دادیم. سه کارآزمایی از طرف شرکای تجاری تولید کننده گلوکومتر، حمایت مالی شدند یا وسیله را دریافت کردند، یا هر دو را.
مقایسههای اصلی
تلهمدیسین (telemedicine) در برابر مراقبت استاندارد برای پایش گلوکز (پنج RCT): ما تفاوتهای مشخصی بین گروههای تلهمدیسین و مراقبت استاندارد برای مادر مشاهده نکردیم:
‐ پره‐اکلامپسی (pre‐eclampsia) یا هیپرتانسیون ناشی از بارداری (خطر نسبی (RR): 1.49؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.69 تا 3.20؛ 275 شرکتکننده؛ چهار RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛
‐ زایمان سزارین (میانگین RR: 1.05؛ 95% CI؛ 0.72 تا 1.53؛ 478 شرکتکننده؛ 5 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ و
‐ القای زایمان (RR: 1.06؛ 95% CI؛ 0.63 تا 1.77؛ 47 شرکتکننده؛ 1 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛
یا برای کودک، برای:
‐ اندازه بزرگ بدن برای سن بارداری (RR: 1.41؛ 95% CI؛ 0.76 تا 2.64؛ 228 شرکتکننده؛ 3 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛
‐ مرگومیر یا عوارض موربیدیتی جدی (RR: 1.06؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.66؛ 57 شرکتکننده؛ 1 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ و
‐ هیپوگلیسمی نوزادان (RR: 1.14؛ 95% CI؛ 0.48 تا 2.72؛ 198 شرکتکننده؛ 3 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
در دو RCT مرگومیر پریناتال وجود نداشت (131 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
پایش توسط خود فرد (self‐monitoring) در برابر پایش دورهای گلوکز (دو RCT): ما هیچ تفاوت واضحی بین گروههای پایش توسط خود فرد و پایش دورهای گلوکز برای مادر مشاهده نکردیم:
‐ پره‐اکلامپسی (RR: 0.17؛ 95% CI؛ 0.01 تا 3.49؛ 58 شرکتکننده؛ 1 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ و
‐ زایمان سزارین (میانگین RR: 1.18؛ 95% CI؛ 0.61 تا 2.27؛ 400 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت پائین)؛
یا برای کودک، برای:
‐ مورتالیتی پریناتال (RR: 1.54؛ 95% CI؛ 0.21 تا 11.24؛ 400 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛
‐ اندازه بزرگ بدن برای سن بارداری (RR: 0.82؛ 95% CI؛ 0.50 تا 1.37؛ 400 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت پائین)؛ و
‐ هیپوگلیسمی نوزادان (RR: 0.64؛ 95% CI؛ 0.39 تا 1.06؛ 391 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت پائین).
سیستم پایش مداوم گلوکز (continuous glucose monitoring system; CGMS) در برابر پایش گلوکز توسط خود فرد (دو RCT): ما هیچ تفاوت واضحی بین گروههای CGMS و پایش توسط خود فرد برای مادر مشاهده نکردیم، برای:
‐ زایمان سزارین (RR: 0.91؛ 95% CI؛ 0.68 تا 1.20؛ 179 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛
یا برای کودک، برای:
‐ اندازه بزرگ بدن برای سن بارداری (RR: 0.67؛ 95% CI؛ 0.43 تا 1.05؛ 106 شرکتکننده؛ 1 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین) و
‐ هیپوگلیسمی نوزادان (RR: 0.79؛ 95% CI؛ 0.35 تا 1.78؛ 179 شرکتکننده؛ 2 RCT؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
در دو RCT مرگومیر پریناتال وجود نداشت (179 شرکتکننده؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
مقایسههای دیگر
انتقال از طریق مودم در برابر تلفن برای پایش گلوکز (یک RCT): هیچ یک از پیامدهای اولیه مرور در این کارآزمایی گزارش نشده بود.
پایش گلوکز پس از هر وعده غذایی در برابر پیش از هر وعده غذایی (یک RCT): ما تفاوتهای واضحی بین گروههای پایش گلوکز پس از هر وعده غذایی در برابر پیش از هر وعده غذایی برای مادر مشاهده نکردیم، برای:
‐ پره‐اکلامپسی (RR: 1.00؛ 95% CI؛ 0.15 تا 6.68؛ 66 شرکتکننده؛ 1 RCT)؛
‐ زایمان سزارین (RR: 0.62؛ 95% CI؛ 0.29 تا 1.29؛ 66 شرکتکننده؛ 1 RCT)؛ و
‐ ترومای پرینه (RR: 0.38؛ 95% CI؛ 0.11 تا 1.29؛ 66 شرکتکننده؛ 1 RCT)؛
یا برای کودک، برای:
‐ هیپوگلیسمی نوزادان (RR: 0.14؛ 95% CI؛ 0.02 تا 1.10؛ 66 شرکتکننده؛ 1 RCT).
نوزادان متولد شده با اندازه بزرگ بدن برای سن بارداری کمتری در مادران گروه پایش گلوکز پس از هر وعده غذایی در برابر پیش از هر وعده غذایی وجود داشت (RR: 0.29؛ 95% CI؛ 0.11 تا 0.78؛ 66 شرکتکننده؛ 1 RCT).