دردهای ماندگار (مزمن) شکایتهای تکرارشوندهای در بازماندگان شکنجه و آزار هستند؛ به خصوص، اما نه منحصرا، درد در سیستم عضلانی اسکلتی.
شکنجهشدگان ممکن است در مکانهایی که هستند، دسترسی به مراقبتهای پزشکی را نداشته باشند، ممکن است هنگامی که این دردها احساس میشوند تشخیص داده نشوند و امکانات مراقبتی موجود اغلب کمتر از نیاز آنهاست. گرایشی در خدمات سازمانهای دولتی و غیر دولتی وجود دارد که با آگاهی اندک از دردهای مزمن بر سلامت روان تمرکز دارد، در حالیکه بازماندگان شکنجه ممکن است مشکلات حقوقی، رفاهی و اجتماعی داشته باشند که بر مراقبتهای سلامت اولویت دارد.
ارزیابی اثربخشی مداخلات برای درمان دردهای ماندگار و مشکلات مرتبط در بازماندگان شکنجه و آزار.
ما در اول فوریه 2017 کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCT) را که به همه زبانها در CENTRAL ،MEDLINE ،Embase ،Web of Science ،CINAHL ،LILACS و PsycINFO منتشر شده بودند، مورد بررسی قرار دادیم. ما همچنین فهرست منابع مقالات بازیابی شده را مورد جستوجو قرار دادیم.
کارآزماییهای تصادفیسازی و کنترل شدهای (RCT) از هر نوع مداخلهای (پزشکی، فیزیکی، روانشناختی) با هر مداخله جایگزین یا هیچ مداخلهای مقایسه شده است. تحقیقات به حضور حداقل 10 شرکت کننده در هر بازو برای ورود به مطالعه نیازمند است.
ما 3578 عنوان را در کل پس از بررسی موارد تکراری شناسایی کردهایم؛ ما 24 مقاله کامل را برای ارزیابی واجد شرایط بودن انتخاب نمودهایم. ما دادهها را از دو کارآزمایی تکمیل شده بدون نتایج منتشر شده درخواست نمودهایم.
ما از دستورالعملهای روششناختی استاندارد که مورد نظر کاکرین است، استفاده کردهایم. ما خطر سوگیری (bias) را ارزیابی کرده و دادهها را استخراج کردیم. ما میانگین تفاوت استاندارد شده (SMD) و اثرات تاثیر را با 95% فاصله اطمینان (CI) محاسبه نمودهایم. ما شواهد را با استفاده از GRADE ارزیابی کرده و جدول «خلاصه یافتهها» را ایجاد کردیم.
سه تحقیق کوچک منتشر شده (با 88 شرکت کننده) واجد شرایط ورود بودند، اما یکی از آنها از تحقیق کنار گذاشته، چراکه نگرانیهایی از نظر مشکلات اخلاقی و محرمانه بودن و بینظمیهای مالی مورد اهمیت قرار گرفته اند. از آنجایی که همه اینها تاثیری بر دادهها و اطلاعات نداشتهاند این تحقیق در این مقاله باقی مانده است.
با وجود اینکه این تحقیق شامل هرگونه مداخلاتی بوده، فقط دو نوع از آنها در تحقیقات واجد شرایط بیان شده بودند: دو کارآزمایی از درمان رفتاریشناختی (CBT) با پسخوراند زیستی (bio feedback) در مقابل لیست انتظار دردهای مزمن نامشخص (58 شرکت کننده درمان را کامل کردند) و یک مورد که آزمایش شده که تاثیر درمان ترکیبی دستی را در مقابل خوددرمانی دردهای کمر (30 شرکت کننده درمان را کامل کردند) مورد استفاده قرار گرفته است. مطالعات خارج شده بهطور وسیعی یا شامل RCT نمیشد یا هیچ نوع دردی را به عنوان پیامد گزارش نمیکرد.
تفاوتی برای پیامد کاهش درد در پایان درمان بین CBT و لیست انتظار وجود ندارد (دو کارآزمایی؛ 58 شرکت کننده؛ SMD: 0.05 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.23 - تا 1.12؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ یکی از اینها پیگیری سه ماهه را بدون تفاوت مابین گروه مداخله و مقایسه گزارش کرده است (28 شرکت کننده؛ SMD: 0.03 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.28 - تا 0.23؛ شواهد با کیفیت پائین).
همچنین در کارآزمایی درمان دستی هیچ تفاوتی بین درمان ترکیبی دستی و خوددرمانی وجود ندارد (30 شرکت کننده؛ SMD: 0.48 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 9.95 - تا 0.35؛ شواهد با کیفیت بسیار پایین).
دو تحقیق خروج از مطالعه را گزارش کردهاند، یکی با اطلاعات جزئی درباره علل آن؛ هیچکدام از تحقیقات عوارض جانبی را گزارش نکردهاند.
هیچ اطلاعاتی از هیچ تحقیقی درباره پیامدهای استفاده از ضد دردها یا کیفیت زندگی وجود ندارد.
کاهش در ناتوانی هیچ تفاوتی را در پایان درمان ما بین CBT و لیست انتظار نشان نداد (دو کارآزمایی؛ 57 شرکت کننده؛ SMD: 0.39 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.17 - تا 0.39؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ یکی از اینها در پیگیری سه ماهه، تفاوتی را در گروه مداخله و مقایسه گزارش نکرده است (28 شرکت کننده؛ SMD: 0؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.74 - تا 0.74؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). کارآزمایی درمان دستی، برتری درمان دستی ترکیبی را بر خوددرمانی در کاهش دیسترس گزارش داده است (30 شرکت کننده؛ SMD: 1.10 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 1.88- تا 0.33 - ؛ شواهد با کیفیت پائین).
کاهش در اضطرار و پریشانی هیچ تفاوتی در پایان درمان بین CBT و لیست انتظار نشان نداد (دو کارآزمایی؛ 58 شرکت کننده؛ SMD: 0.07 ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.46 - تا 0.60؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین)؛ یکی از اینها پیگیری سه ماهه را بدون تفاوت در گروه مداخله و مقایسه گزارش کرده است (28 شرکت کننده؛ SMD: 0.24 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.50 - تا 0.99؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین). کارآزمایی درمان دستی، برتری درمان ترکیبی دستی را بر خوددرمانی برای کاهش دیسترس گزارش داده است (30 شرکت کننده؛ SMD: 1.26 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 2.06 - تا 0.47 - ؛ شواهد با کیفیت بسیار پائین).
خطر سوگیری، به دلیل تعداد کم کارآزماییها، حجم نمونه کم کارآزماییها و احتمال اینکه هریک برای مقایسهها توان کافی را نداشته باشند، بالا در نظر گرفته شد. ما در درجه اول، کیفیت شواهد را به دلیل تعداد کم کارآزماییها، نداشتن آنالیزهای intention-to-treat، خروج از مطالعه بالا و محاسبه نشده، نبود جزئیات روشهای مطالعه، و فواصل اطمینان حدود اندازههای اثر که دربرگیرنده بدون تاثیر، سودبخش و ضرررسان بودند، در حد پائین در نظر گرفتیم.
شواهد کافی برای تائید یا تکذیب استفاده از هر مداخلهای برای دردهای مزمن در بازماندگان شکنجه و آزار وجود ندارد.