هدف از انجام این مرور چه بود؟
سلامت دهان به معنای وضعیت دهان، گلو، دندانها و لثهها است. هدف از این مرور کاکرین آن بود که ببینیم انجام غربالگری دندانپزشکی در مدرسه، سلامت دهان را در کودکان بهبود میبخشد یا خیر؛ و اگر پاسخ مثبت است، بهترین روش غربالگری کدام است. برای پاسخ به این سوال، هشت مطالعه مرتبط را یافتیم. این دومین نسخه بهروز شده از مروری است که در دسامبر 2017 منتشر و برای نخستینبار در آگوست 2019 بهروز شد.
پیام کلیدی
شواهد کافی برای نتیجهگیری در مورد اینکه انجام غربالگری مرسوم دندانپزشکی در مدارس میتواند مراجعه به دندانپزشکی را بهبود بخشد یا خیر (میتواند منجر به مراجعه بیشتر کودکان به دندانپزشک شود)، وجود ندارد. با این حال، مشخص نیست که بهبود مراجعه به دندانپزشک منجر به بهبود سلامت دهان در کودکان میشود یا خیر. ما همچنان به انجام مطالعاتی با کیفیت بالا نیاز داریم که تاثیر غربالگری را بر سلامت دهان طی دورههای طولانیتر اندازهگیری کنند.
در این مرور چه موضوعی مطالعه شد؟
بیماریهای دهان، به ویژه پوسیدگی دندان، کودکان را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار میدهند. اگر این بیماریها کنترل و درمان نشوند، سلامت دهان به تدریج بدتر شده و بهطور کلی بر بهزیستی (well‐being) عمومی کودکان تاثیر میگذارد. همچنین هزینه مالی بر دوش خانوادهها و کل جامعه بر جای خواهد گذاشت.
اجرای برنامه غربالگری دندانپزشکی در مدرسه شامل حضور یک متخصص دندانپزشکی در مدرسه است که دهان و دندان کودکان را معاینه کرده و به والدین در مورد وضعیت دهان و دندان و نیازهای درمانی فرزندشان اطلاعرسانی میکند. هدف غربالگری، شناسایی مشکلات سلامت دهان در مراحل اولیه است و اینکه والدین در صورت لزوم سریعا به دنبال درمان باشند. سوال اصلی این است که انجام غربالگری واقعا سلامت دهان را در کودکان بهبود میبخشد یا خیر.
نتایج اصلی این مرور چه بودند؟
جستوجوی بهروز شده ما یک مطالعه جدید را شناسایی کرد که باید از زمان انتشار آخرین نسخه مرور، گنجانده شود. در مجموع، این مرور شامل هشت مطالعه است که نتایجی را برای 21,290 کودک ارائه داد. چهار مطالعه در انگلستان، دو مورد در هند، یک مطالعه در ایالات متحده آمریکا و یک مطالعه در عربستان سعودی انجام شد. شرکتکنندگان 4 تا 15 سال سن داشتند. مطالعات مذکور سلامت دهان و دندان کودکانی را که در مدرسه غربالگری شده بودند در مقایسه با کودکانی که غربالگری نشدند، بررسی کردند. برخی از مطالعات همچنین روشهای مختلف غربالگری و اشکال مختلف پیگیری را مقایسه کردند (مثلا توصیهنامه یا معرفینامه).
ما نمیدانیم که انجام غربالگری مرسوم دندانپزشکی در مدارس باعث بهبود مراجعه به دندانپزشکی میشود یا خیر. مطالعاتی که غربالگری را بر اساس معیارهای خاص مورد بررسی قرار دادند (مثلا کودکانی که تا کنون به دندانپزشک مراجعه نکردهاند) نشان دادند که این استراتژی ممکن است برای بهبود مراجعه به دندانپزشک کمی موثرتر از عدم انجام غربالگری باشد. ممکن است تفاوتی بین غربالگری مبتنی بر معیار و غربالگری کلی برای بهبود مراجعه به دندانپزشکی وجود نداشته باشد، اما در مورد نتایج مطمئن نیستیم.
ارائه یک معرفینامه شخصی یا خاص به والدین ممکن است مراجعه به دندانپزشکی را بیش از یک نامه غیر‐اختصاصی بهبود بخشد، اما در مورد نتایج مطمئن نیستیم.
انجام غربالگری همراه با ایجاد انگیزه بیشتر (آموزش سلامت و ارائه درمان رایگان) ممکن است مراجعه به دندانپزشکی را در مقایسه با غربالگری تنهایی بهبود بخشد، اما در مورد نتایج مطمئن نیستیم.
یک مطالعه با مقایسه نامههای مختلف ارجاع (با اطلاعات کموبیش در مورد بیماریهای دندان) نشان داد که هیچ کدام بهتر از دیگری برای بهبود درمان دندانپزشکی در کودکان نیستند.
ارائه یک معرفینامه خاص در مقایسه با نامهای حاوی توصیههای عمومی برای مراجعه به دندانپزشک، والدین بیشتری را تشویق نکرد تا فرزندان خود را نزد دندانپزشک ببرند.
هر هشت مطالعه، کودکان را به مدت 3 تا 11 ماه پس از دریافت غربالگری پیگیری کردند. بنابراین، از اثرات غربالگری در مدت زمان طولانیتری اطلاعی نداریم.
هیچ یک از مطالعات بررسی نکردند که برنامههای غربالگری اثرات منفی دارند یا خیر یا چقدر هزینه دارند.
این مرور تا چه زمانی بهروز است؟
مطالعات منتشر شده را تا 15 اکتبر 2021 جستوجو کردیم.