ویتامین E بهطور طبیعی در رژیم غذایی وجود دارد. این ویتامین فعالیتهای بیولوژیکی متعددی دارد، از جمله عملکرد بهعنوان آنتیاکسیدان برای برداشتن رادیکالهای آزاد سمی. شواهدی مبنی بر اینکه رادیکالهای آزاد ممکن است در فرایندهای آسیبشناسی منجر به اختلالات شناختی نقش داشته باشند؛ منجر به تمایل به استفاده از مکملهای ویتامین E برای درمان اختلالات شناختی خفیف (MCI) و بیماری آلزایمر (AD) شده است. این بهروزرسانی یک بررسی کاکرین است که ابتدا در سال 2000 منتشر شد و قبلا نیز در سالهای 2006 و 2012 بهروز شده است.
ارزیابی اثربخشی ویتامین E در درمان MCI و دمانس ناشی از AD.
ما در 22 دسامبر 2016، با استفاده از واژههای: «ویتامین E»، «ویتامین-E»، و «آلفا-توکوفرول»، پایگاه ثبت تخصصی گروه دمانس و بهبود شناختی در کاکرین (ALOIS)، کتابخانه کاکرین، MEDLINE ،Embase ،PsycINFO ،CINAHL ،LILACS و همچنین بسیاری از پایگاههای اطلاعاتی و منابع قدیمی را جستوجو کردیم.
ما تمام کارآزماییهای دو سو کور، تصادفی که در آن درمان افراد مبتلا به AD یا MCI با هر دوزی از ویتامین E با پلاسبو مقایسه شده بود، در بررسی گنجاندیم.
ما از روشهای روششناختی استاندارد با توجه به دستورالعمل کتابچه کاکرین برای بررسی سیستماتیک مداخلات استفاده کردیم. ما کیفیت شواهد را با استفاده از رویکرد GRADE (نظام درجهبندی کیفیت شواهد و قدرت توصیهها) ارزیابی کردیم. در صورت لزوم، ما تلاش کردیم برای دریافت اطلاعات گمشده با نویسندگان تماس بگیریم.
چهار کارآزمایی معیارهای گنجانده شدن را دارا بودند، اما ما فقط توانستیم بر اساس پروتکلمان از دو کارآزمایی اطلاعات استخراج کنیم، یکی در جمعیت مبتلا به AD (تعداد=304) و یکی در جمعیت مبتلا به MCI (تعداد=516). هر دو کارآزمایی در خطر کلی کم تا نامشخص سوگیری (bias) بودند. به دلیل عدم وجود پیآمدهای قابل مقایسه، تجمیع دادهها در میان مطالعات امکانپذیر نبود.
در افراد مبتلا به AD، ما شواهدی از تاثیرات مهم ویتامین E بر شناخت نیافتیم، که با تغییر از خط پایه ارزیابی بیماری آلزایمر - مقیاس شناختی (ADAS-Cog) طی شش تا 48 ماه اندازه گیری شد (میانگین اختلاف (MD): 1.81 - ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 3.75 - تا 0.13؛ 07.P = 0؛ یک مطالعه؛ 272 = n؛ شواهد با کیفیت متوسط). شواهدی مبنی بر تفاوت بین گروههای ویتامین E و گروه پلاسبو در مورد در معرض خطر حداقل یک رویداد جدی قرار داشتن، طی شش تا 48 ماه (خطر نسبی (RR): 0.86؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.71 تا 1.05؛ 13.P = 0؛ 1 مطالعه؛ n = 304؛ شواهد با کیفیت متوسط) یا در معرض خطر مرگ قرار گرفتن (RR: 0.84؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.52 تا 1.34؛ P = 0.46؛ 1 مطالعه؛ 304= n؛ شواهد با کیفیت متوسط) وجود داشت. افراد مبتلا به AD که ویتامین E دریافت میکنند، کاهش کمتری در افت عملکرد در مطالعه همراهی بیماری آلزایمر / فعالیتهای زندگی روزمره نسبت به افرادی که پلاسبو در شش تا 48 ماه دریافت میکردند داشتند، (MD: 3.15؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.07 تا 6.23؛ 0.04 = P؛ 1 مطالعه؛ 280 = n؛ شواهد با کیفیت متوسط). شواهدی از تاثیرات بالینی مهم در علائم نوروسایکیاتریک با استفاده از پرسشنامه نوروسایکیاتریک (Neuropsychiatric Inventory) وجود نداشت (MD: - 1.47 ؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 4.26 - تا 1.32؛ P = 0.30؛ یک مطالعه؛ 280 = n) و شواهد دارای کیفیت متوسط بودند.
شواهدی مبنی بر اینکه ویتامین E بر احتمال پیشرفت MCI به سوی دمانس احتمالی ناشی از AD در بیش از 36 ماه تاثیر میگذارد، نیافتیم (RR: 1.03؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.79 تا 1.35؛ 0.81 = P؛ 1 مطالعه؛ n = 516؛ شواهد با کیفیت متوسط). در 36 ماه اول، در هر گروه از گروههای ویتامین E و پلاسبو 5 مورد مرگ (RR: 1.01؛ 95% فاصله اطمینان (CI): 0.30 تا 3.44؛ 0.99 = P؛ 1 مطالعه؛ n = 516؛ شواهد با کیفیت متوسط) رخ داد. ما نتوانستیم دادهها را طبق پروتکل بررسی برای پیامدهای دیگر استخراج کنیم. با این حال، نویسندگان مطالعه هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ویتامین E در فعالیت شناختی، وخامت کلی یا فعالیتهای روزمره تفاوتی با پلاسبو داشته باشد، نیافتند. همچنین هیچ شواهدی از تفاوت بین گروهها در عوارض جانبی بیشتر گزارش نشده بود.
ما هیچ مدرکی را مبنی بر اینکه فرم آلفا ـ توکوفرول ویتامین E تجویز شده برای افراد مبتلا به MCI مانع از پیشرفت به دمانس شود، یا باعث پیشرفت عملکرد شناختی در افراد مبتلا به MCI یا دمانس ناشی از AD شود" نیافتیم. با این وجود، شواهد با کیفیت متوسط از یک مطالعه واحد وجود دارد که ویتامین E ممکن است افت عملکرد را در AD کاهش دهد. ویتامین E با افزایش احتمال عوارض جدی یا مرگومیر در کارآزماییهای گنجانده شده در این بررسی ارتباطی نداشت. این نتیجهگیریها از زمان بهروزرسانی قبلی تغییر کرده است، اما هنوز هم بر اساس تعداد کمی از کارآزماییها و شرکت کنندگان است و تحقیقات بیشتری احتمالا بر نتایج تاثیر می گذارد.